Plaza Mayor
? jeden z najbardziej znanych placow w
Madrycie
. Został zbudowany na planie prostok?ta o bokach 129 × 94 m. Otaczaj? go trzypi?trowe budynki z 243
[1]
balkonami umieszczonymi od strony placu.
W
?redniowieczu
był zwykłym targowiskiem usytuowanym poza murami miasta, nazywano je Plaza de Arrabal (dzielnica biedy, slumsy). W 1561
Filip II
przeniosł do Madrytu stolic? i postanowił stworzy? na bazie istniej?cego targowiska, miejsce reprezentacyjne przeznaczone dla spotka? publicznych i obchodzonych uroczysto?ci. Zaanga?ował w tym celu architekta
Eskurialu
Juana de Herrer?
oraz Francisca de Mor?. Zarz?dzone przez niego zmiany były kontynuowane przez
Filipa III
(ktorego pomnik od XIX w. stoi na placu). Jedynym zachowanym elementem projektu de Herrery jest
Casa de la Carniceria
, ktora w momencie powstania była siedzib? gildii piekarzy.
W 1617 do przebudowy Plaza Mayor został zatrudniony
architekt
krolewski
Juan Gomez de Mora
, pod ktorego kierunkiem uko?czono adaptacj? placu w 1619. Został przyj?ty kształt prostok?ta o rozmiarach 120 × 90 m, otoczonego
pi?ciokondygnacyjnymi
budynkami. Mieszkało tam wowczas ok. 3 tysi?ce ludzi, co powodowało niespotykane zag?szczenie. Trzykrotnie spłon?ły one w po?arach (1631, 1670 i 1790) i ostatecznie plac uzyskał dzisiejsz? posta? w roku 1790. Pracami przy odbudowie kierował
Juan de Villanueva
, ktory ujednolicił fasady i dodał łuki przy wej?ciach na plac. On te? zadecydował o obni?eniu zabudowy z czterech do trzech pi?ter oraz zabudowania naro?nikow, po jego ?mierci prace kontynuowali jego uczniowie
Antonio Lopez Aguadoi
i
Kustodia Moreno
. Z okolicznymi ulicami plac ł?czy dziewi?? bram, z ktorych najsłynniejsz? jest
Arco de Cuchilleros
(Łuk No?ownikow)
[2]
.
Przeznaczeniem placu miało by? organizowanie publicznych uroczysto?ci i ?wi?t, w zwi?zku z tym Plaza de Mayor był ?wiadkiem wielu wa?nych wydarze?. Odbywały si? tu koronacje krolow, celebrowano uroczysto?ci, ogłaszano wa?ne informacje. Wystawiano tu sztuki teatralne, odbywały si? tu
corridy
, a nawet egzekucje skaza?cow. Pierwsz? uroczysto?ci? była celebracja ku czci ?w. Izydora, patrona miasta, ktora odbyła si? dwa lata po jego beatyfikacji, tj. w 1620
[3]
. 21 pa?dziernika 1621 na placu został ?ci?ty
Rodrigo Calderon, hrabia Oliva
.
W 1848 na placu ustawiono pomnik konny Filipa III, jego autorami s?
Juan de Bolonia
i
Pietro Tacca
, powstał w 1616 i wcze?niej znajdował si? w
Casa de Campo
. Był darem Wielkiego Ksi?cia
Florencji
Kosmy Medyceusza, przenosiny na obecne miejsce były decyzj? krolowej Izabeli II
[4]
. W 1880 przeprowadzono remont Casa de la Panaderia według projektu Joaquina Marii de la Vega, kolejny w 1935 przeprowadził Fernando
Garcia Mercadal
. Najwi?ksza wspołczesna przebudowa placu miała miejsce po 1960, zlikwidowano lini? tramwajow?, odci?to płyt? placu od ruchu ulicznego, pod ni? wybudowano
parking
, odnowiono elewacje kamienic, a tak?e zmieniono pokrycie dachow. W 1992 na elewacji Casa de la Panaderia umieszczono kontrowersyjne freski Carlosa Franco przedstawiaj?ce postacie mitologiczne.
Do najwa?niejszych obiektow nale??
Casa de la Panaderia
i
Casa de la Carniceria
oraz pomnik Filipa III.
Obecnie plac jest atrakcj? turystyczn?, wszystkie budynki zostały odrestaurowane, w ich oficynach mieszcz? si? kawiarnie i restauracje. W ka?d? niedziel? na placu odbywa si? targ kolekcjonerski, na ktorym mo?na zdoby? stare hiszpa?skie znaczki, monety, czasopisma, zdj?cia i widokowki
[1]
.
- ↑
a
b
Annie
A.
Bennett
Annie
A.
,
"Madryt" Przewodnik National Geographic
, Warszawa: Wydawnictwo G+J RBA, National Geographic Society, 2006, s. 54-55,
ISBN
978-83-7596-187-4
.
- ↑
"Madryt"
, Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2016, s. 70-71,
ISBN
978-83-283-2192-2
.
- ↑
Harvey
H.
Hotom
Harvey
H.
,
"Madryt" Miasta ?wiata
, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2010, s. 82-85,
ISBN
978-83-7513-640-1
.
- ↑
Jolanta Dutkowska, Anna Jankowska, Zofia Siewak-Sojka, Ludomiła Sojka
J.D., A.J., Z.S.S., L.S.
Filip Dutkowski
Jolanta Dutkowska, Anna Jankowska, Zofia Siewak-Sojka, Ludomiła Sojka
J.D., A.J., Z.S.S., L.S.
,
"Hiszpania" Praktyczny przewodnik
, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2011, s. 71-72,
ISBN
978-83-7513-907-5
.