Pierre Pflimlin

Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1907 Roubaix
Data i miejsce ?mierci	27 czerwca 2000 Strasburg
Premier Francji
Okres	od 14 maja 1958 do 1 czerwca 1958
Przynale?no?? polityczna	MRP
Poprzednik	Felix Gaillard
Nast?pca	Charles de Gaulle
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre Eugene Jean Pflimlin (ur. 5 lutego 1907 w Roubaix , zm. 27 czerwca 2000 w Strasburgu ^[1] ) ? francuski polityk, prawnik i samorz?dowiec, deputowany krajowy i europejski, minister w ro?nych resortach, w 1958 premier Francji , od 1959 do 1983 mer Strasburga, w latach 1984?1987 przewodnicz?cy Parlamentu Europejskiego II kadencji.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Kształcił si? w szkole ?redniej w Miluzie . Studiował w Institut catholique de Paris i na Uniwersytecie Strasburskim . Absolwent prawa, w 1931 podj?ł praktyk? w zawodzie adwokata w Strasburgu. Nale?ał do skrajnie prawicowej formacji Jeunesses patriotes , działał te? w ruchu antymarksistowskim ^[1] . W trakcie II wojny ?wiatowej zmobilizowany, słu?ył jako tłumacz w stopniu porucznika. Po kampanii francuskiej z 1940 krotko przebywał w niewoli jako jeniec wojenny ^{[1] [2]} . Powrocił do aktywno?ci zawodowej jako s?dzia ?ledczy w Thonon-les-Bains , po wyzwoleniu jako rz?dowy komisarz nadzorował proces usuwania kolaborantow z s?downictwa w Mozeli ^[1] .

W 1945 zasiadł w radzie miejskiej Strasburga. W tym samym roku, po spotkaniu Roberta Schumana , doł?czył do chrze?cija?sko-demokratycznego Ludowego Ruchu Republika?skiego ^[1] . Przewodniczył temu ugrupowaniu w latach 1956?1959 ^[3] . W 1945 i 1946 wybierany do pierwszej i drugiej konstytuanty. Nast?pnie w 1946, 1951 i 1956 uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego I, II i III kadencji. W okresie IV Republiki obejmował szereg funkcji rz?dowych. Był podsekretarzem stanu do spraw zdrowia publicznego (od lutego do czerwca 1946) oraz do spraw gospodarki narodowej (od czerwca do grudnia 1946). Od listopada 1947 do grudnia 1949 oraz od lipca 1950 do sierpnia 1951 sprawował urz?d ministra rolnictwa. Po?niej od sierpnia 1951 do stycznia 1952 był ministrem handlu oraz mi?dzynarodowych stosunkow gospodarczych. Nast?pnie do marca 1952 jako minister stanu odpowiadał za sprawy dotycz?ce Rady Europy , po czym do stycznia 1953 pełnił funkcj? ministra do spraw terytoriow zamorskich. Ponownie wszedł w skład francuskiego rz?du w lutym 1955. Od tego czasu do lutego 1956 oraz od listopada 1957 do maja 1958 stał na czele resortu finansow i spraw gospodarczych ^[1] .

Od 14 maja do 1 czerwca 1958 sprawował urz?d premiera Francji ^[3] . Zajmował to stanowisko w okresie wojny algierskiej . Odszedł z urz?du po kilkunastu dniach urz?dowania, umo?liwiaj?c obj?cie stanowiska premiera przez Charles’a de Gaulle’a . Pozostał członkiem nowego gabinetu jako minister stanu (od czerwca 1958 do stycznia 1959). Kontynuował działalno?? polityczn? w V Republice . W 1958 i 1962 uzyskiwał mandat deputowanego I i II kadencji, rezygnuj?c z ubiegania si? o ponowny wybor do krajowego parlamentu w 1967. Od kwietnia do maja 1962 po raz ostatni pełnił funkcj? ministra ? jako minister stanu do spraw wspołpracy u Georges’a Pompidou ^[1] .

Był tak?e aktywnym samorz?dowcem, w latach 1951?1976 wchodził w skład rady departamentu Dolny Ren . Od 1959 do 1983 zajmował stanowisko mera Strasburga ^[1] . Działał w centrowych ugrupowaniach zakładanych przez Jeana Lecanueta ( Centre democrate i Centrum Demokratow Społecznych ), a tak?e w federacyjnej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej ^{[1] [4]} . Zwolennik i promotor integracji europejskiej. Od 1963 do 1966 był przewodnicz?cym Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ^[5] . W latach 1979?1989 był posłem do pochodz?cego z wyborow Parlamentu Europejskiego I oraz II kadencji. Pełnił funkcj? jego wiceprzewodnicz?cego (1979?1984) oraz przewodnicz?cego (1984?1987) ^[4] . Z działalno?ci politycznej zrezygnował w 1989. Opublikował wspomnienia zatytułowane Memoires d’un Europeen, de la IVeme a la Veme Republique ^[1] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]