Paul Maximilien Landowski
[1]
(ur.
1 czerwca
1875
w
Pary?u
, zm.
31 marca
1961
w
Boulogne-Billancourt
) ?
francuski
rze?biarz
pochodzenia
polskiego
. Jego najbardziej znanym dziełem jest
statua Chrystusa Zbawiciela
w
Rio de Janeiro
.
Paul Landowski urodził si? 1 czerwca 1875 roku w
Pary?u
[1]
[2]
. Był najmłodszym z szostki dzieci
Edwarda Landowskiego
,
powsta?ca styczniowego
, ktory po upadku powstania wyemigrował do
Francji
, oraz jego ?ony, Julie Vieuxtemps, corki
Henriego Vieuxtempsa
,
belgijskiego
skrzypka i kompozytora
[3]
[2]
[1]
.
Jako pi?ciolatek Paul doznał krotkotrwałej
?lepoty
, gdy za? miał siedem lat, stracił oboje rodzicow. Wychowaniem jego oraz starszego rodze?stwa zaj?ł si? brat ojca,
Paweł
, rownie? mieszkaj?cy w Pary?u były powstaniec styczniowy
[2]
. Po jego ?mierci młodszym rodze?stwem opiekował si? najstarszy z braci
[4]
. W trakcie dorastania Landowski coraz bardziej interesował si?
literatur?
i
rze?biarstwem
[2]
. W latach 1895?1900 studiował w
Pa?stwowej Wy?szej Szkole Sztuk Pi?knych
w Pary?u
[5]
. Artysta sko?czył tak?e kursy portrecisty i dokształcał si? w zakresie
anatomii człowieka
? rysował m.in. tablice naukowe
[3]
[2]
.
Po sp?dzeniu kilku lat we
Włoszech
, w 1906 roku zamieszkał w
Boulogne-Billancourt
[2]
[4]
. W tym samym roku odznaczono go
Legi? Honorow?
w stopniu kawalera
[6]
. Uczestniczył w działaniach zbrojnych
I wojny ?wiatowej
? za udział w
bitwie nad Somm?
został odznaczony francuskim
Krzy?em Wojennym 1914?1918
[2]
.
Tworczo?? i inna działalno??
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Pierwszym wielkim sukcesem Paula Landowskiego jako rze?biarza była nagroda
Prix de Rome
, ktor? zdobył w 1900 roku za rze?b?
David combattant Goliath
(?
Dawid
walcz?cy z
Goliatem
”)
[2]
. Sławny stał si? z kolei po tym, jak w 1909 roku stworzył rze?b?
Aux artistes dont le nom s’est perdu
(?Artystom, ktorych imi? zagin?ło”), ktora została ustawiona pod kopuł? paryskiego
Panteonu
[5]
[7]
.
Z biegiem lat powstawały kolejne dzieła Landowskiego
[2]
. Do tych najbardziej znanych nale?y wykonana w 1928 roku rze?ba
?w. Genowefy
, patronki Pary?a, stoj?ca przy wej?ciu na most
Pont de la Tournelle
[5]
[4]
[2]
. Wraz z
Henrim Bouchardem
stworzył te? rze?by
Pomnika Reformacji
w
Genewie
. W latach 1927?1935 wykonał z kolei
Widma
? pomnik francuskich ofiar
II bitwy nad Marn?
[2]
. Był rownie? autorem dzieł zrealizowanych na zlecenie władz miasta Pary?a: pomnika
Michela de Montaigne’a
przy
Rue des Ecoles
(1933), płaskorze?b fontanny przy
Porte de Saint-Cloud
i grobowca marszałka
Ferdinanda Focha
w
Dome des Invalides
[8]
[5]
[3]
. Oprocz rze?b Landowski tworzył tak?e obrazy
[3]
.
W 1925 roku wystawił na
Mi?dzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa
w Pary?u model tzw.
Le Temple de l’Homme
(??wi?tynia człowieka”), kompleksu budynkow zaprojektowanych z udziałem architektow: Taillensa, Bigota i Laprade’a, maj?cego stanowi? przedłu?enie osi
Avenue des Champs-Elysees
mi?dzy
Porte Maillot
a
La Defense
[9]
[5]
. Głowny budynek kompleksu miał si? składa? z czterech przeciwległych ?cian, dwojga drzwi i przeddziedzi?ca. Jedne drzwi były po?wi?cone nauce, za? drugie
Psyche
? obie ich pary prowadziły na plac, w ktorego centrum miała sta? rze?ba
Synowie
Kaina
[5]
. Przy ka?dej z czterech ?cian miały si? znale?? monumentalne pos?gi o wysoko?ci 8 m, skupione wokoł czterech tematow
Prometeusza
, religii, legend i hymnow, a dodatkowo ka?d? ze ?cian miały zdobi? płaskorze?by zwi?zane z takimi tematami, jak np.:
Chrystus ukrzy?owany
,
Prometeusz skuty ła?cuchami
,
Hinduskie
Wedy
?Hymnu do ?witu”
czy
Kantyki stworze? ?w. Franciszka
. Kompleks
Le Temple de l’Homme
ostatecznie nigdy nie został zrealizowany, a stworzone przez Landowskiego z my?l? o nim dzieła
Synowie Kaina
,
Brama Nauki
i
Hymn do ?witu
trafiły odpowiednio do: ogrodu
Tuileries
, wej?cia do
nowej paryskiej szkoły medycznej
i muzeum lat 30.
[5]
Paul Landowski stopniowo zyskiwał mi?dzynarodow? rozpoznawalno??
[5]
. W 1928 roku pracował dla władz
Chin
, dla ktorych stworzył m.in. pomnik z
Mauzoleum Sun Jat-sena
[2]
[5]
. W 1931 roku stworzył swoje najbardziej znane dzieło ?
statu? Chrystusa Zbawiciela
na szczycie gory
Corcovado
w
Rio de Janeiro
, b?d?c? form? upami?tnienia 100. rocznicy uzyskania niepodległo?ci przez
Brazyli?
[5]
[2]
. Landowski wykonał statu? na zlecenie
Heitora da Silvy Costy
w Pary?u w postaci glinianej struktury podzielonej na kilka cz??ci, ktore nast?pnie zostały przetransportowane statkiem do Brazylii, gdzie na ich podstawie wykonano finalny pos?g z betonu, odsłoni?ty 12 pa?dziernika 1931 roku
[5]
[2]
.
W 1928 roku Landowski zdobył złoty medal w konkurencji ?Rze?biarstwo” na
Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury
w
Amsterdamie
(stworzył rze?b? o nazwie
Boxer
)
[10]
. W latach 1933?1937 pełnił funkcj? dyrektora
Akademii Francuskiej
w
Rzymie
, a nast?pnie został dyrektorem Pa?stwowej Wy?szej Szkoły Sztuk Pi?knych w Pary?u
[5]
[2]
. W 1941 roku wraz z
Paulem Belmondo
i
Andre Derainem
uczestniczył w tzw.
Voyage a Berlin
, objazdowej wyprawie po
Niemczech
, b?d?cej projektem
Josepha Goebbelsa
zrealizowanym w ramach koncepcji zapraszania przez
władze nazistowskie
wielu europejskich artystow do intelektualnej wspołpracy z Niemcami
[5]
.
Pod koniec
II wojny ?wiatowej
Landowski kontynuował projekt
Le Temple de l’Homme
, lecz bez powodzenia w realizacji. W 1956 roku wykonał rze?b?
Le Retour eternel
(?Wieczny powrot”), ustawion? w
kolumbarium
cmentarza
Pere-Lachaise
[5]
.
Pierwsz? ?on? Paula Landowskiego była urodzona w 1888 roku Genevieve Nenot
[5]
. Po?lubił j? 3 listopada 1907 roku i miał z ni? dwojk? dzieci:
Nadine Landowski
(ur. 1908), malark?, oraz Jeana Maxa Landowskiego (ur. 1911)
[1]
[2]
. Obydwoje zmarli w 1943 roku
[2]
.
Po ?mierci Nenot w 1911 roku, 6 grudnia 1913 roku Landowski wzi?ł ?lub z Amelie Cruppi (1884?1970) i wraz z ni? doczekał si? urodzonego w 1915 roku syna
Marcela Landowskiego
, kompozytora oraz urodzonej w 1917 roku corki
Francoise Landowski-Caillet
, pianistki i malarki
[1]
[2]
. Syn zmarł w 1999 roku, corka za? osiem lat po?niej
[2]
.
Paul Landowski zmarł 31 marca 1961 roku w swoim domu w
Boulogne-Billancourt
[2]
[5]
. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Cimetiere Pierre-Grenier
[11]
.
Pod adresem zamieszkania Paula Landowskiego, Max Blondat 14 w Boulogne-Billancourt, utworzono muzeum
Musee-Jardin Paul Landowski
, gdzie w ogrodzie i podziemnej galerii mo?na podziwia? prace i projekty artysty
[2]
. Ponadto imi? Paula Landowskiego nosi nowoczesne centrum kulturalne, tzw.
Espace Landowski
w Boulogne-Billancourt, w ktorym w muzeum lat 30. znajduj? si? m.in. dzieła Landowskiego
[2]
[3]
.
Identyfikatory zewn?trzne: