Noel Coward
Noel Coward w 1972 roku
|
Imi? i nazwisko
|
Noel Peirce Coward
|
Data i miejsce urodzenia
|
16 grudnia 1899
Teddington
|
Data i miejsce ?mierci
|
26 marca 1973
Blue Harbour
|
|
|
Sir Noel Peirce Coward
[1]
(ur.
16 grudnia
1899
w
Teddington
, zm.
26 marca
1973
w Blue Harbour na
Jamajce
[2]
) ? angielski dramaturg, kompozytor, re?yser, aktor i piosenkarz
[3]
[4]
.
Utrwalił si? w powszechnej ?wiadomo?ci głownie jako tworca
rewii
,
komedii
i
musicali
. Do charakterystycznych dla tego tworcy dramatow mo?na zaliczy?
Young Idea
(Młoda idea, 1921),
Private Lives
(?ycie prywatne, 1930),
Blithe Spirit
(Seans, 1941). Jego sztuki opowiadaj? o iluzoryczno?ci wi?zi społecznych, o gł?bi indywidualnego do?wiadczenia wobec przyj?tego sztampowego konwenansu
[5]
.
W 1924 wyre?yserował spektakl na podstawie dramatu własnego autorstwa
The Vortex
(Wir, 1924)
[6]
. Było to skandalizuj?ce przedstawienie, opowiadaj?ce o relacjach syna-narkomana i jego rozwi?złej matki. Aby zwi?kszy? zainteresowanie publiczno?ci Coward twierdził, ?e opowiada w nim swoj? własn? histori?. W tym samym roku powstał tak?e dramat rodzinny
The rat trap
(Pułapka na szczury)
[7]
.
Wyj?tkowym w karierze Cowarda był monumentalny patriotyczny spektakl
Cavalcade
(Kawalkada, 1931). Grupa aktorska licz?ca 250 osob odgrywała dzieje
Wielkiej Brytanii
od pocz?tku XX wieku do roku 1929. Pocz?tkiem tytułowego korowodu postaci był pogrzeb
krolowej Wiktorii
, jego met? klub nocny o wymownej nazwie "Chaos". Cało?? opowiadała o post?puj?cym upadku imperium brytyjskiego. Coward operował wyrazistymi
kontrastami
i chwytami
melodramatycznymi
. Spektakle ko?czyły si? od?piewaniem przez widowni? hymnu
God Save the King
.
Cavalcade
odniosła sukces frekwencyjny, z czasem jednak pojawiły oskar?enia o szerzenie szowinizmu, co spowodowało zdj?cie sztuki z afisza. Spektakl wywarł wpływ na brytyjska kultur?: wy?wietlany w latach 70. serial telewizyjny
Upstairs, Downstairs
wprost nawi?zywał do spektaklu, a w kampanii wyborczej
Margaret Thatcher
w 1983 roku pojawiały si? nie?wiadome zapo?yczenia z dramatu Cowarda
[7]
.
Na podstawie sztuki Noela Cowarda
Easy Virtue
Alfred Hitchcock
zrealizował w 1928
dramat
Łatwa cnota
[8]
. W 2008 powstał film
Wojna domowa
.
Był
gejem
[9]
. Przez 19 lat pozostawał w zwi?zku z
Jerzym ksi?ciem Kentu
z brytyjskiej rodziny krolewskiej
[10]
, a przez kolejne 30 lat, a? do swojej ?mierci, z aktorem filmowym
Grahamem Paynem
.
- ↑
Personalidade: Noel Coward (Reino Unido)
. InterFilmes.com. [dost?p 2018-12-16].
(
port.
)
.
- ↑
Noel Coward
. Listal. [dost?p 2018-12-16].
(
ang.
)
.
- ↑
Noel Coward Pictures
. FanPix.Net. [dost?p 2018-12-16].
(
ang.
)
.
- ↑
Noel Coward (16 de Dezembro de 1899)
. Filmow. [dost?p 2018-12-16].
(
port.
)
.
- ↑
(1973-03-27):
Sir Noel Coward, Playwright, Dies at 73
.
The New York Times
. [dost?p 2018-12-16].
(
ang.
)
.
- ↑
(Sir) Noel Coward - Writer Biography (1899-1973)
. Film Reference. [dost?p 2018-12-16].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Christopher Innes: Teatr po I i II wojnie ?wiatowej. W:
Historia teatru
. John Russel Brown (red.). Warszawa: Pa?stwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 399-400.
ISBN
83-06-00252-0
.
- ↑
Patrick McGilligan
:
Alfred Hitchcock: ?ycie w ciemno?ci i pełnym ?wietle
. Jowita Matys, Anna Nermer, Andrzej Nermer, Irena St?por (tłum.). Twoj Styl, 2005, s. 121.
ISBN
978-83-7163-505-2
.
(
pol.
)
.
- ↑
Vincent Dowd (2015-09-07):
Noel Coward's encounter with The Mob - BBC News
.
BBC
. [dost?p 2018-12-16].
(
ang.
)
.
- ↑
Adrian Lee (2013-07-15):
Scandal of forgotten Prince George, Duke of Kent and his tormented lovechild
. express.co.uk. [dost?p 2009-08-17]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2017-04-10)].
(
ang.
)
.
1926?1950
|
- Warner Bros.
/
Charlie Chaplin
(1928)
- Walt Disney
(1932)
- Shirley Temple
(1934)
- D.W. Griffith
(1935)
- The March of Time
/
W. Howard Greene
i
Harold Rosson
(1936)
- Edgar Bergen
/
W. Howard Greene
/
Museum of Modern Art Film Library
/
Mack Sennett
(1937)
- J. Arthur Ball
/
Walt Disney
/
Deanna Durbin
i
Mickey Rooney
/
Gordon Jennings
,
Jan Domela
, Devereaux Jennings, Irmin Roberts, Art Smith,
Farciot Edouart
,
Loyal Griggs
,
Loren L. Ryder
, Harry D. Mills,
Louis Mesenkop
, Walter Oberst /
Oliver T. Marsh
i Allen Davey /
Harry Warner
(1938)
- Douglas Fairbanks
/
Judy Garland
/
William Cameron Menzies
/
Motion Picture Relief Fund
(
Jean Hersholt
,
Ralph Morgan
,
Ralph Block
,
Conrad Nagel
) /
Technicolor Company
(1939)
- Bob Hope
/
Nathan Levinson
(1940)
- Walt Disney
,
William Garity
, John N. A. Hawkins i
RCA Manufacturing Company
/
Leopold Stokowski
i jego wspołpracownicy / Rey Scott /
Ministrowie informacji Wielkiej Brytanii
(1941)
- Charles Boyer
/
Noel Coward
/
Metro-Goldwyn-Mayer
(1942)
- George Pal
(1943)
- Bob Hope
/
Margaret O’Brien
(1944)
- Republic Studio,
Daniel J. Bloomberg
i Republic Studio Sound Department /
Walter Wanger
/
The House I Live In
/
Peggy Ann Garner
(1945)
- Harold Russell
/
Laurence Olivier
/
Ernst Lubitsch
/
Claude Jarman Jr.
(1946)
- James Baskett
/
Thomas Armat
,
William Nicholas Selig
,
Albert E. Smith
i
George Kirke Spoor
/
Bill and Coo
/
Dzieci ulicy
(1947)
- Walter Wanger
/
Monsieur Vincent
/
Sid Grauman
/
Adolph Zukor
(1948)
- Jean Hersholt
/
Fred Astaire
/
Cecil B. DeMille
/
Złodzieje rowerow
(1949)
- Louis B. Mayer
/
George Murphy
/
Mury Malapagi
(1950)
|
---|
1951?1975
|
|
---|
1976?2000
|
|
---|
od 2001
|
|
---|