Niska orbita okołoziemska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niska orbita okołoziemska zaznaczona jest kolorem zielonym.
Kliknij obrazek, aby powi?kszy? i zobaczy? animacj?.

Niska orbita okołoziemska ( ang.   low Earth orbit , LEO ) ? orbita dookoła Ziemi , przebiegaj?ca mi?dzy powierzchni? Ziemi a Pasami Van Allena , czyli na wysoko?ci od 200 do 2000 kilometrow nad Ziemi? . Nad ni? znajduj? si? ?rednia orbita okołoziemska i orbita geostacjonarna [1] .

Obiekty znajduj?ce si? w niskiej orbicie okołoziemskiej napotykaj? na gazy atmosferyczne w termosferze (około 80?500 km powy?ej Ziemi) lub w egzosferze , w zale?no?ci od wysoko?ci.

Wi?kszo?? lotow załogowych odbyła si? w niskiej orbicie okołoziemskiej, w tym loty wahadłowcow kosmicznych . Wyj?tkiem były podorbitalne loty testowe, takie jak wczesne misje Programu Merkury , loty samolotu rakietowego X-15 (ktory według zało?e? nie miał osi?ga? takich wysoko?ci) oraz loty na Ksi??yc Programu Apollo (powy?ej niskiej orbity okołoziemskiej) [2] .

Sztuczne satelity poruszaj?ce si? po niskiej orbicie okołoziemskiej maj? pr?dko?? około 27 400 km/h (8 km/ s ), okr??aj?c Ziemi? w czasie około 90 minut. Umieszczenie satelity w niskiej orbicie okołoziemskiej, w stosunku do orbity geostacjonarnej, wymaga mniej energii, a satelita, jako znajduj?cy si? bli?ej powierzchni Ziemi, wymaga nadajnikow o mniejszej mocy do transmisji, dlatego ta cz??? przestrzeni kosmicznej u?ywana jest tak?e w celach komunikacyjnych. Poniewa? takie orbity nie s? geostacjonarne, do zapewnienia stałego zasi?gu potrzebna jest sie? satelitow [2] . Stosowanie naziemnych anten kierunkowych wymaga ich ci?głego ruchu.

?rodowisko niskiej orbity okołoziemskiej jest coraz bardziej zanieczyszczone kosmicznymi ?mieciami i staje si? to coraz wi?kszym problemem, poniewa? uderzenia przy orbitalnych pr?dko?ciach s? bardzo destruktywne. Ameryka?skie słu?by wojskowe staraj? si? monitorowa? jak najwi?cej obiektow [3] .

Chocia? w niskiej orbicie okołoziemskiej wci?? wyst?puje grawitacja Ziemska (zmniejsza si? o około 1% co 30 km [4] ), ludzie i obiekty w satelicie poruszaj?cym si? bez nap?du na orbicie do?wiadczaj? stanu niewa?ko?ci ze wzgl?du na to, ?e satelita znajduje si? w stanie swobodnego spadku [5] [6] . Poruszanie si? z pierwsz? pr?dko?ci? kosmiczn? zapewnia, ?e satelita nie wpadnie w atmosfer?.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Low Earth Orbit . NASA. [dost?p 2013-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-06)]. ( ang. ) .
  2. a b Tega Jessa: Low Earth Orbit . Universe Today, 2011-02-03. [dost?p 2013-03-31]. ( pol. ) .
  3. Fact Sheet: Joint Space Operations Center .
  4. Dlaczego satelity nie spadaj? .
  5. What is Microgravity? . NASA. [dost?p 2013-03-31]. ( ang. ) .
  6. Gravity, Weightlessness, Free-fall & Orbit . HubPages. [dost?p 2013-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. ( ang. ) .