Nico (piosenkarka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nico
Ilustracja
Imi? i nazwisko

Christa Paffgen

Data i miejsce urodzenia

16 pa?dziernika 1938
Kolonia

Data i miejsce ?mierci

18 lipca 1988
Ibiza

Instrumenty

fisharmonia , klawesyn , fortepian , tamburyn

Typ głosu

kontralt

Gatunki

rock , protopunk

Zawod

modelka , aktorka , piosenkarka

Powi?zania

The Velvet Underground

Wspołpracownicy
John Cale , Brian Eno , Lou Reed
Zespoły
The Velvet Underground
Multimedia w Wikimedia Commons

Nico , wła?c. Christa Paffgen (ur. 16 pa?dziernika 1938 w Kolonii , zm. 18 lipca 1988 na Ibizie ) ? niemiecka modelka, aktorka, piosenkarka, jedna z muz Andy’ego Warhola . Zasłyn?ła jako wokalistka The Velvet Underground , ktorego to zespołu altowiolista i wspołzało?yciel John Cale znacz?co ukształtował jej dorobek muzyczny jako producent muzyczny , instrumentalista, kompozytor i autor ?piewanych przez ni? piosenek i tekstow.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Ojciec Nico zgin?ł w obozie koncentracyjnym. Szkoł? porzuciła w wieku 13 lat. W nast?pnym roku zacz?ła pracowa? jako modelka. Po jakim? czasie wyjechała na Ibiz? , nast?pnie do Pary?a , by wreszcie trafi? do Nowego Jorku . Tam uczyła si? aktorstwa u Lee Strasberga . Była na tym samym roku nauki, co Marilyn Monroe . W 1960 zagrała epizodyczn? rol? w Słodkim ?yciu ( La Dolce Vita , 1960) Federico Felliniego . Jej kariera piosenkarki zacz?ła si? u boku Andy’ego Warhola i grupy The Velvet Underground . Album The Velvet Underground & Nico zaliczony został do najlepszych albumow wszech czasow magazynu ? Rolling Stone ”.

Była muz? artystow, takich jak: Andy Warhol , Jimmy Page , Bob Dylan , Lou Reed , Jackson Browne i Iggy Pop oraz John Cale , ktory najwi?cej wspołpracował z ni? muzycznie.

W 1967 roku poznała Jima Morrisona , ktory namowił j? do kontynuowania ?piewania. Przez jaki? czas byli kochankami. Dla niego przefarbowała włosy na rudo. Po ?mierci Morrisona nagrała swoj? wersj? utworu ?The End”.

Miała syna, Christiana Aarona Boulogne’a  (inne j?zyki) , ze zwi?zku z Alainem Delonem , ktory nie uznał go jako syna. Chłopca widywała rzadko, raz nawet nie widzieli si? przez trzy lata.

W latach 70. wyjechała do Pary?a. Do wczesnych lat 80. wydała tylko dwa albumy. W tym okresie pogr??ała si? w nałogu heroinowym . W latach 80. od tego narkotyku uzale?nił si? rownie? jej syn, ktory doprowadził si? do takiego stanu, ?e był podtrzymywany przy ?yciu przez maszyn?. D?wi?k tej maszyny Nico nagrała i umie?ciła na jednym ze swoich albumow.

Zmarła na Ibizie przez atak serca spowodowany wypadkiem podczas jazdy na rowerze. Prochy Nico zostały zło?one w grobie jej matki, na cmentarzu Grunewald-Forst w Berlinie .

Nico, 1974
Nagrobek Nico i jej matki na cmentarzu Grunewald-Forst w Berlinie

Dyskografia [ edytuj | edytuj kod ]

Albumy studyjne [ edytuj | edytuj kod ]

Z Velvet Underground [ edytuj | edytuj kod ]

Albumy koncertowe [ edytuj | edytuj kod ]

  • June 1, 1974 (1974)
  • Do or Die: Nico in Europe (1982)
  • Nico Live in Pecs (1985)
  • Behind the Iron Curtain (1986)
  • Nico in Tokyo (1987)
  • Fata Morgana (Nico's Last Concert) (1988)
  • Hanging Gardens (1989)
  • Heroine (1994)
  • Chelsea Girl / Live (1997)
  • Femme Fatale: The Aura Anthology (2003)
  • All Tomorrow's Parties (2007)

Albumy kompilacyjne [ edytuj | edytuj kod ]

  • Live Heroes (1986)
  • Nico: The Classic Years (1998)
  • Innocent & Vain ? An Introduction to Nico (2002)
  • Femme Fatale ? The Aura Anthology (2003) ? reedycja Drama of Exile z bonusami + Live at Chelsea Town Hall 9.8.85
  • The Frozen Borderline ? 1968?1970 (2007) ? reedycja The Marble Index i Desertshore z bonusami

Single [ edytuj | edytuj kod ]

  • "I'm Not Sayin'" / "The Last Mile" (1965)
  • "Vegas" / "Saeta" (1981)
  • "Procession" / "All Tomorrow's Parties" (1982)
  • "Heroes" / "One More Chance" (1983)
  • "My Funny Valentine" / "My Heart Is Empty" (1985)

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nico_(piosenkarka)&oldid=70706562 ”