Neokomunizm ? nieformalna nazwa nurtu społeczno-politycznego. Reprezentuje on zasadnicze teorie społeczno-gospodarcze zawarte w dziełach Karola Marksa i Fryderyka Engelsa . Odcina si? cz??ciowo lub całkowicie od metod działania dyktatury komunistycznej . Polega on na realizacji idei komunizmu w nowych warunkach ^[1] , zasady i pogl?dy s? adaptacj? komunizmu i marksizmu do nowych warunkow społecznych ^[2] .

Pochodzenie słowa [ edytuj | edytuj kod ]

Okre?lenie ?neo-komunizm” w j?zyku rosyjskim, według dost?pnych danych, po raz pierwszy zostało u?yte przez A. N. Tarasowa w listopadzie 1973 roku w jego dziele ?Zasady neokomunizmu”, ktora stała si? teoretycznym dokumentem tajnej Partii Nowych Komunistow (NCP), a nast?pnie Neokomunistycznej Partii Zwi?zku Radzieckiego (NCSPS). Ideowo ?Zasady neo komunizmu” s? zwi?zkiem ortodoksyjnego marksizmu , leninizmu , trockizmu i koncepcji nowej lewicy , cz?sto anarchistycznej ^[3] .

Wspołczesne u?ycie poj?cia [ edytuj | edytuj kod ]

W tej chwili nie ma jasnej koncepcji neo-komunizmu. Neo-komuni?ci nazywaj? siebie jako tych, ktorzy maj? negatywny stosunek do modelu sowieckiego, a ci, ktorzy s? pozytywnie nastawieni do Zwi?zku Radzieckiego to partie polityczne, ktore s? spadkobiercami KPZR ^[4] ( Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej Rosyjska Partia Komunistyczna , Liga Komunistyczna i inne) ^[5] . Do grupy tej zaliczaj? si? tak?e zwolennicy anarchizmu i kapitalizmu pa?stwowego .

Głownym problemem dla rozwoju teorii neo-komunizmu jest zbytnia obszerno?? i niejasno?? jego nauk, a tak?e słabe zrozumienie charakteru i koncepcji nauczania. To prowadzi do niezdolno?ci do konkurowania z ideami komunizmu i liberalizmu Radzieckiego i innych pomysłow wspołczesnych pr?dow bur?uazyjnych. W konsekwencji nie znaleziono ?adnych znacz?cych realizacji w praktyce. Sytuacj? komplikuje fakt, ?e w?rod tych, ktorzy zaprzeczaj? modelowi monopolu pa?stwowego jako modelowi niesocjalistycznemu, nie ma te? jednoznacznej, a nawet identycznej pozycji w nie-sowieckiej teorii komunizmu ^{[ potrzebny przypis ]}

Jeden z autorow ?Manifestu neo-komunizmu” ^[6] proponuje koncepcj? neo-komunizmu jako systemu społecznego z organizacj? sieci społecze?stwa, ktorego wszystkie elementy s? zjednoczone w mikro-Zjednoczone ? Gminy, ktore w imieniu swoich członkow wspołdziałaj? z rz?dem federalnym i bior? udział w gospodarce.

Inny autor idei neo-komunizmu proponuje now? koncepcj? komunistycznego zredukowan? do zestawu reguł do sposobu, dostosowan? do danego czasu, Karol Marks postulował cał? teori? rozwoju społecze?stwa w wielu etapach. Zgodnie z zasadami neo-komunizmu jest on podobny do klasycznego komunizmu, ale istniej? pewne ro?nice, poprawki i uzupełnienia do tradycyjnej teorii komunizmu. Głown? ro?nic? jest to, ?e neo-komunizm jest zaprojektowany w celu osi?gni?cia komunizmu w nowym lub okresowo zmieniaj?cym si? ?wiecie ^{[ potrzebny przypis ]} .

Neokomunistyczna Białoru? [ edytuj | edytuj kod ]

Mianem neokomunistycznej okre?lana jest czasem Białoru? rz?dzona przez Aleksandra Łukaszenk? , ktora odcina si? od Zwi?zku Radzieckiego, ale systemem gospodarczym kraju jest socjalizm rynkowy i 80% PKB kraju wytwarza sektor pa?stwowy ^[7] . System Białorusi nie jest podobny, ani do kapitalizmu, ani do radzieckiej wersji komunizmu i z tego te? powodu bywa okre?lany jako neokomunistyczny ^[8] .

Partie neokomunistyczne jako partie nie odwołuj?ce si? do totalitaryzmu lub eurokomunistyczne [ edytuj | edytuj kod ]

Nurt ten reprezentuj? silne w Europie Zachodniej partie eurokomunistyczne , takie jak m.in. Francuska Partia Komunistyczna , Niemiecka Partia Komunistyczna , Włoska Partia Odrodzenia Komunistycznego , partie marksistowsko-leninowskie w Czechach Komunistyczna Partia Czech i Moraw , w Polsce Komunistyczna Partia Polski , w Europie Wschodniej nurt ten jest o wiele słabszy, reprezentuje go m.in. Partia Robotnicza na W?grzech , silnie reprezentowany jest w Rosji , na Ukrainie , Białorusi , Naddniestrzu ^{[ potrzebny przypis ]} .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Stanisław Szuszkiewicz. Neokomunizm na Białorusi: ideologia, praktyka, perspektywy. ? Scythian, 2002. ? 284 str. ? ISBN  5-200-00617-1 , ISBN  978-5-200-00617-5 .
• James Lewis Dowody na neokomunizm http://www.americanthinker.com/articles/2007/10/the_evidence_for_neocommunism.html American Thinker , 25 sierpnia 2010