Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miotacz bomb gł?binowych
?
bro?
słu??ca do zwalczania
okr?tow podwodnych
przez
okr?ty nawodne
, za pomoc?
bomb gł?binowych
.
Miotacze bomb gł?binowych powstały pod koniec I wojny ?wiatowej w wyniku d??enia do zwi?kszenia skuteczno?ci zwalczania okr?tow podwodnych przez zwi?kszenie powierzchni atakowanej bombami gł?binowymi w sytuacji trudno?ci okre?lenia dokładnej pozycji okr?tu podwodnego. Pocz?tkowo bomby gł?binowe były zrzucane z prostych zrzutni tu? za ruf? okr?tu. Wprowadzenie miotaczy pozwoliło na wyrzucanie bomb gł?binowych na odległo?? ok. 30?150 m od okr?tu.
Najpowszechniej u?ywano trzonowych miotaczy bomb gł?binowych, w ktorych do bomby przymocowywano trzon, wkładany do lufy miotacza. Pierwszym udanym miotaczem tego typu, nast?pnie szeroko rozpowszechnionym, był brytyjski Thornycroft DCT wprowadzony od połowy 1917, o zasi?gu 27 m. U?ywane po?niej konstrukcje zazwyczaj miały zasi?g ok. 50?70 m, rzadziej wi?kszy. Rzadszymi konstrukcjami z uwagi na du?? ?rednic? bomb gł?binowych były miotacze lufowe, w ktorych bomb? wystrzeliwano wprost z lufy miotacza. W miotaczach obu typow mo?na było stosowa? takie same bomby, jak zrzucane ze zrzutni. Na ogoł stosowano proch jako
materiał miotaj?cy
. Miotacze bomb gł?binowych umieszczano na burtach
okr?tow eskortowych
w cz??ci rufowej, skierowane na zewn?trz, wystrzeliwały one zazwyczaj bomby prostopadle do osi okr?tu.
Podczas II wojny ?wiatowej wprowadzono nowe typy sprz??onych miotaczy bomb gł?binowych o odmiennej konstrukcji, jak
Hedgehog
,
Squid
,
Mousetrap
.
Po II wojnie ?wiatowej miotacze bomb gł?binowych zostały stopniowo zast?pione przez wyrzutnie
rakietowych bomb gł?binowych
, o wi?kszym zasi?gu.