Marcelo Bielsa

Marcelo Bielsa (2018)
Pełne imi? i nazwisko	Marcelo Alberto Bielsa Caldera
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1955 Rosario
Wzrost	184 cm
Pozycja	obro?ca
Informacje klubowe
Klub	Urugwaj ( selekcjoner )
Kariera seniorska [a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976?1978 CA Newell’s Old Boys 25 (0) 1978?1979 Instituto AC Cordoba 10 (0) 1979?1980 Argentino Rosario 30 (1) W sumie: 65 (1)
Kariera trenerska
Lata Dru?yna 1990?1992 CA Newell’s Old Boys 1993?1995 Atlas FC 1995?1996 Club America 1997?1998 CA Velez Sarsfield 1998 RCD Espanyol 1998?2004 Argentyna 2007?2011 Chile 2011?2013 Athletic Bilbao 2014?2015 Olympique Marsylia 2016 SS Lazio 2017 Lille 2018?2022 Leeds United 2023? Urugwaj
↑ Uwzgl?dniono wył?cznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcelo Alberto Bielsa Caldera (ur. 21 lipca 1955 w Rosario ) ? argenty?ski trener , piłkarz wyst?puj?cy na pozycji obro?cy . Obecnie pełni funkcj? selekcjonera reprezentacji Urugwaju .

Jako zawodnik grał w CA Newell’s Old Boys , po?niej krotko w Instituto AC Cordoba i CA Argentino , ale szybko zako?czył karier? sportow? i po?wi?cił si? pracy szkoleniowej.

Kariera szkoleniowa [ edytuj | edytuj kod ]

W połowie lat 80. został trenerem klubu, ktorego był wychowankiem ? CA Newell’s Old Boys . Dwukrotnie zdobył z nim mistrzostwo Argentyny oraz tyle samo razy grał w finale Copa Libertadores . Po przygodzie z lig? meksyka?sk? ( Atlas FC i Club America ), powrocił do Argentyny i wraz z CA Velez Sarsfield po raz trzeci w swojej karierze triumfował w rozgrywkach o mistrzostwo kraju.

W 1998 roku po mundialu i rezygnacji Daniela Passarelli stanowisko selekcjonera reprezentacji zaproponowano trenerowi dru?yny młodzie?owej Nestorowi Pekermanowi . Jednak Pekerman odmowił i rekomendował Biels?, ktory wowczas od kilku tygodni był szkoleniowcem hiszpa?skiego RCD Espanyol .

Argenty?czycy z łatwo?ci? przeszli przez eliminacje do Mundialu 2002 (13 zwyci?stw, 4 remisy, 1 pora?ka) i z pierwszego miejsca w grupie awansowali do turnieju. Jednak niespodziewanie dru?yna zaliczana do głownych pretendentow do zdobycia Pucharu ?wiata, w ktorej barwach grali wowczas piłkarze nale??cy do ?wiatowej czołowki ( Roberto Ayala , Walter Samuel , Diego Simeone , Juan Sebastian Veron , Javier Zanetti , Hernan Crespo ) odpadła ju? po fazie grupowej (1?0 z reprezentacj? Nigerii , 0?1 z reprezentacj? Anglii i 1?1 z reprezentacj? Szwecji ). Marcelo Bielsie zarzucano to, ?e zbytnio zaufał zawodnikom o uznanych nazwiskach, przede wszystkim maj?cemu najlepsze piłkarskie chwile za sob? Gabrielowi Batistucie . Dziennikarze dziwili si?, ?e w kadrze znalazł si? 35-letni Claudio Caniggia , ktory zako?czył reprezentacyjn? karier? kilka lat wcze?niej, a zabrakło w niej miejsca dla młodych Juana Romana Riquelme i Javiera Savioli z FC Barcelona . Po turnieju selekcjoner zło?ył dymisj?, ale nie została ona przyj?ta.

Zrezygnował dwa lata po?niej zaraz po Igrzyskach Olimpijskich , na ktorych prowadzona przez niego reprezentacja zdobyła złoty medal. Kilka miesi?cy wcze?niej doprowadził Argentyn? do wicemistrzostwa Ameryki Południowej . Kiedy odchodził powiedział:

Sze?? lat pracy z reprezentacj? to wysiłek psychiczny porownywalny z dwudziestoma latami sp?dzonymi w klubie ^[1] .

Od futbolu odpoczywał przez trzy lata. Po Copa America 2007 zast?pił Nelsona Acost? na stanowisku selekcjonera reprezentacji Chile . W eliminacjach do Mundialu 2010 dru?yna zaj?ła drugie miejsce i wyprzedziła wszystkie inne zespoły oprocz reprezentacji Brazylii (10 zwyci?stw, 3 remisy i 5 pora?ek). Prowadzona przez Marcelo Biels? reprezentacja Chile, w ktorej barwach wyst?powali wowczas m.in. Claudio Bravo , Gary Medel , Waldo Ponce i Humberto Suazo , zagrała na Mundialu po raz pierwszy od 1998 roku. W Republice Południowej Afryki po zwyci?stwach nad reprezentacj? Hondurasu i reprezentacj? Szwajcarii , a pora?ce z reprezentacj? Hiszpanii, Chilijczycy awansowali do drugiej rundy. Ich rywalem w 1/8 finału była reprezentacja Brazylii . W kwalifikacjach dwukrotnie gor? byli Brazylijczycy (wygrali 3?0 i 4?2); tym razem rownie? wygrali podopieczni Carlosa Dungi (3?0).

8 lipca 2011 został szkoleniowcem Athletic Bilbao ^[2] . W pierwszym sezonie pracy w kraju Baskow osi?gn?ł finał Ligi Europy i finału Pucharu Krola . Drugi sezon był gorszy, co przeło?yło si? na jego zwolnienie w 2013 roku.

Na pocz?tku sezonu 2014/2015 został ogłoszony nowym trenerem wyst?puj?cego w Ligue 1 Olympique Marsylia . Z francuskim klubem wywalczył 4. miejsce w lidze. 9 sierpnia 2015 po przegranym 0?1 meczu towarzyskim z SM Caen zrezygnował z posady trenera w Marsylii ^[3] .

15 czerwca 2018 roku został ogłoszony nowym szkoleniowcem Leeds United FC ^[4] . Wydarzenia z jego udziałem odbiły si? szerokim echem, gdy wiosn? 2019 w trakcie meczu przeciwko Aston Villa FC Marcelo Bielsa nakazał swoim piłkarzom oddanie gola przeciwnikom, po tym jak chwil? wcze?niej jego dru?yna zdobyła tzw. ?brudnego gola” (strzelcem gola był Mateusz Klich ) w czasie gdy jeden z zawodnikow go?ci le?ał kontuzjowany na murawie. Ow gest fair play docenił m.in. Arsene Wenger ^[5] . W lipcu 2020 roku wywalczył z Pawiami powrot do Premier League , po szesnastu latach gry w ni?szych ligach ^[6] .

Osi?gni?cia szkoleniowe [ edytuj | edytuj kod ]

Klubowe [ edytuj | edytuj kod ]

CA Newell’s Old Boys

• Mistrzostwo Argentyny : 1990/91 , Clausura 1992
• Finał Copa Libertadores : 1992

CA Velez Sarsfield

• Mistrzostwo Argentyny : Clausura 1998

Athletic Bilbao

• Finał Pucharu Krola : 2011/12
• Finał Ligi Europy : 2011/12

Reprezentacyjne [ edytuj | edytuj kod ]

Argentyna

• Złoto Igrzysk Olimpijskich : 2004
• Finał Copa America : 2004

Statystyki kariery [ edytuj | edytuj kod ]

Aktualne na 21 listopada 2023.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Profil trenera w bazie BDFutbol ( ang. )