Leontyne Price

Leontyne Price (1994)
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1927 Laurel ( Missisipi )
Gatunki	muzyka powa?na
Zawod	?piewaczka (sopran)
Wydawnictwo	RCA , Sony , BMG
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Mary Violet Leontyne Price (ur. 10 lutego 1927 w Laurel w stanie Missisipi ) ? ameryka?ska ?piewaczka operowa, sopran . Pierwsza czarnoskora diwa Metropolitan Opera , legendarna interpretatorka sopranowych rol w operach Giuseppe Verdiego i Giacomo Pucciniego , laureatka 19 statuetek Grammy . Zyskała sław? w latach 50. i wyst?powała na scenie do 1985 (dawała recitale jeszcze przez dalsze kilkana?cie lat). Została odznaczona Prezydenckim Medalem Wolno?ci w 1965 i Narodowym Medalem Sztuki w 1985.

Pocz?tki kariery [ edytuj | edytuj kod ]

Leontyne Price urodziła si? w stanie Missisipi w rodzinie akuszerki i młynarza. Jako trzyletnie dziecko zacz?ła uczy? si? gry na fortepianie u miejscowego nauczyciela. W wieku lat dziesi?ciu usłyszała ?piewaj?c? Marian Anderson i zapragn?ła zosta? ?piewaczk?. Jako nastolatka ?piewała w chorach przy ko?ciele metodystow oraz w chorze szkolnym. Jej niezwykłe zdolno?ci wokalne pierwsza dostrzegła Elizabeth Chisholm, kobieta, u ktorej ciotka Leontyne Price była gospodyni? domow?. Jednak na ameryka?skim południu czarnoskora dziewczyna mogła liczy? w najlepszym razie na karier? nauczycielki muzyki. Price podj?ła zatem studia w Wilberforce College (przeznaczonym wył?cznie dla Afroamerykanow), gdzie zdecydowanie si? wyro?niała. Z pomoc? Elizabeth Chrisholm oraz Paula Robesona otrzymała stypendium w Juilliard School w Nowym Jorku .

W 1952 zadebiutowała na scenie w uczniowskim przedstawieniu Falstaffa Giuseppe Verdiego i jeszcze w tym samym roku wcieliła si? w posta? Bess w operze George’a Gershwina Porgy and Bess . Odbyła z t? oper? ogolnokrajowe tournee; nast?pnie wyst?powała w niej na scenach Wiednia , Pary?a , Berlina i Londynu .

Leontyne Price zdawała sobie spraw? z trudno?ci czekaj?cych w USA czarnoskor? ?piewaczk? i cho? od czasow szkolnych zafascynowana była oper?, planowała pocz?tkowo karier? solow? w formie indywidualnych recitali, na wzor jej idolki, Marian Anderson. W 1955 została jednak zaproszona na wyst?p razem z zespołem Metropolitan Opera w koncercie charytatywnym. Nast?pnie w lutym 1956 zagrała rol? Toski w operze Giacoma Pucciniego w przedstawieniu telewizyjnym; została z t? chwil? pierwsz? Afroamerykank? ?piewaj?c? w sfilmowanym nagraniu opery. Szersza dystrybucja nagrania została zablokowana przez grup? południowych wspołpracownikow sieci NBC , dla ktorych pojawienie si? czarnoskorej ?piewaczki w roli romantycznej heroiny było obraz?. Tymczasem Price dalej dawała recitale w USA, a tak?e w Indiach i Australii.

Debiut na wielkich scenach [ edytuj | edytuj kod ]

20 wrze?nia 1957 Price zagrała pani? Lidoine w ameryka?skiej premierze Dialogow karmelitanek Francisa Poulenca , a kilka tygodni po?niej nieoczekiwanie zast?piła Antoniett? Stell? w roli Aidy ? rola ta miała si? sta? jej najsłynniejsz? kreacj?. W maju 1958 została zaproszona do opery wiede?skiej, by wyst?pi? w Aidzie oraz Czarodziejskim flecie . W Wiedniu razem z Herbertem von Karajanem nagrała kolejno Don Giovanniego (jako Zerlina), Trubadura (jako Leonora) i Tosk? oraz muzyk? wokaln? Beethovena .

W drugiej połowie lat 50. Price pojawiała si? na scenach Londynu , Werony i mediola?skiej La Scali , ponownie wcielaj?c si? w Aid?.

Metropolitan Opera [ edytuj | edytuj kod ]

27 stycznia 1961 Leontyne Price zadebiutowała w pierwszoplanowej roli w Metropolitan Opera ? zagrała Leonor? w Trubadurze Giuseppe Verdiego. Jej wyst?p spotkał si? z niezwykle pozytywnym przyj?ciem. Chocia? nie była pierwszym ciemnoskorym artyst? obsadzonym w głownej roli w nowojorskiej operze, okazała si? pierwsz?, ktora regularnie wykonywała takie partie i otrzymywała za nie najwy?sze przewidywane wynagrodzenie. Ponadto w 1961 była pierwsz? Afroamerykank?, ktora wyst?piła w spektaklu otwieraj?cym sezon.

W ci?gu kolejnych 24 lat Price zagrała w Metropolitan Opera w 201 przedstawieniach, kreuj?c dalszych 16 rol, z ktorych najsłynniejsz? pozostała jednak Aida. Poza tym Price zyskała sław? jako:

• Leonora w Trubadurze
• Donna Anna w Don Giovannim
• Liu w Turandot
• Elwira w Ernanim
• Tatiana w Eugeniuszu Onieginie
• Leonora w Mocy przeznaczenia
• Amelia w Balu maskowym
• Kleopatra w Antoniuszu i Kleopatrze
• Cio-cio-san w Madame Butterfly
• Minnie w Dziewczynie ze Złotego Zachodu

Lata siedemdziesi?te [ edytuj | edytuj kod ]

Z wiekiem Leontyne Price coraz rzadziej pojawiała si? na deskach scenicznych ? ?piewała głownie recitale. Miewała problemy z głosem (pojawiły si? one pierwszy raz w Dziewczynie ze złotego zachodu ) i popadła w konflikt z kierownictwem opery; ograniczyła w konsekwencji swoje wyst?py. Zagrała wprawdzie Giorgett? w Płaszczu Pucciniego, Manon Lescaut w operze pod tym samym tytułem oraz Ariadn? w Ariadnie na Naksos Richarda Straussa , jednak w rolach tych nie odniosła sukcesu porownywalnego z wcze?niejszymi. W 1973 ?piewała na pogrzebie Lyndona Johnsona i wrociła na krotko do roli Donny Anny. W 1976 przez krotki czas grała ponownie w Aidzie . Rok po?niej podj?ła na nowo wspołprac? z von Karajanem; wyst?piła w Wiedniu w Trubadurze i nagrała Requiem Brahmsa razem z orkiestr? berli?sk?.

Po?egnanie z oper? [ edytuj | edytuj kod ]

W latach 1981?1985 starzej?ca si? ?piewaczka na krotko wrociła do pełni dyspozycji; wcieliła si? na nowo ? ku wielkiemu zadowoleniu publiczno?ci ? we wcze?niejsze role, w tym 3 sierpnia 1985 po raz ostatni w Aid?. W 2007 słuchacze Metropolitan Opera głosowali za uznaniem jej wykonania arii O patria mia za najwspanialszy moment w przedstawieniach tego teatru operowego w ci?gu ostatnich 30 lat.

Leontyne Price nadal dawała recitale i koncerty po obu stronach Atlantyku ? ze szczegolnym upodobaniem wyst?powała na Festiwalu w Salzburgu . Oficjalnie zako?czyła karier? ?piewaczki w wieku 71 lat recitalem w Chapel Hill w Karolinie Połnocnej . Jeszcze w 2001 została poproszona o za?piewanie na koncercie ku czci pami?ci ofiar ataku na World Trade Center . Obecnie mieszka na wsi pod Nowym Jorkiem. W 2007 w plebiscycie przeprowadzonym w?rod krytykow muzycznych przez BBC Music zaj?ła czwarte miejsce w dwudziestce sopranow wszech czasow; ust?piła Marii Callas , Joan Sutherland i Victorii de los Angeles .

Nagrania [ edytuj | edytuj kod ]

Dost?pne s? nagrania wła?ciwie wszystkich oper, w ktorych Price zagrała głowne role kobiece, pi?? albumow z wyborem arii, płyty z pie?ni? niemieck? i francusk? oraz dwa albumy z muzyk? ko?cieln?. W 1996, dla uczczenia 70 urodzin artystki, RCA-BMG wydała kolekcjonerskie wydanie jedenastu płyt z jej wybranymi nagraniami. Istnieje jednak tylko jeden film rejestruj?cy cało?ciowe wykonanie opery z udziałem Price ? nagranie Mocy przeznaczenia z 1982.

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

W 1952 po?lubiła swojego partnera z przedstawienia Porgy i Bess , barytona Williama Warfielda. Zwi?zek ten nie był jednak szcz??liwy, podobno z powodu zbytniego zaanga?owania obojga w rozwoj indywidualnych karier, jak podaje Warfield w swojej autobiografii. W 1967 doszło do separacji, a sze?? lat po?niej ? rozwodu pary. Nie mieli dzieci.