Leon Jozef Suenens

Kardynał prezbiter
In Spiritu Sancto W Duchu ?wi?tym
Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1904 Ixelles
Data i miejsce ?mierci	6 maja 1996 Bruksela
Arcybiskup Mechelen-Brukseli
Okres sprawowania	1961?1979
Prymas
Okres sprawowania	24 listopada 1961 ? 4 pa?dziernika 1979
Wyznanie	katolicyzm
Ko?cioł	rzymskokatolicki
Prezbiterat	4 wrze?nia 1927
Nominacja biskupia	12 listopada 1945 pomocniczy biskup Mechelen tytularny biskup Isindy
Sakra biskupia	16 grudnia 1945
Kreacja kardynalska	19 marca 1962 Jan XXIII
Ko?cioł tytularny	Bazylika ?w. Piotra w Okowach
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Leon-Joseph Suenens (inne spotykane formy imion: Leon-Joseph, Leo-Joseph, Leon Jozef) (ur. 16 lipca 1904 w Ixelles , zm. 6 maja 1996 ) ? belgijski duchowny katolicki, kardynał Ko?cioła rzymskokatolickiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

W 1921 uko?czył l’Institut Sainte-Marie w Schaerbeek . Po uko?czeniu seminarium duchownego w Malines (Mechelen) wysłany na dalsze studia do Rzymu w College Belge . Okres II wojny ?wiatowej sp?dził pełni?c funkcj? wicerektora uniwersytetu katolickiego w Leuven , po czym w 1945 otrzymał nominacj? na biskupa pomocniczego kardynała Joseph-Ernesta Van Roeya . Leo Joseph Suenens w roku 1945. Na swoj? konsekracj? biskupi? wybrał hasło: ≪In Spiritu Sancto≫ ( W Duchu ?wi?tym ).

W roku 1961, po ?mierci swego poprzednika mianowany 18. arcybiskupem Archidiecezji Mechelen . Kreowany kardynałem w 1962, jako ko?cioł tytularny została mu przyznana Bazylika ?w. Piotra w Okowach . Uczestniczył w pracach II soboru watyka?skiego , gdzie był jednym z czterech moderatorow.

Kard. Suenens zabrał głos tłumacz?cy znaczenie darow charyzmatycznych podczas sesji Soboru w dniu 22 pa?dziernika 1963 roku. W czasie sesji dyskutowano nad kwesti? charyzmatow w Ko?ciele. Wobec głosow mowi?cych, ?e nadzwyczajne dary charyzmatyczne były kwesti? Ko?cioła pierwotnego, kardynał przekonywał o ich konieczno?ci w ?yciu Ko?cioła wspołczesnego. Bez nich poj?cie Ludu Bo?ego oraz Ciała Chrystusowego, ktorym Sobor przywrocił pierwotne znaczenie, pozostan? martw? liter?. Zaprzeczenie charyzmatom przeszkodziłoby przebudzeniu duchowemu Ludu Bo?ego. Jego racje przyczyniły si? do uj?cia nauczania o charyzmatach w tek?cie soborowym Lumen gentium . Dokument mowi, i? dary Ducha stanowi? zwyczajny element ?ycia duchowego Ko?cioła i s? przyznawane ka?demu ochrzczonemu ^[1]

W roku 1968 jako jeden z pierwszych odrzucił papieskie nauczanie nt. ?ycia mał?e?skiego okre?lone w encyklice Humanae vitae : Nie czujemy si? zobowi?zani do bezwarunkowej i całkowitej uległo?ci, jak w przypadku orzecze? dogmatycznych ^[2] .

W 1974 roku wzi?ł udział w drugim kongresie ??wiatowej Konferencji nt. Religii i Pokoju” w Louvain w Belgii . Kongres odbywał si? pod auspicjami Organizacji Narodow Zjednoczonych i wpisywał si? w idee ruchu tzw. synkretyzmu religijnego ^[3] .

Zaanga?owany osobi?cie w chrze?cija?skie ruchy i stowarzyszenia religijne ? m.in. Legion Maryi i odnow? charyzmatyczn? ? kard. Suenens odszedł na biskupi? emerytur? w 1979 r. Jego nast?pc? na stolicy biskupiej Malines był od stycznia 1980 do stycznia 2010 kard. Godfried Danneels .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]