Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstantyn I
,
gael.
Causantin mac Cinaeda
, (ur.
836
, zm.
877
) ?
krol Alby
(Szkocji)
862
?
877
.
Najstarszy syn
Kennetha I
, został wybrany na krola
Szkotow
i
Piktow
jeszcze za ?ycia poprzednika, swojego stryja,
Donalda I
. Panowanie Konstantyna wypełniały ci?głe walki z
wikingami
i proby rozszerzenia krolestwa na południe.
Konstantyn pomy?lnie odparł w
864
r. najazd swojego szwagra,
Olafa Białego
z
Dublina
. Nast?pna wyprawa
Normanow
na szkockie ziemie pod wodz?
Thorstena Czerwonego
rownie? została powstrzymana. Kolejne wyprawy wikingow z Dublina kierowały si? bardziej na południe, do
brytyjskiego
krolestwa
Strathclyde
. Po złupieniu jego stolicy,
Dumbarton
, w
872
r. Olaf w porozumieniu z Konstantynem zamordował krola
Arthgala
, a władc? Strathclyde został inny szwagier Konstantyna ?
Rhun
, ale ju? jako podległy szkockiemu krolowi.
Ostatecznie ze star? z Normanami Konstantyn wyszedł pokonany. Naje?d?cy z Dublina zało?yli swoj? osad? w
Fife
(na wschodzie
Szkocji
) sk?d dokonywali dalszych najazdow. Konstantyn zgin?ł w jednej z bitew z wikingami
pod Inverdovat
w
877
r. i został pochowany na wyspie
Iona
, tradycyjnym miejscu spoczynku krolow szkockich. Tron po nim obj?ł jego młodszy brat
Aed
, a jedyny syn panował w latach
889
?
900
jako
Donald II
.