Konstantyn I (krol Szkocji)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstantyn I , gael. Causantin mac Cinaeda , (ur. 836 , zm. 877 ) ? krol Alby (Szkocji) 862 ? 877 .

XVIII wieczne przedstawienie postaci Konstantyna I

Najstarszy syn Kennetha I , został wybrany na krola Szkotow i Piktow jeszcze za ?ycia poprzednika, swojego stryja, Donalda I . Panowanie Konstantyna wypełniały ci?głe walki z wikingami i proby rozszerzenia krolestwa na południe.

Konstantyn pomy?lnie odparł w 864 r. najazd swojego szwagra, Olafa Białego z Dublina . Nast?pna wyprawa Normanow na szkockie ziemie pod wodz? Thorstena Czerwonego rownie? została powstrzymana. Kolejne wyprawy wikingow z Dublina kierowały si? bardziej na południe, do brytyjskiego krolestwa Strathclyde . Po złupieniu jego stolicy, Dumbarton , w 872 r. Olaf w porozumieniu z Konstantynem zamordował krola Arthgala , a władc? Strathclyde został inny szwagier Konstantyna ? Rhun , ale ju? jako podległy szkockiemu krolowi.

Ostatecznie ze star? z Normanami Konstantyn wyszedł pokonany. Naje?d?cy z Dublina zało?yli swoj? osad? w Fife (na wschodzie Szkocji ) sk?d dokonywali dalszych najazdow. Konstantyn zgin?ł w jednej z bitew z wikingami pod Inverdovat w 877 r. i został pochowany na wyspie Iona , tradycyjnym miejscu spoczynku krolow szkockich. Tron po nim obj?ł jego młodszy brat Aed , a jedyny syn panował w latach 889 ? 900 jako Donald II .