Kompania Zatoki Hudsona
(
ang.
Hudson’s Bay Company
,
HBC
,
fr.
Compagnie de la Baie d’Hudson
) ? korporacja handlowa powstała w
1670
roku
[2]
i nadal działaj?ca. Kompania jest jednym z najstarszych przedsi?biorstw na ?wiecie. Powstała jako społka łowiecka i handlu futrami, z czasem rozrastaj?c si? do olbrzymich rozmiarow. Do roku 1867 Kompania administrowała rozległymi terenami w
Ameryce Połnocnej
, ktore obecnie zajmuj? wi?kszo?? powierzchni Kanady. Z czasem społka zacz?ła prowadzi? tak?e działalno?? gornicz? i inwestycyjn?. Dzi? jest ?redniej wielko?ci przedsi?biorstwem posiadaj?cym kilka sieci domow towarowych działaj?cych w
Kanadzie
.
Historia Kompanii rozpocz?ła si? od przygod dwoch francuskich
traperow
Medarda Chouarta
i
Pierre-Esprit Radissona
. Zyskali oni wielk? sław? jako
my?liwi i handlarze futer
w
Nowej Francji
. Jednak
handel
futrami w koloniach francuskich był zmonopolizowany, a dwaj młodzi traperzy nie uzyskali odpowiedniej licencji. Sko?czyło si? to dla nich wtr?ceniem do wi?zienia. Gdy zostali wypuszczeni, zbiegli do
Nowej Anglii
, gdzie zainteresowali brytyjskiego gubernatora
George’a Cartwrighta
rozpocz?ciem działalno?ci handlowej w połnocnych rubie?ach kontynentu. Cartwright wraz z dwoma Francuzami udał si? do Anglii by przedło?y? krolowi projekt powołania nowej
kolonii
. Spotkali si? z bardzo przychylnym przyj?ciem na dworze
Karola II
. Na wodza wyprawy na zachod został mianowany krolewski kuzyn ksi???
Rupert
.
3 czerwca
1668
r.
flotylla
składaj?ca si? z dwoch statkow
Eaglet
(ufundowany przez krola) i
Nonsuch
(ufundowany przez społk? kupieck?) wyruszyły na zachod. Wskutek nieprzewidzianych okoliczno?ci
Eaglet
musiał zawroci? z drogi.
Nonsuch
29 wrze?nia
po trzech miesi?cach i 26 dniach ?eglugi przybił do wybrze?y
Zatoki Jamesa
. Zanim zacz?ła si? subarktyczna zima, zbudowano Fort Karola ?
Fort Charles
, w ktorym korzystaj?c z przywiezionych zapasow oraz miejscowych ?rodkow przezimowano. Zanim koloni?ci przyst?pili do wypełnienia swej misji, załatwili sprawy formalne z
Indianami
zamieszkuj?cymi tamtejsze tereny. Zakupili od nich obszary łowieckie i zawarli odpowiednie umowy. W kilka miesi?cy po?niej
Nonsuch
wyruszył powrotn? drog? wyładowany zapasami skor. Przedsi?wzi?cie z punktu widzenia handlowego okazało si? bardzo intratne.
2 maja
1670
r.
Karol II
wystawił dokument funduj?cy kompani?. Dokument oddawał w dzier?aw? na 100 lat tereny zajmuj?ce
działy wodne
wszystkich rzek uchodz?cych do
Zatoki Hudsona
. Teren obejmuj?cy blisko 4 miliony kilometrow kwadratowych zacz?to nazywa?
Ziemi? Ruperta
. Teren ten zajmował blisko 50% powierzchni obecnej Kanady oraz niektore obszary dzisiejszego
USA
w
Minnesocie
i
Dakocie Połnocnej
. Kompania dostała monopol na wszelki handel i łowiectwo na tym terenie. Oryginalny dokument sporz?dzony na
pergaminie
o wymiarach 78,7 na 63,5 cm przechowywany jest do dzi? w budynku zarz?du korporacji. Dokument był zatytułowany:
The Governor and Company of Adventures of England into Hudson Bay
. Głownymi udziałowcami kompanii byli ksi??? Rupert i siedemnastu wspolnikow, w?rod ktorych znajdowali si?
Medard Chouart Des Groseilliers
i
Pierre-Esprit Radisson
. Jednocze?nie Korona ustanowiła gubernatora zajmuj?cego si? stron? polityczn? przedsi?wzi?cia. Pierwszym gubernatorem Ziemi Ruperta został
Charles Bayley
.
W
1670
r. nad Zatok? Hudsona wyruszyły dwa statki
Wivenhoe
i
Prince Reppert
. Po przybyciu na miejsce zawarto dalsze porozumienia z Indianami i rozpocz?to tworzenie sieci
fortow
oraz
faktorii
wzdłu? wybrze?y. Wkrotce uruchomiono te? regularne poł?czenia okr?towe z Angli?. W ci?gu pierwszych 12 lat działalno?ci kapitał zainwestowany w społk? przyniosł olbrzymi 200% zysk.
Nie wszystko jednak potoczyło si? tak, jak planowano. Zniech?ceni ostro?n? polityk? angielsk?, wspołtworcy kompanii
Medard Chouart Des Groseilliers
i
Pierre-Esprit Radisson
odł?czyli si? od niej tworz?c w
1682
r. konkurencyjne przedsi?biorstwo
La Compagnie du Nord
, oddaj?c si? jednocze?nie pod opiek?
krola Francji
. Wkrotce działalno?? łowiecka i handlowa obu kompanii weszła w okres zaciekłej rywalizacji, ktora nieomal doprowadziła do upadku brytyjskiej korporacji. W pierwszej fazie konflikt odbywał si? na płaszczy?nie czysto handlowej, wkrotce jednak przeszedł do fazy zbrojnej. Konflikt na połnocy był tak?e echem
wojny Ligi Augsburskiej
. W
1686
r. o?miusetosobowy oddział zbrojnych wyruszył z
Montrealu
na połnoc. Najpierw Francuzom udało si? zdoby? słabo broniony fort
Moose Factory
. Wkrotce padły te? kolejne forty nale??ce do HBC. Kulminacj? zatargu była bitwa
w Zatoce Hudsona
w
1697
r. Zanim podpisano
traktat z Ryswick
, zwracaj?cy HBC utracone tereny, Kompania stan?ła na granicy bankructwa. Odzyskanie terenow nie oznaczało powrotu do pełnego
monopolu
. Francuzi ci?gle operowali na terenach poza kontrol? Kompanii oraz bezkarnie wdzierali si? na jej tereny. Mimo tego Kompania odzyskała płynno?? finansow? i wkrotce ponownie zacz?ła przynosi? zyski. Okres 31 lat pokoju pomi?dzy dwiema wojnami był czasem
prosperity
dla obu konkurentow w handlu futrami.
Upadek
La Compagnie du Nord
w wyniku utraty
Nowej Francji
przyniosł wzrost konkurencji. Francuska społka, przej?ta przez szkockich kupcow z Montrealu i przemianowana na
Kompani? Połnocno-Zachodni?
(
North-West Company
), stała si? konkurentem znacznie powa?niejszym, ani?eli jej francuska poprzedniczka. Dotrzymawszy nadania ziem poza kontrol? HBC, na zachod i połnoc, a? do
Gor Skalistych
i połnocnych wybrze?y, rozpocz?ła intensywn? działalno?? handlow? i łowieck?. Podobnie jak wcze?niej Francuzi, nowa kompania nie respektowała granic HBC, cz?sto je naruszaj?c. Kulminacj? sporow pomi?dzy kompaniami była lokalna wojna, ktorej najbardziej znacz?cym wydarzeniem była
bitwa pod Siedmioma D?bami
. Taka sytuacja, niekorzystna dla obu firm, trwała do roku
1821
, kiedy to obie kompanie poł?czyły si? pod wspoln? nazw?
Hudson Bay Company
.
Okres od
1821
do
1840
r. był najlepszym w historii kompanii. Prowadzona ?elazn? r?k?
George’a Simpsona
osi?gn?ła olbrzymia dynamik?. Obok łowiectwa i przetworstwa skor zacz?ła si? anga?owa? w eksploracj? geologiczn?.
Problemy kompanii zacz?ły si? w roku
1840
, kiedy to czterech
metyskich
kłusownikow, operuj?cych w okolicach rzeki
Red River
w
Manitobie
, zostało uj?tych i uwi?zionych. Cho? teoretycznie popełnili przest?pstwo, samo wydarzenie nasun?ło kwestie zasadno?ci monopolu HBC. Wobec wzrastaj?cej liczebno?ci ludno?ci Kanady stawał si? on z wolna anachronizmem. W
1859
r. Kompania podj?ła starania o przedłu?enie dzier?awy, ktora upływała w
1870
r., na kolejne sto lat. Tym razem parlament brytyjski wyznaczył komisj?, ktorej zadaniem było zbadanie sytuacji. Komitet zadał około 7 tysi?cy pyta?, przesłuchuj?c 25 ?wiadkow, w tym szefa samej kompanii. Konkluzj? komitetu było, i? dzier?awa nie powinna by? przedłu?ona, a tereny pod kontrol? korporacji miały by? przekazane koronie. Od tego momentu
Hudson Bay Company
miała działa? jako normalna społka. Jako ?e termin przekazania terenow zbiegł si? z utworzeniem
Konfederacji Kanady
, tereny społki za rekompensat? 300 tysi?cy funtow szterlingow zostały wcielone do Kanady jako
Terytoria Połnocno-Zachodnie
.
Wspołcze?nie Kompania Zatoki Hudsona jest przedsi?biorstwem handlowym posiadaj?cych sieci domow towarowych, z ktorych do najwi?kszych nale??
The Bay
i
Zellers
. Roczny dochod firmy wynosi ?rednio 7,5 miliarda
dolarow
.