Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2P/Encke
Zdj?cie komety Enckego wykonane 5 stycznia 1994 roku
|
| Odkrywca
|
Pierre Mechain
|
| Data odkrycia
|
17 stycznia 1786
|
| Elementy orbity
|
| Poło? wielka
|
2,215
au
|
| Mimo?rod
|
0,848
|
| Peryhelium
|
0,336
au
|
| Aphelium
|
4,094
au
|
| Okres orbitalny
|
3,30
lat
|
| Nachylenie orbity wzgl?dem
ekliptyki
|
11,78°
|
| Długo?? w?zła wst?puj?cego
|
334,570°
|
| Argument peryhelium
|
186,540°
|
| Moment przej?cia przez peryhelium
|
2013-11-21,7
|
| Charakterystyka fizyczna
j?dra
|
| ?rednica
|
4,8 km
|
| Okres obrotu
wokoł własnej osi
|
11,083 h
|
| Albedo
|
0,046
|
| Roje meteorow
zwi?zane z komet?
|
|
|
|
Kometa Enckego
(nazwa oficjalna
2P/Encke
) ?
kometa
krotkookresowa
nale??ca do
grupy komet
typu Enckego
. Ma najkrotszy okres ze wszystkich znanych komet i była obserwowana w czasie powrotu do Sło?ca ju? ponad 60 razy (oprocz 1944 roku).
Kometa 2P/Encke odkryta została 17 stycznia 1786 roku przez
Pierre’a Mechaina
. Odkrywcy udało si? j? zaobserwowa? jeszcze 19 stycznia tego samego roku, po czym ze wzgl?du na mał? odległo?? od
Sło?ca
została zagubiona. Okres obserwacji był wowczas zbyt krotki, aby wyznaczy?
orbit?
tego
ciała niebieskiego
.
Po raz drugi komet? dostrzegła
Caroline Herschel
w 1795. Rownie? podczas tego powrotu w pobli?e Sło?ca obserwowano j? stosunkowo krotko i ponownie nie zauwa?ono, ?e jest ona komet? okresow?. Sytuacja powtorzyła si? w 1805 roku. Dopiero obserwacje z przełomu lat 1818 i 1819 (dokonane przez francuskiego astronoma
Jean-Louisa Ponsa
) pozwoliły na stosunkowo dokładne obliczenie orbity. Człowiekiem, ktory tego dokonał, był
niemiecki
matematyk
Johann Franz Encke
, ktory obliczył, ?e kometa powroci w 1822 roku. Encke odkrył przyspieszenie w ruchu komety, wynosz?ce ok. 2,5 godziny na jeden obieg wokoł Sło?ca. Dalsze badania ruchu komety prowadzone przez rosyjskiego astronoma O. Backlunda wykazały, ?e przyspieszenie to maleje z czasem
[1]
. Dla uczczenia tego faktu obiekt ten został nazwany
komet? Enckego
(a nie jak w przypadku wi?kszo?ci komet od nazwiska odkrywcy). Kometa Enckego jest drug? komet? (po
komecie Halleya
), w przypadku ktorej stwierdzono, ?e jest komet? okresow?, dlatego te? jej oficjalne oznaczenie to 2P/Encke.
Orbita i wła?ciwo?ci fizyczne
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Kometa 2P/Encke okr??a Sło?ce w czasie 3,3 roku i jest komet? o najkrotszym znanym okresie obiegu.
Peryhelium
jej orbity znajduje si? w odległo?ci 0,339
j.a.
, a
aphelium
4,097 j.a. od Sło?ca. K?t nachylenia orbity wzgl?dem
ekliptyki
to 11,75°.
Od czasu odkrycia systematycznie, cho? powoli, słabnie jej aktywno?? kometarna. Podczas ostatnich powrotow (jak np. w 2003 roku) mo?na było j? obserwowa? przy pomocy niedu?ej
lornetki
. ?rednic?
j?dra
ocenia si? na około 4,8 km, a jego okres obrotu wokoł własnej osi wynosi nieco ponad 11 godzin.
Kometa ta jest prawdopodobnie macierzystym ?rodłem rojow meteorow wchodz?cych w skład
Kompleksu Taurydow
:
Pa?dziernikowych Arietidow
,
Południowych Taurydow
,
Połnocnych Taurydow
oraz
chi Orionidow
. Roje te powstały prawdopodobnie w wyniku rozpadu istniej?cej wcze?niej komety Enckego na istniej?cy dzi? obiekt oraz kilka mniejszych zaliczanych do
planetoid
. Roje wchodz?ce w skład Kompleksu Taurydow znajduj? si? w ?ladzie tych obiektow. Z obserwacji wynika, ?e kometa Enckego mo?e powodowa? tak?e deszcz
meteorytow
na
Merkurym
. Według jednej z hipotez oderwany fragment komety Enckego stał si?
meteoroidem
, ktory spowodował
katastrof? tungusk?
.
Kometa Enckego miała by? celem przelotu w 2003 sondy
CONTOUR
. Sonda uległa jednak zniszczeniu podczas manewru opuszczenia orbity wokołziemskiej
[2]
.
