Mapa wszech?wiata Ptolemeusza według
Andreasa Cellariusa
Podstawowe elementy teorii Ptolemeusza
A ? epicykl
B ? ekwant
C ? deferent
niebieski punkt ? Ziemia
czerwony punkt ? planeta kr???ca wokoł Ziemi
Klaudiusz Ptolemeusz
(tak?e:
Ptolemeusz Klaudiusz
,
Ptolemeusz
,
Aleksandryjczyk
) (
łac.
Claudius Ptolemaeus
,
stgr.
Κλα?διο? Πτολεμα?ο?
Klaudios Ptolemaios
; ur. ok.
100
, zm. ok.
168
) ?
astronom
,
matematyk
i
geograf
pochodzenia greckiego
[1]
. Urodzony w
Tebaidzie
, kształcił si? i działał w
Aleksandrii
nale??cej wowczas do
Imperium rzymskiego
około II wieku n.e.
[2]
.
Autor m.in. napisanej po grecku
Mathematike Syntaxis
znanej bardziej jako
Almagest
[3]
, traktatu w trzynastu ksi?gach, zawieraj?cego kompendium wiedzy astronomicznej tego okresu oraz matematyczny wykład
teorii geocentrycznej
[4]
. Jego pogl?dy na kolejnych kilkana?cie stuleci ugruntowały wizj? budowy wszech?wiata, ktor? porzucił dopiero
Mikołaj Kopernik
[5]
. Z wewn?trznej analizy jego po?niejszych dzieł jasno wynika, ?e
Almagest
jest najwcze?niejsz? z jego najwa?niejszych prac, poniewa? po?niejsze, w tym
Tetrabiblos
(Czworoksi?g) traktuj?cy o astrologii i
Geografia
w ksi?dze VIII zawieraj? do niego odniesienia
[6]
.
O jego ?yciu nie wiadomo nic pewnego
[7]
. Według Theodora Meliteniotesa, ?yj?cego tysi?c lat po?niej bizantyjskiego astronoma, Ptolemeusz miał si? urodzi? w
Ptolemais Hermiou
w
Tebaidzie
w
Gornym Egipcie
, jednak brak na to jakichkolwiek dowodow
[6]
. Z obserwacji układu planet zawartych w
Almage?cie
wywnioskowa? mo?na przybli?ony czas aktywno?ci autora. Najwcze?niejsza data wynikaj?ca z opisanej konstelacji to 26 marca 127 n.e., a najpo?niejsza to 2 lutego 141 n.e.
[8]
co oznacza, ?e powstanie traktatu przypada na lata rz?dow cesarzy z dynastii
Antoninow
Hadriana
i
Antoninusa Piusa
, a ?ycie samego Ptolemeusza datowa? mo?na na pierwsze trzy ?wierci II wieku n.e.
[9]
Jego imi?
Klaudiusz
(gr. Κλα?διо?) ?wiadczy o tym, ?e posiadał
obywatelstwo rzymskie
zapewne odziedziczone po przodkach
[8]
?yj?cych w czasach cezarow
Klaudiusza
lub
Nerona
. Przydomek Ptolemeusz natomiast informuje nas, ?e był z pochodzenia Grekiem
[2]
[10]
, albo te? jego przodkowie byli zhellenizowanymi mieszka?cami ktorej? ze
wschodnich monarchii
powstałych po ?mierci
Aleksandra Wielkiego
[6]
.
W
Almage?cie
kilkukrotnie odnosi si? do
Teona ze Smyrny
, ktory miał mu przedstawia? własne obserwacje nieba pomi?dzy 127 a 132 i mogł by? jego nauczycielem
[6]
. Z jego prac dowiadujemy si?, ?e w dziedzinie filozofii uznawał
Arystotelesa
, był zaznajomiony z pracami matematyka
Menelaosa z Aleksandrii
, astronomow
Hipparchosa z Nikei
i
Posejdoniosa z Rodos
oraz geografa
Marinosa z Tyru
[9]
.
Ptolemeusz słusznie uwa?ał, ?e ruchy ciał niebieskich mog? by? opisane z wykorzystaniem wzorow matematycznych, dlatego swojemu najwi?kszemu dziełu z zakresu astronomii nadał tytuł
Mathematike Syntaxis
[2]
(
stgr.
μαθηματικ? σ?νταξι?
? struktury matematyczne). U?ywana wspołcze?nie nazwa
Almagest
, powstała od greckiego słowa
megiste
[11]
(najwi?kszy), ktorym Grecy szybko zacz?li j? okre?la?. Arabscy uczeni w IX wieku dodali do tego przedimek
al
. Arabskie
Al-majisti
(???????) w ?redniowieczu przetłumaczone bezpo?rednio na łacin? dało dzisiejsz? form?
[12]
. Traktat jest podsumowaniem osi?gni?? greckiej astronomii od czasow
Eudoksosa z Knidos
(IV wiek p.n.e.) i jego modelu sfer niebieskich
[11]
, poprzez
Hipparchosa z Nikei
(II wiek p.n.e. ? ich oryginalne prace nie zachowały si?
[2]
), a? do samego Ptolemeusza. Teoria geocentryczna Hipparchosa oparta o
deferent
,
epicykl
i
ekscentryk
została w
Almage?cie
zawarta i skorygowana
[8]
o punkt wyrownawczy zwany
ekwantem
[13]
.
W modelu geocentrycznym Ziemia stanowiła ?rodek dla o?miu koncentrycznych
sfer
z umieszczonymi na nich planetami, Sło?cem, Ksi??ycem i gwiazdami. Planety dodatkowo poruszały si? po małych okr?gach zwanych
epicyklami
[14]
. Podstawow? zalet? tej koncepcji było to, ?e pozornie chaotyczne do tej pory ruchy ciał niebieskich mogły by? obliczone, a ich poło?enie z do?? du?? dokładno?ci? przewidziane
[2]
. Ptolemeusz zdawał sobie jednak spraw? z jego wadliwo?ci. Ksi??yc w jego modelu poruszał si? takim ruchem, ?e widziany z Ziemi musiałby by? dwa razy wi?kszy
[4]
. Pozostaje zagadk? czy jego autor wierzył w przedstawion? przez siebie wizj? Wszech?wiata, czy te? zaproponowane przez niego rozwi?zanie miało mie? bardziej praktyczne przeznaczenie, tzn. umo?liwienie dokładnych pomiarow przewidywanych pozycji dla ciał niebieskich
[5]
.
Interesował si? rownie?
astrologi?
. Po?wi?cił jej swoje kolejne dzieło
Apotelesmatika
(
stgr.
Αποτελεσματικ?
) w wolnym tłumaczeniu "astrologiczny wpływ", znan? rownie? pod nazw?
Tetrabiblos
[15]
(
stgr.
Τετρ?βιβλο?
? czteroksi?g). Dla Ptolemeusza traktat ten był naturaln? kontynuacj?
Almageste
[16]
. Broni w nim astrologii przed oskar?eniami i probuje udowodni?, ?e jakkolwiek według niego oddziaływanie ciał niebieskich jest czysto fizyczne, ma jednak znacz?cy wpływ na nasze poczynania. Co prawda bez matematycznej dokładno?ci ale mo?liwe jest przewidywanie przyszło?ci na podstawie obserwacji nieboskłonu
[11]
.
W
Procheiroi Kanones
[17]
(
stgr.
Πρ?χειροι Καν?νε?
? tablice podr?czne) przedstawiony został uporz?dkowany zestaw tablic astronomicznych, ze wst?pem wyja?niaj?cym zasady ich u?ycia. Dotrwały do naszych czasow w nieznacznie zmodyfikowanej wersji
Teona z Aleksandrii
[11]
.
Mapa
Ekumeny
z
manuskryptu sprzed 1467
z
Biblioteki Narodowej
Ptolemeusz traktował
geografi?
jako nauk? przedstawiania
Ziemi
za pomoc? rysunku
[18]
. Dzi?ki swojemu astronomicznemu przygotowaniu nadał jej jednak matematyczny wymiar
[19]
. Znana mu była kulisto?? Ziemi i do swoich map stosował projekcj? powierzchni kuli na płaszczyzn?
[20]
. Przyj?ł jednak za
Posejdoniosem z Rodos
bł?dne wyliczenie długo?ci stopnia geograficznego, przez co nie ustrzegł si? w swojej pracy sporych nie?cisło?ci
[19]
. Ptolemejska definicja
szeroko?ci geograficznej
(
rownik
0°,
bieguny
±90°) obowi?zuje do dzi?
[19]
.
Geografia
[21]
(
stgr.
Γεωγραφικ? ?φ?γησι?
,
Geographike Hyphegesis
? wst?p do kre?lenia map
[20]
) znana tak?e jako
Nauka geograficzna
, była prob? stworzenia mo?liwie dokładnej mapy znanego mu ?wiata. Składa si? z o?miu ksi?g. Pierwsza to teoretyczne wprowadzenie, maj?ce na celu, w razie konieczno?ci, umo?liwi? czytelnikowi samodzielnie odtworzenie planow
[11]
. Ksi?gi od II do VII zawieraj? nazwy miejscowo?ci oraz charakterystycznych punktow geograficznych (około 8000
[20]
toponimow
) ze wspołrz?dnymi
[19]
. W Ksi?dze II opisuj?cej m.in. ziemie od
Dunaju
a? po
Morze Bałtyckie
autor wymienił m.in. Budorgis uto?samiane po?niej z
Brzegiem
[22]
,
Kalisi?
(
Καλισ?α
) identyfikowan? z
Kaliszem
[23]
, Karrodunon (
Καρρ?δουνον
) ł?czony dawniej, np. przez
J. Lelewela
z Krakowem
[24]
czy
Askaukalis
(
?σκαυκαλ??
) uto?samiany z
Bydgoszcz?
[25]
. W Ksi?dze VIII znajduje si? wykaz najwa?niejszych miast z dokładniejszymi wspołrz?dnymi
[19]
. Do ksi?g doł?czone było 26 map
[26]
.
Cosmographia
Nicolausa Germanusa na podstawie
Geografii
Ptolemeusza (1482)
W Instytucie Geodezji i Geoinformacji na
Uniwersytecie Technicznym
w
Berlinie
grupa naukowcow składaj?ca si? z
filologow klasycznych
, matematykow i kartografow podj?ła prob? skorygowania bł?dow i wypracowała tzw. "geodetic deformation analysis"
[27]
(analiza deformacji geodezyjnych). Na jej podstawie powstał wykaz miast (poleis) z "Magna Germania" (Ksi?ga II) z ich lokalizacjami na terenie dzisiejszych
Niemiec
i
Polski
. Według berli?skich naukowcow lokalizacje te koresponduj? rownie? ze stanowiskami archeologicznymi wspołczesnej Ptolemeuszowi
kultury wielbarskiej
[28]
, w ktorych wcze?niej odkryto gockie osady i
miejsca pochowkow
[29]
. W wyniku bada? przyj?to zało?enie, ?e dla stworzenia
Magna Germania
Ptolemeusz, ktory sam nie dokonywał wszystkich pomiarow, korzystał nie tylko z wiedzy kupcow przemierzaj?cych te tereny ale tak?e z map profesjonalnych wojskowych kartografow
[30]
.
Optyka
[31]
(Oπτικ?), traktat w pi?ciu ksi?gach, nie dotrwała do naszych czasow w oryginale. Arabskie tłumaczenie bez ksi?gi pierwszej i ko?cowki pi?tej, ktore rownie? si? nie zachowało, zostało skopiowane w XII wieku przez
Eugeniusza z Sycylii
[11]
. Z niego dowiadujemy si?, ?e brakuj?ca Ksi?ga I dotyczyła ogolnej teorii
optyki
, Ksi?ga II roli
?wiatła
i
koloru
. III i IV teorii odbicia, a V zjawiska
refrakcji
[31]
. Trudno jest oceni? osobisty wkład Ptolemeusza we wspołczesn? mu wiedz? w tej dziedzinie, poniewa? niewiele pozostało z prac jego poprzednikow
[11]
.
Od imienia Ptolemeusza nazwano
gatunek
chrz?szcza
Selenorites ptolemaei
Alluaud, 1917 (obecna nazwa
Thyreopterus ptolemaei
[32]
), znaleziony w gorach
Ruwenzori
, nazwanych przez Ptolemeusza Gorami Ksi??ycowymi (gr. Σελ?νη-ορε?τη? ?goral ksi??ycowy”)
[33]
.
- ↑
Ptolemeusz Klaudiusz
, [w:]
Encyklopedia PWN
[dost?p 2021-07-29]
.
- ↑
a
b
c
d
e
Ptolemy
, [w:]
Encyclopædia Britannica
[dost?p 2012-12-30]
(
ang.
)
.
- ↑
Claudius Ptolemaeus:
Almagestum (1515)
. www.univie.ac.at (strona
Uniwersytetu Wiede?skiego
). [dost?p 2012-12-30].
- ↑
a
b
Richard
R.
Fitzpatrick
Richard
R.
,
A Modern Almagest. An Updated Version of Ptolemy’s Model of the Solar System
[online], farside.ph.utexas.edu
[dost?p 2012-12-31]
[zarchiwizowane z
adresu
2013-05-11]
.
- ↑
a
b
Ptolemy the Man
. arnett.us.com. [dost?p 2012-12-30].
- ↑
a
b
c
d
Ptolemy (or Claudius Ptolemaeus)
, [w:]
Complete Dictionary of Scientific Biography
, www.encyclopedia.com
[dost?p 2012-12-30]
.
- ↑
Ptolemy ? biography
. www.hps.cam.ac.uk (strona Electronic History of Astronomy, Whipple Museum of the History of Science
Uniwersytetu w Cambridge
). [dost?p 2012-12-30]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(27 stycznia 2013)].
- ↑
a
b
c
Claudius Ptolemy
. www-history.mcs.st-andrews.ac.uk (The MacTutor History of Mathematics archive, School of Mathematics and Statistics,
University of St Andrews
. [dost?p 2012-12-30].
- ↑
a
b
Ptolemy,
Tetrabiblos
? Introduction (wst?p)
. penelope.uchicago.edu. [dost?p 2012-12-30].
- ↑
B. Sprague:
Claudius Ptolemaeus (Ptolemy): Representation, Understanding, and Mathematical Labeling of the Spherical Earth
. www.csiss.org. [dost?p 2012-12-30]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(23 stycznia 2013)].
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
Ptolemy (Claudius Ptolemaeus)
, [w:]
G.J.
G.J.
Toomer
G.J.
G.J.
,
Dictionary of Scientific Biography
, t. 11,
Nowy Jork
: Scribner & American Council of Learned Societies, 1970, s. 186?206,
ISBN
978-0-684-10114-9
[dost?p 2012-12-30]
.
- ↑
F.J.
F.J.
Carmody
F.J.
F.J.
,
Arabic astronomical and astrological sciences in latin translation. A critical bibliography
[online], Wyd.
University of California Press
,
Berkeley
i
Los Angeles
1956, ss. 15-21
[dost?p 2012-12-30]
.
- ↑
Ptolemy's geocentric universe
. www.astronomynotes.com. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
S. Hawking
,
L. Mlodinow
:
Jeszcze krotsza historia czasu
. Warszawa: Zysk i S-k, 2007, s. 14.
ISBN
978-83-7506-020-1
.
- ↑
Claudius Ptolemy:
Tetrabiblos
(przekład na j?zyk angielski)
. penelope.uchicago.edu. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
Claudius Ptolemy:
Tetrabiblos
Book I, 1. Introduction (przekład na j?zyk angielski)
. penelope.uchicago.edu. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
R. Mercier:
Ptolemaiou Procheiroi Kanones. Ptolemy's Handy Tables, Volume 1b: Tables A1-A2. Transcription and Commentary
. Publications de l’Institut Orientaliste de Louvain, 2011.
ISBN
978-90-429-2436-9
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- ↑
Cosmographia Claudii Ptolomaei Alexandrini
[online],
Cyfrowa Biblioteka Narodowa
[dost?p 2012-12-31]
[zarchiwizowane z
adresu
2012-09-10]
.
- ↑
a
b
c
d
e
T.
T.
Derda
T.
T.
,
Klaudiusz Ptolemeusz
[online], bn.org.pl (strona
Biblioteki Narodowej
)
[dost?p 2012-12-31]
[zarchiwizowane z
adresu
2012-12-09]
.
- ↑
a
b
c
J. L. Berggren, A. Jones:
Ptolemy's Geography: An Annotated Translation of the Theoretical Chapters
, Wyd. Princeton University Press, 2000
. press.princeton.edu. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
Claudius Ptolemy:
The Geography
(przekład na j?zyk angielski)
. penelope.uchicago.edu. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
Budorgis
.
Pierer's Universal-Lexikon (1857)
. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
Kalisz
, [w:]
Encyclopædia Britannica
[dost?p 2012-12-31]
(
ang.
)
.
- ↑
Epilogue de la Geographie du Moyen Age, Bruxelles 1857, str. 204
Link do ksi??ki w zasobach Google Books
- ↑
Ptolemy's map of Germania
. ?
Der Spiegel
”, 2010-01-10. [dost?p 2012-12-28].
brak numeru strony
- ↑
Geographia Klaudiusza Ptolemeusza
. mapy.muzeum-polskie.org (strona Muzeum Polskiego w
Rapperswilu
). [dost?p 2012-12-31]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(21 lipca 2012)].
- ↑
Deformationsanalyse und regionale Anpassung eines historischen Geodatenbestandes
, Technische Universitat Berlin, Institut fur Geodasie und Geoinformationstechnik, Berlin 2007 ? Matematyczny model Christiana Marks'a i Franka Neitzel'a do skorygowania bł?dow zawartych w Geographike Hyphegesis Klaudiusza Ptolemeusza (Uniwersytet Techniczny w Berlinie)
. www.geodesy.tu-berlin.de. [dost?p 2012-12-31].
- ↑
Janusz
J.
Ostoja-Zagorski
Janusz
J.
,
Najstarsze dzieje ziem polskich
, 1996
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- ↑
Matthias Schulz.
Berlin Researchers Crack the Ptolemy Code
. ?
Der Spiegel
”, 2010-01-10. [dost?p 2012-12-31].
brak numeru strony
- ↑
A. Kleineberg, Ch. Marx, E. Knobloch, D. Lelgemann:
Germania und die Insel Thule: Die Entschlusselung von Ptolemaios ≪Atlas der Oikumene≫
.
Darmstadt
: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 2010.
ISBN
978-3-534-23757-9
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- ↑
a
b
A.M.
A.M.
Smith
A.M.
A.M.
,
Ptolemy's Theory of Visual Perception. An English translation of the Optics. With Introduction and Commentary.
,
Filadelfia
: The American Philosophical Society,, 1996,
ISBN
0-87169-862-5
[dost?p 2012-12-31]
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- ↑
Thyreopterus Dejean, 1831
[online], www.gbif.org
[dost?p 2024-03-17]
(
ukr.
)
.
- ↑
Ch.
Ch.
Alluaud
Ch.
Ch.
,
Les Carabiques de la faune alpine des hautes montagnes de l’Afrique orientale
, ?Annales de la Societe entomologique de France”, 86, 1917, s. 73?116
.
- Ptolemy (Claudius Ptolemaeus)
, [w:]
G.J.
G.J.
Toomer
G.J.
G.J.
,
Dictionary of Scientific Biography
, t. 11,
Nowy Jork
: Scribner & American Council of Learned Societies, 1970, s. 186?206,
ISBN
978-0-684-10114-9
.
- F.J.
F.J.
Carmody
F.J.
F.J.
,
Arabic astronomical and astrological sciences in latin translation. A critical bibliography
,
University of California Press
,
Berkeley
i
Los Angeles
, 1956, s. 15-21
.
- S.Hawking
,
L.
L.
Mlodinow
L.
L.
,
Jeszcze krotsza historia czasu
, Warszawa: Zysk i S-ka, 2007,
ISBN
978-83-7506-020-1
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- Richard
R.
Fitzpatrick
Richard
R.
,
A Modern Almagest. An Updated Version of Ptolemy’s Model of the Solar System
[online], farside.ph.utexas.edu, (
University of Texas
,
Austin
[dost?p 2013-01-01]
[zarchiwizowane z
adresu
2013-05-11]
.
- R. Mercier,
Ptolemaiou Procheiroi Kanones. Ptolemy's Handy Tables
Volume 1b: Tables A1-A2. Transcription and Commentary, Wyd. Publications de l’Institut Orientaliste de Louvain, 2011,
ISBN
978-90-429-2436-9
- J. L. Berggren, A. Jones:
Ptolemy's Geography: An Annotated Translation of the Theoretical Chapters
, Wyd. Princeton University Press, 2000
.
- Janusz Ostoja-Zagorski
,
Najstarsze dzieje ziem polskich
,
Bydgoszcz
, Wyd. WSP, ss. 179-180, 1996,
ISBN
83-7096-142-8
.
- Deformationsanalyse und regionale Anpassung eines historischen Geodatenbestandes
, Technische Universitat Berlin, Institut fur Geodasie und Geoinformationstechnik, Berlin 2007 ? Model matematyczny Christiana Marks'a i Franka Neitzel'a do skorygowania bł?dow zawartych w Geographike Hyphegesis Klaudiusza Ptolemeusza (Uniwersytet Techniczny w Berlinie)
. www.geodesy.tu-berlin.de. [dost?p 2012-12-28].
- Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.),
Germania und die Insel Thule: Die Entschlusselung von Ptolemaios ≪Atlas der Oikumene≫
, wyd. Wissenschaftliche Buchgesellschaft,
Darmstadt
, 2010,
ISBN
978-3-534-23757-9
.
- A.M.
A.M.
Smith
A.M.
A.M.
,
Ptolemy's Theory of Visual Perception. An English translation of the Optics. With Introduction and Commentary.
,
Filadelfia
: The American Philosophical Society, 1996,
ISBN
0-87169-862-5
[dost?p 2012-12-31]
.
Brak numerow stron w ksi??ce
Polskoj?zyczne
Angloj?zyczne
Identyfikatory zewn?trzne: