Ten artykuł dotyczy kr??ownika. Zobacz te?: inne znaczenia tego słowa .

Kasuga (春日)

Klasa	kr??ownik pancerny
Typ	Garibaldi
Historia
Stocznia	Ansaldo , Genua
Poło?enie st?pki	10 marca 1902
Wodowanie	22 pa?dziernika 1902
Zamowiony dla    Armada de la Republica Argentina
Nazwa	Mitra, Rivadavia
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	Kasuga
Wej?cie do słu?by	7 stycznia 1904
Wycofanie ze słu?by	1942
Zatopiony	18 lipca 1945 przez lotnictwo, złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporno??	7628 t normalna 8591 t pełna
Długo??	111,73 m
Szeroko??	18,71 m
Zanurzenie	7,32 m
Nap?d
2 maszyny parowe o mocy 14 944 KM , 8 kotłow parowych, 2 ?ruby nap?dowe
Pr?dko??	20 w?złow
Zasi?g	5500 mil morskich / 10 w.
Uzbrojenie
1 działo 254 mm L/45, 2 działa 203 mm L/45 (1 x II), 14 dział 152 mm L/40 (14 x I), 10 dział 76 mm (10 x I), 6 dział 47 mm (6 x I), 4 wt 457 mm (4 x I) (stan na 1904 r.)
Opancerzenie
burty: do 152 mm (Krupp), wie?e: 102?140 mm, pokład: 37 mm
Załoga	550-557
Multimedia w Wikimedia Commons

Kasuga ( jap. 春日 ) ? kr??ownik pancerny japo?skiej marynarki wojennej z pocz?tku XX wieku , zbudowany we Włoszech, nale??cy do typu Garibaldi . Słu?ył aktywnie przede wszystkim podczas wojny japo?sko-rosyjskiej w latach 1904?1905. Pozostawał dalej w słu?bie podczas I wojny ?wiatowej, od połowy lat 20. przeznaczony do celow szkolnych. W 1942 roku przekształcony w hulk, został zatopiony przez lotnictwo ameryka?skie 18 lipca 1945 roku. Jego okr?tem bli?niaczym w marynarce japo?skiej był ?Nisshin” .

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

  Osobny artykuł: Kr??owniki pancerne typu Garibaldi .

Kr??owniki pancerne ?Nisshin” i ?Kasuga” zostały zakupione przez Japoni? we włoskiej firmie Ansaldo , w zwi?zku z planowan? wojn? z Rosj? . Okr?ty te były ostatnimi zbudowanymi przedstawicielami długiej włoskiej serii typu Garibaldi , ktora cieszyła si? sporym powodzeniem eksportowym, m.in. 4 słu?yły we flocie Argentyny . Projekt nie był nowy ? pierwszy okr?t typu został zwodowany jeszcze w 1895 roku, lecz był udany, a na dalszych jednostkach wprowadzano ulepszenia zwi?zane z rozwojem techniki. Para ostatnich kr??ownikow była budowana na zamowienie Argentyny, zło?one w 1902 roku w zwi?zku z napi?ciem w stosunkach z Chile . Okr?ty miały otrzyma? nazwy ?Mitra” i ?Roca”, nast?pnie zmienione odpowiednio na ?Rivadavia” i ?Moreno”. Poniewa? oba pa?stwa ostatecznie podpisały porozumienie o wspolnej granicy i zdecydowały ograniczy? zbrojenia morskie, Argentyna zrezygnowała z zakupu budowanych kr??ownikow pancernych. Włosi zaoferowali najpierw zakup znajduj?cych si? w ko?cowym stadium budowy okr?tow Rosji, jednak?e w grudniu 1903 roku rosyjski sztab morski odrzucił ofert? kupna. Japonia natomiast szybko skorzystała z okazji wzmocnienia swojej floty i 29 grudnia 1903 roku zakupiła oba kr??owniki pancerne za cen? 760 000 funtow szterlingow ka?dy ^[1] (wi?cej o okoliczno?ciach budowy i zakupu okr?tow w artykule głownym kr??owniki pancerne typu Garibaldi ).

Budowa i dane taktyczno-techniczne [ edytuj | edytuj kod ]

St?pk? pod budow? ?Mitry” poło?ono 10 marca 1902 roku. Budowa szła szybko z uwagi na do?wiadczenie stoczni w budowie okr?tow tej serii i kadłub wodowano ju? 22 pa?dziernika tego roku. Okr?t wszedł do słu?by japo?skiej pod nazw? ?Kasuga” 7 stycznia 1904 roku. Prezentował on mieszany wariant uzbrojenia głownego kr??ownikow typu Garibaldi , odmienny od ?Nisshin”, obejmuj?cy 1 działo kalibru 254 mm w wie?y na dziobie i 2 działa 203 mm w wie?y na rufie (jak w okr?tach budowanych dla floty włoskiej). Artyleri? pomocnicz? stanowiło 14 dział 152 mm, z tego 10 w kazamatach burtowych i 4 w stanowiskach na pokładzie, osłoni?tych maskami pancernymi (salw? burtow? stanowiło 7 dział). Uzbrojenie uzupełniało 10 pojedynczych dział 76 mm i 6 dział 47 mm. Opancerzenie wykonane było ze stali Terni , zbli?onej do stali Kruppa . ?Kasuga” i ?Nisshin” miały cylindryczne kotły parowe , co stanowiło krok wstecz w stosunku do nowszych okr?tow, szczegolnie pod wzgl?dem wydłu?enia czasu potrzebnego na wyj?cie w morze, lecz spowodowane to było ch?ci? Argenty?czykow ujednolicenia siłowni ze starszymi kr??ownikami tego typu ^[1] .

Słu?ba [ edytuj | edytuj kod ]

I etap wojny rosyjsko-japo?skiej [ edytuj | edytuj kod ]

?Nisshin” i ?Kasuga” po zakupie po?piesznie wyszły 9 stycznia 1904 roku z Genui w drog? do Japonii, z niepełnymi załogami i jeszcze nie w pełni wyko?czone. W dostarczeniu kr??ownikow pomogła Wielka Brytania, b?d?ca sojusznikiem Japonii ? dowodzili nimi w drodze do Japonii brytyjscy oficerowie, a od Port Saidu były eskortowane przez kr??ownik HMS ?King Alfred” , w obawie przed płyn?cym na Daleki Wschod rosyjskim zespołem adm. Wireniusa, z pancernikiem ?Oslabia” . 16 lutego 1904 roku, ju? po wybuchu wojny japo?sko-rosyjskiej (9 lutego), kr??owniki dotarły do Yokosuki , gdzie podj?to przyspieszone prace nad uzyskaniem przez nie gotowo?ci bojowej.

?Kasuga” uzyskała gotowo?? bojow? 11 kwietnia 1904 roku i wraz z ?Nisshin” została wł?czona w skład 1. Dywizjonu bojowego 1. Eskadry admirała T?g? , operuj?cej pod Port Artur . Dywizjon ten stanowił rdze? japo?skich sił i składał si? z 6 pancernikow. Oba kr??owniki pancerne stanowiły istotne wzmocnienie dywizjonu, szczegolnie wobec utraty dwoch pancernikow ? Hatsuse ” i ?Yashima” na minach 15 maja. Spo?rod innych kr??ownikow pancernych, do operowania wraz z pancernikami predestynowały okr?ty typu Garibaldi cechy, jak wzgl?dnie dobre i rozległe opancerzenie, a tak?e nieco ni?sza od innych kr??ownikow pr?dko?? maksymalna, bardziej odpowiadaj?ca poziomowi pancernikow.

Pierwsz? akcj? kr??ownikow było wypłyni?cie eskadry w morze 13 kwietnia, kiedy to przy wyj?ciu eskadry rosyjskiej z Port Artur flagowy rosyjski pancernik ?Pietropawłowsk” zaton?ł na minie wraz z głownodowodz?cym adm. S. Makarowem. Nast?pnego dnia ?Nisshin” z ?Kasug?” ostrzeliwały przysta? bazy Port Artur ogniem po?rednim zza wzgorz, do czego szczegolnie nadawała si? ?Kasuga”, gdy? jej działo 254 mm, o du?ym k?cie podniesienia, miało najwi?ksz? dono?no?? w japo?skiej flocie ^[1] .

W połowie kwietnia ?Kasuga” została czasowo przydzielona do 2. Dywizjonu kr??ownikow 2. Eskadry wiceadmirała Kamimury , z ktor? została wysłana do portu Gensan na Morzu Japo?skim w celu poszukiwania zespołu rosyjskich kr??ownikow z Władywostoku . Poszukiwania okazały si? bezskuteczne, a co wi?cej, Rosjanie zatopili pod Gensanem transportowiec ?Kinshu Maru”. ?Kasuga” nast?pnie powrociła w skład głownych sił pod Port Arturem. 15 maja 1904 roku, powracaj?c spod Port Artur w składzie 3. Dywizjonu adm. Dewy , w nocy i mgle, ?Kasuga” staranowała i zatopiła poprzedzaj?cy go w szyku kr??ownik pancernopokładowy ? Yoshino ”, z wi?kszo?ci? załogi (319 osob; był to ?czarny dzie?” floty japo?skiej, ktora utraciła te? wtedy dwa pancerniki na minach). Sama odniosła niewielkie uszkodzenia, naprawione nast?pnie w Japonii.

10 sierpnia 1904 roku ?Kasuga” wzi?ła udział w bitwie na Morzu ?ołtym , działaj?c z ?Nisshin” i ? Yakumo ” w linii bojowej z pancernikami 1. Dywizjonu. Ostrzeliwała ostatnie okr?ty linii rosyjskiej, uzyskuj?c nieznan? ilo?? trafie? (wystrzeliła m.in. 33 pociski 254 mm i razem z ?Nisshin” 307 pociskow kalibru 203 mm, z czego ok. 1/3 powinno pochodzi? z dział ?Kasugi”). Sama nie odniosła znaczniejszych uszkodze? ani strat w załodze ^[1] . Bezpo?rednio po bitwie okr?t wraz z ?Nisshin” i ?Asam?” patrolował pod Port Artur, dok?d powrociła flota rosyjska.

W sierpniu kutry parowe obu kr??ownikow uczestniczyły z kanonierkami we wsparciu prawego skrzydła wojsk walcz?cych na l?dzie pod Port Artur, a same kr??owniki ostrzeliwały rosyjskie pozycje.

II etap wojny rosyjsko-japo?skiej [ edytuj | edytuj kod ]

27 maja 1905 roku ?Kasuga” w składzie 1. Dywizjonu, stanowi?cego rdze? sił japo?skich, wzi?ła udział w bitwie pod Cuszim? , ostrzeliwuj?c intensywnie rosyjskie pancerniki i kr??owniki. Mi?dzy innymi, w pierwszej fazie bitwy działa kr??ownika ostrzeliwały pancernik ?Oslabia” , zatopiony jako pierwszy. W kolumnie głownych sił ?Kasuga” płyn?ła przed ostatnim ?Nisshinem” i była mało ostrzeliwana; przez pewien czas po zwrocie była drugim okr?tem w szyku. Podczas bitwy wystrzeliła 50 pociskow kalibru 254 mm i 103 kalibru 203 mm. Sama odniosła niewielkie uszkodzenia od pocisku 305 mm, pocisku 152 mm i trzeciego nieustalonego kalibru. Zgin?ło 7 marynarzy, rannych było 20, w tym 2 oficerow ^[1] .

Podczas reorganizacji japo?skiej floty po bitwie, 14 czerwca ?Kasug?” z ?Nisshin”, ?Yakumo” i ? Azum? ” przydzielono do przeformowanego 5. Dywizjonu 3. Floty wiceadmirała Shichiro Kataoki. Do ko?ca wojny kr??owniki 5. Dywizjonu głownie patrolowały, a w lipcu-sierpniu osłaniały desant na Sachalin . Przez krotki okres ?Kasuga” był wowczas okr?tem flagowym wiceadmirała Kataoki.

I i II wojna ?wiatowa [ edytuj | edytuj kod ]

?Kasuga” słu?yła w ograniczonym zakresie podczas I wojny ?wiatowej . Na pocz?tku wojny w 1914 roku zmodernizowano j?, wymieniaj?c stare kotły na 12 kotłow Kanpon Typ 1. Od 13 grudnia 1915 do 13 maja 1916 roku i ponownie od 12 wrze?nia 1916 do 13 kwietnia 1917 roku ?Kasuga” była okr?tem flagowym 3. Flotylli (Eskadry) Niszczycieli 3. Floty (w przerwie był nim kr??ownik ? Otowa ”) ^[2] . 13 stycznia 1918 roku ?Kasuga” weszła na mielizn? w cie?ninie Bangka, z ktorej zdołano zdj?? okr?t dopiero w czerwcu ^[1] .

1 wrze?nia 1921 roku ?Kasuga”, podobnie jak inne kr??owniki pancerne, została przeklasyfikowana na okr?t obrony wybrze?a . W 1922 roku brała udział w japo?skiej interwencji podczas wojny domowej w Rosji (we Władywostoku ) ^[1] .

W 1924 roku nieco zmodernizowano artyleri?, zamieniaj?c brytyjskie działa 152 mm na 14 japo?skich dział 152 mm Typ 41 oraz działa 76 mm na 9 japo?skich dział tego kalibru (nominalnie 8 cm), w tym jedno przeciwlotnicze. W 1934 roku uzbrojenie okr?tu składało si? z działa 254 mm, dwoch dział 203 mm, czterech 152 mm i pi?ciu 76 mm, w tym jednego przeciwlotniczego ^[1] . W latach 1925?1937 kr??ownik słu?ył jako okr?t szkolny dla nawigatorow i mechanikow, a od 1937 roku był okr?tem szkolnym w bazie Yokosuka . 1 lipca 1942 roku został rozbrojony i przekształcony w hulk ^[3] .

18 lipca 1945 roku ?Kasuga” została zatopiony przez ameryka?skie lotnictwo zespołu TF-38 na płytkiej wodzie w Yokosuce, na pozycji 35°18′N   139°40′E / 35,300000   139,666667 ^[3] (m.in. z dawnym kr??ownikiem pancernym ? Azuma ”). 30 listopada 1945 roku została skre?lona z listy floty ^[3] , po czym po wojnie została podniesiona i złomowana w 1948 roku w stoczni Uraga w Tokio ^[1] .

Dane techniczne [ edytuj | edytuj kod ]

• wyporno?? ^[4] :
  • normalna 7628 ton
  • pełna 8591 ton
• wymiary:
  • długo?? całkowita: 111,73 m
  • długo?? na linii wodnej: 108,86 m
  • długo?? mi?dzy pionami: 104,86 m
  • szeroko??: 18,71 m
  • zanurzenie: 7,32 m
• nap?d: 2 pionowe 3-cylindrowe maszyny parowe potrojnego rozpr??ania (VTE) produkcji Ansaldo, 8 cylindrycznych kotłow parowych (4 pojedyncze i 4 podwojne), moc na probach 14 944 KM ^[4] , 2 ?ruby
• pr?dko?? maksymalna: 20,05 w (realnie 18 w. ^[4] )
• zapas paliwa: 580 t w?gla (teoretycznie 650 t), max. 1200 t
• zasi?g: 4800 Mm (przy pr?dko?ci 10 w., z maksymalnym zapasem w?gla)
• załoga: 550-557, w tym 26-27 oficerow ^[4]

Uzbrojenie : (w latach 1904?1924)

• 1 działo 254 mm Armstrong EOC Pattern R, w wie?y na dziobie
  • długo?? lufy: L/45 (45 kalibrow ), k?t podniesienia: od -5 do +20°, masa pocisku 227 kg, dono?no??: 18 000 m, szybkostrzelno?? ok. 1,5 strz./min ( ^[5] )
• 2 działa 203 mm Armstrong EOC, w wie?y na rufie (1 x II)
  • długo?? lufy: L/45 (45 kalibrow ), k?t podniesienia: od -5 do +30°, masa pocisku 113,4 kg, dono?no??: 18 000 m, szybkostrzelno?? ok. 2 strz./min ( ^[6] )
• 14 dział 152 mm Armstrong EOC QF (10 w kazamatach i 4 w stanowiskach na burtach)
  • długo?? lufy: L/40, k?t podniesienia: od -5 do +20°, masa pocisku: 45,4 kg, dono?no??: 9140 m, szybkostrzelno?? prakt. ok. 4 strz./min ( ^[7] )
• 10 dział 76 mm (12pdr) (L/40)
• 6 dział 47 mm Hotchkiss wz. 1890
• 4 nadwodne wyrzutnie torpedowe 457 mm (w burtach)

Opancerzenie (stal Terni ? Kruppa ) ^[1] :

• pas burtowy na całej długo?ci linii wodnej:
  • ?rodokr?cie: 152 mm (długo?? x wysoko?? ? 55 × 3 m) ^[8]
  • dziob i rufa: 80 mm ^[9]
• gorny pas burtowy oraz pancerz kazamat: 152 mm (55 × ?)
• wewn?trzny pokład pancerny ze skosami: 22?37 mm
• gorny pokład pancerny (nad cytadel?): 40 mm
• grodzie z przodu i tyłu cytadeli: 120 mm
• uzbrojenie:
  • wie?e: 102 mm (150 mm według innych danych) ^[10]
• wie?a dowodzenia: 152 mm

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• ( ros. ) W.Ł. Kofman (В.Л. Кофман): Bronienosnyje kriejsera tipa ?Garibaldi” (Броненосные крейсера типа ≪Гарибальди≫), Morskaja Kollekcja, nr 3/1995.
• ( ros. ) Siergiej Suliga (С. Сулига): Korabli Russko-Japonskoj wojny 1904-1905. Czast 2. Japonskij fłot (Корабли Русско ? Японской войны 1904-1905 гг. Часть 2. Японский флот) , Moskwa: Askold, 1993, ISBN  5-86579-001-3 .