Karol Zieli?ski (ur. 28 kwietnia 1787 we Lwowie , zm. 18 wrze?nia 1835 w Stare Garnowo ). Generał , sekretarz generalny w Komisji Rz?dowej Wojny .

Urodził si? w rodzinie szlacheckiej ( herbu ?winka ) jako syn Stanisława i Honoraty z Lity?skich. Karier? wojskow? rozpoczyna 3 lipca 1808 od funkcji prostego ?ołnierza w 2 Pułku Piechoty Ksi?stwa Warszawskiego . Brał udział w kampanii napoleo?skiej w 1809 roku. 22 pa?dziernika 1810 został porucznikiem , a dwa lata po?niej kapitanem . W wojskach Napoleona walczył w sierpniu 1812. Za okazane m?stwo w bitwie pod Smole?skiem i Mo?ajskiem zostaje odznaczony Krzy?em Kawalerskim Legii Honorowej , a w 1813 ? Krzy?em Oficerskim Legii Honorowej. W wieku 33 lat otrzymuje awans na majora . Dowodził przyboczn? kompani? wolty?ersk? marszałka Francji Michela Neya . W 1822 roku wst?puje w zwi?zek mał?e?ski z hrabiank? Helen? Wołłowiczown? ( herbu Bogoryja ), cork? szambelana Jozefa i bratanic? biskupa kujawskiego. Jako jeden z pierwszych oficerow w stopniu pułkownika poparł powstanie listopadowe . W roku 1831 Rz?d Narodowy mianuje go nowym sekretarzem generalnym w Komisji Rz?dowej Wojny. Nast?pnie w nowym rz?dzie Bonawentury Niemojowskiego , zostaje wiceprezesem tego rz?du. Po kapitulacji Warszawy , przenosi si? wraz z resztkami wojska i członkami rz?du do Płocka , gdzie ju? jako generał dowiaduje si? o upadku ostatniego bastionu Krolestwa Polskiego , jakim była twierdza Zamo?? . Nie wierz?c w sens dalszej walki gen. Zieli?ski podaje si? do dymisji . Nie opuszcza jednak, jak wielu innych oficerow i działaczy politycznych, kraju. Rychło wi?c zostaje aresztowany i osadzony w rosyjskim wi?zieniu, gdzie przebywa od marca 1832 do wrze?nia 1834. Uwolniony ukazem w manife?cie Cara Mikołaja I . Ten akt łaski uznany został jednak przez cz??? ?rodowisk patriotycznych, szczegolnie emigracyjnych, za kompromitacj? osoby generała. Dla tego oraz dla kurowania zdrowia po pobycie w carskiej twierdzy wyjechał na wie? do "Dworu na Skierdach" w maj?tku prowadzonym pod jego nieobecno?? przez ?on? Helen?. Ostatni rok ?ycia sp?dził tam, w odległym o 4 km. od Gołymina Starym Garnowie . Zmarł tragicznie 18 wrze?nia 1835 w wieku 48 lat po wypadku. Po ?niwach, podczas ogl?dania wieczorem 17 wrze?nia 1835 r. pracy nowo zakupionej do maj?tku Garnow parowej młockarni wynalazku Ferdynanda Krake, zbli?ył si? do niej niebezpiecznie i został porwany przez jej koło, tryby i ostrza. Nie zgin?ł na miejscu, lecz zmarł nast?pnego dnia o godzinie 10 rano (zapis pod poz. 25 na karcie 51 w ksi?dze zmarłych parafii gołymi?skiej za rok 1835). Legenda rodzinna mowi, ?e odruchowo cofn?ł si? w jej pole pracy na widok wje?d?aj?cego na teren oddziału kozakow. Pozostawił ?on? i pi?cioro dzieci. Spoczywa na cmentarzu obok ko?cioła parafialnego w Gołyminie-O?rodek . Wewn?trz ko?cioła znajduje si? wmurowany jego graficzny portret. Obecnie głowna ulica Gołymina nosi jego imi?.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Ciechanowskie Studia Muzealne ? Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, artykuł Jerzego Pełki "KAROL ZIELI?SKI (1787 ? 1835)"