Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joao de Sousa Carvalho
(ur.
22 lutego
1745
w
Estremoz
, zm.
1799
lub
1800
w
Alentejo
)
[1]
?
portugalski
kompozytor
i
pedagog
okresu
klasycyzmu
.
28 pa?dziernika 1753, maj?c 8 lat rozpocz?ł nauk? muzyki w
Colegio dos Santos Reis
w
Vila Vicosa
. Nast?pnie, dzi?ki krolewskiemu stypendium od 15 stycznia 1761 studiował w
Conservatorio di Sant’Onofrio
w
Neapolu
pod kierunkiem
Carla Cotumacciego
i
Nicoli Porpory
[1]
[2]
.
W 1766 przebywał w
Rzymie
, gdzie wystawił swoj? oper?
La Nitteti
z librettem
Pietra Metastasio
. Po powrocie do Portugalii, 22 listopada 1767 został wykładowc? w Irmandade de Santa Cecilia w
Lizbonie
. W tym samym roku został mianowany profesorem
kontrapunktu
w Seminario da Patriarcal, gdzie po?niej słu?ył jako
mestre
(1769?1773), nast?pnie jako
mestre de capela
(1773?1798).Wykształcił wielu znanych muzykow, m.in.
Antonia Leal Moreir?
,
Marcosa Antonia Portugala
i
Joao Jose Baldiego
[1]
.
W 1778 zast?pił
Davida Pereza
na stanowisku nauczyciela muzyki w rodzinie krolewskiej. Po odej?ciu na emerytur? z Seminario da Patriarcal przebywał w swoich rozległych dobrach w
Algarve
i Alentejo, gdzie zmarł na przełomie XVIII i XIX wieku
[1]
[2]
.
Był czołowym portugalskim kompozytorem swojego pokolenia i jednym z najlepszych w historii kraju
[3]
[4]
. Jego liczne kompozycje liturgiczne (w tym 8
mszy
i 3
Te Deum
) w stylu
Niccolo Jommellego
cechuje pełna kontrola kontrapunktu i struktury utworu
[3]
. Jego
toccata
g-moll jest jednym z nielicznych zachowanych utworow organowych
[4]
.
Carvalho był przede wszystkim kompozytorem operowym; skomponował ich 15, z ktorych 14 wykonano w krolewskich pałacach
Ajuda
i
Queluz
[3]
. Trzy jego opery doczekały si? uwspołcze?nionych wersji:
L’amore industrioso
(1943, 1967),
Penelope
(1970) i
Testoride
(1987)
[2]
[3]
.
- Robert Stevenson: Carvalho, Joao de Sousa. W:
The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C
. Oxford University Press, 2004.
ISBN
978-0-19-517067-2
.
(
ang.
)
.