Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Nale?y poda? wiarygodne ?rodła w formie przypisow bibliograficznych . Cz??? lub nawet wszystkie informacje w artykule mog? by? nieprawdziwe. Jako pozbawione ?rodeł mog? zosta? zakwestionowane i usuni?te. Sprawd? w ?rodłach: Encyklopedia PWN  • Google Books  •  Google Scholar  •  Federacja Bibliotek Cyfrowych  • BazHum  • BazTech  • RCIN  • Internet Archive ( texts / inlibrary ) Dokładniejsze informacje o tym, co nale?y poprawi?, by? mo?e znajduj? si? w dyskusji tego artykułu . Po wyeliminowaniu niedoskonało?ci nale?y usun?? szablon {{Dopracowa?}} z tego artykułu.

Jennifer Jones

Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1974 Winnipeg
Obywatelstwo	Kanada
Informacje klubowe
Klub	St. Vital Curling Club
Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie Złoto Soczi 2014 Mistrzostwa ?wiata Złoto Vernon 2008 Br?z Swift Current 2010 Srebro Sapporo 2015 Tournament of Hearts Złoto St. John’s 2005 Srebro London 2006 Srebro Lethbridge2007 Złoto Regina 2008 Złoto Victoria 2009 Złoto Sault Ste. Marie 2010 Srebro Charlottetown 2011 Br?z Red Deer 2012 Srebro Kingston 2013 Złoto Moose Jaw 2015 Br?z Grande Prairie 2016 Canadian Olympic Curling Trials Złoto Winnipeg 2013

Jennifer Jones (ur. 7 lipca 1974 w Winnipeg , Manitoba ) ? kanadyjska curlerka , mistrzyni olimpijska z 2014 , mistrzyni ?wiata z 2008, wielokrotna mistrzyni kraju. Reprezentuje St. Vital Curling Club z Winnipeg. Z zawodu jest adwokatem.

Pierwszy raz Jones pojawiła si? na arenie curlingowej podczas mistrzostw Kanady juniorow 1993 , ktory zako?czyła z bilansem 8-4. Rok po?niej wywalczyła ju? mistrzostwo Kanady juniorow, co oznaczało, ?e b?dzie reprezentowa? Kanad? na Mistrzostwach ?wiata Juniorow 1995 . Jednak zmiana w orzeczeniu zmusiła jej dru?yn? do gry ze zwyci?zcami rywalizacji 1995 ( Kelly Mackenzie ), ktor? przegrała. W 2002 Jones wygrała mistrzostwa Manitoby , co umo?liwiło jej wyst?p w Tournament of Hearts 2002 . Turniej ten zako?czyła bilansem 8-4, dało jej to 4. miejsce w Kanadzie.

Jones powrociła do Tournament of Hearts 2005 , gdzie po rundzie ka?dy z ka?dym była na pierwszym miejscu z 9 wygranymi i 2 pora?kami. W play-off dru?yna Manitoby pokonała Kolumbi? Brytyjsk? ( Kelly Scott ) 8:7 i w finale zmierzyła si? z zespołem Ontario ( Jenn Hanna ). Przed 10. endem Jones przegrywała 2 kamieniami, miała jednak przywilej ostatniego kamienia. Ko?cz?ce zagranie było niezmiernie trudne, kamie? Manitoby musiał odbi? si? od naro?nego stra?nika przeciwnikow by skierowa? si? na kamie? znajduj?cy si? na guziku. Zało?one zagranie wyszło w 100% i parti? wygrała 4 kamieniami ? wynik finału 8:6. Wyczyn Jones został uszanowany przez kanadyjskie media i fanow, zagraniu temu został nadany tytuł "The Shot" . Wielu curlerow probowało powtorzy? takie zagranie. Tytuł mistrza Kanady był przepustk? do gry w mistrzostwach ?wiata 2005 w Paisley .

?wiat curlingowy był rozczarowany wynikami Kanadyjek, pomimo ?e w Round-Robin wygrały 8 z 11 meczow a stan przygotowania lodu pozostawiał wiele do ?yczenia. Jones przegrała w meczu play-off 3-4 z reprezentacj? Norwegii ( Dordi Nordby ) 5:12 (w ostatnich 3 endach Norwe?ki przej?ły 7 kamieni) i zako?czyła rywalizacj? na 4. miejscu.

Dru?yn? zasiliła na pozycji otwieraj?cej Georgina Wheatcroft (br?zowa medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 ), ktora miała podnie?? szans? Jones na wygran? w turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk 2006 . Jednak wyst?p w grudniowym turnieju zako?czyła w fazie play-off.

Poniewa? Jones wygrała Scott Tournament of Hearts 2005 miała zapewnione miejsce w Scott Tournament of Hearts 2006 jako Team Canada . W tym roku jej dru?yna rownie? zdołała dosta? si? do rundy play-off, pokonała tam w meczu 3-4 Quebec ( Eve Belisle ) 10:4 nast?pnie z takim samym wynikiem Now? Szkocj? ( Colleen Jones ) w połfinale. Dru?yna Kanady przegrała jednak w finale z Kolumbi? Brytyjsk? ( Kelly Scott ) 6:8.

W 2006 Wheatcroft powrociła do swojej ojczystej Kolumbii Brytyjskiej, do wcze?niejszej dru?yny Kelley Law . Została zast?piona przez Dan? Allerton . Jednak?e w trakcie sezonu, tu? przed mistrzostwami prowincji miejsce Allerton przej?ła Janet Arnott . Jones została skrytykowana za ten ruch.

Jones wygrała mistrzostwa Manitoby w 2007 co zapewniło jej miejsce w Scotties Tournament of Hearts 2007 . Zakwalifikowała si? do play-offow jednak przegrała z dru?yn? Kanady ( Kelly Scott ) w połfinale 5:7.

W tym samym roku Jones znow zmieniła zawodniczki na pozycji otwieraj?cej, tym razem do dru?yny doł?czyła Dawn McEwen , z Ottawy , z dru?yny Jenn Hanny . 17 marca 2007 Jones po raz pierwszy wygrała Canada Cup of Curling . W sezonie 2007/ 2008 wygrała kilka turniejow wł?czaj?c Autumn Gold Curling Classic 2007 zaliczany do Wielkiego Szlema oraz mistrzostwa Manitoby 2008.

Jennifer Jones uczestniczyła w Scotties Tournament of Hearts 2008 w Reginie jako reprezentantka Manitoby. Na pocz?tku dru?yna miała zbli?ony bilans wygranych i przegranych meczow jednak w 4 ostatnich meczach Jones zwyci??ała przeciwniczki. Do fazy play-off zakwalifikowała si? po dogrywce z Now? Fundlandi? i Labradorem ( Heather Strong ) 6:3.

Awansowała do połfinału wygrywaj?c w meczu 3-4 z Quebeckiem ( Marie-France Larouche ) 6:5, w połfinale zmierzyła si? z Ontario ( Sherry Middaugh ). Doprowadziła tam do dogrywki gdzie przej?ła 1 punkt i mecz wygrała 9:8. W finale Mantioba spotkała si? z Albert? ( Shannon Kleibrink ).

W 10. endzie Jones prowadziła 5:4 bez przywileju ostatniego kamienia, Kleibrink prowadziła ofensywn? taktyk? i zapełniała dom kamieniami. Jednak Jones wykonała dobre draw za stra?nika, przez co Kleibrink musiała zagra? odsuni?cie kamienia Manitoby, by ten całkowicie wyjechał z pola gry. Zagrywany kamie? zatrzymał si? na poprzednim i go nie wybił ? Manitoba przej?ła ostatni end i wygrała 6:4. W fazie play-off Jones rywalizowała z dru?ynami, z ktorymi przegrała w Round-Robin.

Wyst?p na mistrzostwach ?wiata 2008 nale?y do jej najwi?kszych sukcesow. W Round-Robin przegrała jeden mecz z rewelacj? zawodow ? Chinkami ( Wang Bingyu ) 9:7, faz? t? Jones zako?czyła na 1. miejscu. W Page play-off spotkała si? z Chinkami i ponownie przegrała (5:7). Wygrała bardzo wyrownany połfinał z Japonkami ( Moe Meguro ), doprowadzaj?c do dogrywki i przejmuj?c w niej jeden punkt ? 9:8. W finale jeszcze raz spotkała si? z reprezentacj? Chin tym razem rewan?uj?c si? za dwie wcze?niejsze pora?ki, wygrała 7:4.

Dru?yna Jones była automatycznie zakwalifikowana na Scotties Tournament of Hearts 2009 , po Round-Robin zespoł zajmował 4. miejsce, ale o wej?cie do fazy play-off musiał wygra? w tie-breaker z Wysp? Ksi?cia Edwarda 5:4. Jones obroniła tytuł mistrza Kanady wygrywaj?c kolejno w meczu 3/4 ze Saskatchewan 8:6, w połfinale z Quebecem 12:8 i ostatecznie w finale zwyci??yła Kolumbi? Brytyjsk? 8:5. Na M? po RR reprezentacja Kanady zajmowała 3. miejsce (z bilansem 9-2), w play-off Kanadyjki spotkały si? z dru?ynami, z ktorymi przegrały w fazie grupowej. W meczu 3/4 przegrała ze Szwedkami 4:5 i nast?pnie w grze o br?zowy medal z Dunkami 6:7.

Zespoł dzi?ki wygranym w turniejach Wielkiego Szlema, Mistrzostwie Kanady i ?wiata 2008 zakwalifikował si? na 1. miejscu do Canadian Olympic Curling Trials 2009 . Z bilansem 2-5 Jones zaj?ła 6. miejsce. Dru?yna Jones lepiej grała w Scotties Tournament of Hearts 2010 , w fazie pucharowej dwukrotnie pokonała Wysp? Ksi?cia Edwarda ( Kathy O’Rourke ) 8:5 (mecz 1-2) i 8:7 (finał). Na M? 2010 dru?yna Kanady przez długi czas była jedyn? niepokonan? ekip?, w Round-Robin Jones uległa jedynie Niemkom ( Andrea Schopp ), z ktor? zmierzyła si? ponownie w meczu play-off. W fazie pucharowej ponownie przegrała z Niemkami (3:6), w połfinale uległa Szkotkom ( Eve Muirhead ) 4:10, ostatecznie zdobyła br?zowy medal po wygranej nad Szwedkami ( Cecilia Ostlund ) 9:6.

Po zako?czeniu sezonu 2009/2010 Jones wraz z Oficer i McEwen postanowiły wykluczy? z dru?yny Cathy Overton-Clapham , jej miejsce od nast?pnego sezonu zaj?ła Kaitlyn Lawes ^[1] . Na kolejnych mistrzostwach kraju ekipa Jones ponownie nale?ała do czołowki, z drugiego miejsca awansowała do fazy finałowej. W gornym meczu Page play-off po extra-endzie pokonała Saskatchewan ( Amber Holland ) 10:9, w finale ponownie zmierzyły si? te dwa zespoły. W 10. partii był remis po 7. i Team Canada posiadał ostatni kamie?. W swoim ostatnim zagraniu Holland ustawiła kamie? na guziku, ktory był bardzo dobrze chroniony przez stra?nika, Jones postanowiła wybi? kamie? ze ?rodka probuj?c przebicia przez dwa kamienie. Jennifer wybiła kamie? ustawiony wcze?niej przez Holland jednak jej własny odtoczył si? zbyt bardzo i Saskatchewan przej?ł parti?.

W 2012 Jones ponownie wygrała turniej prowincjonalny, w Scotties Tournament of Hearts 2012 wygrała Round-Robin. Faz? finałow? rozpocz?ła od pora?ki przeciwko Kolumbii Brytyjskiej ( Kelly Scott ), przegrała rownie? połfinał z Albert? ( Heather Nedohin ). Manitoba zdobyła br?zowe medale wygrywaj?c 8:6 nad Quebekiem ( Marie-France Larouche ).

Jones z powodu ci??y nie grała w pierwszej połowie sezonu 2012/2013 , dodatkowo w czerwcu przeszła operacj? kolana ^[2] . Do rywalizacji powrociła w bardzo dobrym stylu wygrywaj?c Mistrzostwa Manitoby 2013 . Rund? grupow? Scotties Tournament of Hearts 2013 ekipa Jones zako?czyła bez pora?ki, w gornym meczu Page play-off przegrała jednak z Ontario ( Rachel Homan ). Po wygraniu połfinału przeciwko Kolumbii Brytyjskiej ( Kelly Scott ) walczyła ponownie z Homan. Reprezentantki Manitoby zdobyły srebrne medale przegrywaj?c ostatnie spotkanie 6:9.

Wygrywaj?c Canada Cup 2011 dru?yna Jones zapewniła sobie awans do Canadian Olympic Curling Trials 2013 . Jones była zaliczana do faworytek do zwyci?stwa. W rundzie grupowej wygrała 6 meczow i bezpo?rednio znalazła si? w finale. W ostatnim meczu zawodow Jones zwyci??yła 8:4 nad Sherry Middaugh i reprezentowała Kanad? na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 .

Kanadyjki w rundzie grupowej Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 były bezkonkurencyjne, nie odniosły pora?ki i z pierwszego miejsca awansowały do połfinału. W kolejnym spotkaniu pokonały 6:4 zawodniczki z Wielkiej Brytanii ( Eve Muirhead ). Zespoł Jennifer Jones si?gn?ł po złote medale triumfuj?c w finale 6:3 nad Szwedkami ( Margaretha Sigfridsson ) ^[3] . Po roku przerwy zespoł Jennifer Jones bez wi?kszych problemow zdobył tytuł mistrzy? prowincji . Ekipa z Manitoby w rundzie grupowej Scotties Tournament of Hearts 2015 zaj?ła 1. miejsce. Po dwoch wygranych meczach przeciwko Albercie ( Valerie Sweeting ) Jones pi?ty raz wywalczyła złote medale mistrzostw Kanady. Podczas Mistrzostw ?wiata Kanadyjki awansowały do rundy finałowej, w pierwszym meczu uległy 4:6 Szwajcarkom ( Alina Patz ). Jednak po wygranym 7:4 połfinale przeciwko Rosjankom ( Anna Sidorowa ) zespoł Jennifer Jones znalazł si? w finale zawodow. Reprezentantki Kanady zdobyły srebrne medale, przegrywaj?c ponownie z zespołem Aliny Patz, tym razem 3:5 ^[4] . W Scotties Tournament of Hearts 2016 obro?czynie tytułow mistrzowskich awansowały do fazy finałowej, jednak?e po pora?kach z Albert? ( Chelsea Carey ) i Northern Ontario ( Krista McCarville ) zawodniczki z Winnipeg mogły zagra? tylko w małym finale. Ostatecznie dru?yna Jones zdobyła br?zowe medale, pokonuj?c 8:7 Kerri Einarson z Manitoby.

Wielki Szlem [ edytuj | edytuj kod ]

Nierozgrywane [ edytuj | edytuj kod ]

Dru?yna [ edytuj | edytuj kod ]

¹ - od wrze?nia do grudnia 2012 Jennifer Jones nie grała z powodu ci??y. Czwart? i kapitanem była Kaitlyn Lawes, jako trzecia do zespołu doł?czyła Kirsten Wall .

CTRS [ edytuj | edytuj kod ]

Pozycje dru?yn Jennifer Jones w rankingu CTRS :

• 2014?2015 ? 1.
• 2013?2014 ? 1. ^[6]
• 2012?2013 ? 2.
• 2011?2012 ? 1.
• 2010?2011 ? 1.
• 2009?2010 ? 1.
• 2008?2009 ? 2. ^[7]
• 2007?2008 ? 2.
• 2006?2007 ? 1.
• 2005?2006 ? 1.
• 2004?2005 ? 7.
• 2003?2004 ? 8.

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Zwi?zana jest z Brentem Laingiem , curlerem graj?cym na co dzie? w ekipie Glenna Howarda . W połowie grudnia 2012 parze urodziło si? dziecko ^[2] .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Oficjalna strona zespołu
• Jennifer Jones w bazie ?wiatowej Federacji Curlingu ( ang. )

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]