Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Feller
(lub
Feler
) (ur.
8 marca
1887
w
Warszawie
[1]
lub w
Turowicach
[2]
, zm.
15 marca
1950
we
Wrocławiu
) ? polski działacz zwi?zkowy i socjalistyczny, poseł na Sejm RP w latach 1934?1935.
Był ?lusarzem mechanikiem w zakładach
?Lilpop, Rau i Loewenstein” SA w Warszawie
. W czasie rewolucji w 1905 był członkiem
Organizacji Bojowej PPS
na Pradze w Warszawie. 20 listopada 1906 był aresztowany jako podejrzany o udział w akcjach bojowych i osadzony na
Pawiaku
. Na rozprawie przed s?dem w sierpniu 1907, zwolniono go z braku dowodow winy. Opu?cił Warszaw? i zamieszkał w
Bremerhaven
, sk?d wrocił w 1908. Przez kilka lat pracował jako ?lusarz brygadzista przy budowie fabryki w
Kimrach
w Rosji.
Po odzyskaniu niepodległo?ci kontynuował prac? w zakładach ?Lilpop, Rau i Loewenstein”. Był działaczem Zwi?zku Robotnikow Przemysłu Metalowego. Od 1933 do 1939 był przewodnicz?cym Zarz?du Głownego. Był rownie? działaczem
PPS
. Od 1929 był członkiem egzekutywy Warszawskiego Okr?gowego Komitetu Robotniczego PPS. Od XXI Kongresu PPS w 1931 był członkiem Centralnego S?du Partyjnego. Był redaktorem odpowiedzialnym pisma ZRMP ?Metalowiec”. Był wspołpracownikiem
Tomasza Arciszewskiego
w
Robotniczym Towarzystwie Przyjacioł Dzieci
.
W
wyborach parlamentarnych w 1930
kandydował z listy nr 7 (
Centrolew
), w okr?gu wyborczym nr 1 (Warszawa-miasto). Nie uzyskał jednak mandatu. W dniu 17 stycznia 1934 Pa?stwowa Komisja Wyborcza ogłosiła wyga?ni?cie ? z uwagi na wyrok s?dowy w
procesie brzeskim
? mandatu poselskiego
Norberta Barlickiego
. Mandat po nim obj?ł
Ludwik Kulczycki
z
NPR
, ktory zło?ył ?lubowanie 19 stycznia 1934, a nast?pnie zło?ył mandat 5 lutego 1934. Kulczycki uznał, ?e mandat ten nale?y si? PPS. Na Miejsce Kulczyckiego wszedł Feller, ktory zło?ył ?lubowanie 23 lutego 1934.
Podczas II wojny ?wiatowej w pa?dzierniku 1939 wybrany na wiceprzewodnicz?cego Zarz?du Głownego konspiracyjnego Zwi?zku Robotnikow Przemysłu Metalowego. Był członkiem
PPS-WRN
.
Po wojnie razem z rodzin? wyjechał do Wrocławia, gdzie pracował przy uruchomieniu Pa?stwowej Fabryki Wagonow ?Pafawag”, działał w
?lubelskiej” PPS
i Zwi?zku Zawodowym Metalowcow. Był rownie? członkiem
Zwi?zku Weteranow Walk Rewolucji 1905-1918
. Został aresztowany w czerwcu lub lipcu 1948 i osadzony w wi?zieniu ?ledczym we Wrocławiu. W pa?dzierniku tego roku decyzj? ?lubelskiej” PPS we Wrocławiu, został wydalony z partii ?za prawicow? robot?”. 11 listopada 1948 zwolniony z wi?zienia. Zmarł w marcu 1950. Został pochowany na
Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie
(aleja 38, grob 21)
[3]
.