한국   대만   중국   일본 
Jan Chrzciciel de Grandville Malletski ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Jan Chrzciciel de Grandville Malletski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Chrzciciel
de Grandville Malletski
Jean-Baptiste Mallet de Grandville
Herb
herbu Bastion
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1777
Marsylia

Data i miejsce ?mierci

30 listopada 1846
Zbo?enna

?ona

Wiktoria Szydłowska

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)

Jan Chrzciciel de Grandville Malletski herbu Bastion , franc. Jean-Baptiste Mallet de Grandville (ur. 27 listopada 1777 w Marsylii , zm. 30 listopada 1846 w Zbo?ennej ) ? francuski in?ynier wojskowy w słu?bie polskiej i rosyjskiej, generał dywizji Wojska Polskiego , wolnomularz [1] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Uko?czył szkoł? wojskow? w Metzu . Brał udział w kampaniach: we Włoszech (1795-1798), Niemczech (1798) i Holandii (1799-1804). W sztabie armii napoleo?skiej odbył kampani? w Prusach (1806-1807); pod Prusk? Iław? dostał si? do niewoli w lutym 1807 (przetrzymywany był w Rydze ).

Po uwolnieniu w sierpniu 1807 przeznaczony został do armii Ksi?stwa Warszawskiego . Brał udział w projektowaniu i rozbudowie fortyfikacji Modlina i Zamo?cia . 4 marca 1809 roku został dyrektorem generalnym Korpusu In?ynierow. Walczył pod Raszynem (1809), Gor? (1809), Sandomierzem (1809), Smole?skiem (1812) i Mo?ajskiem (1812) oraz Lipskiem (1813), gdzie dostał si? do niewoli. W 1815 awansowany na generała. Po zwolnieniu pozostał w Polsce, przyjmuj?c słu?b? w armii Krolestwa Polskiego .

Postanowieniem cara Rosji i krola Polski Aleksandra I z 3 (15) pa?dziernika 1816 roku otrzymał naturalizacj? w Krolestwie Polskim z nadaniem praw obywatela i szlachcica, i pozwoleniem na u?ywanie nazwiska ?Grandville-Malletski” [2] . Był dyrektorem - dowodc? Korpusu In?ynierow, pocz?tkowo w stopniu generała brygady, a po?niej generała dywizji.

Od czerwca 1824 do ko?ca 1831 kierował budow? Kanału Augustowskiego . Po aresztowaniu Ignacego Pr?dzy?skiego przywłaszczył sobie projekt Kanału , fałszuj?c dokumenty autorstwa Pr?dzy?skiego . Po wybuchu powstania listopadowego , za dyktatury generała Jozefa Chłopickiego był kwatermistrzem generalnym i przewodnicz?cym Komitetu Artylerii i In?ynierow; po przej?ciu dowodztwa przez generała Skrzyneckiego stopniowo był usuwany ze stanowisk. Po kapitulacji Warszawy przeszedł do wojska rosyjskiego w randze generała-lejtnanta. Przeniesiony został do Kronsztadu , gdzie prowadził prace fortyfikacyjne. W 1837 poprosił o dymisj? i powrocił do Krolestwa Polskiego. Osiadł we wsi Zbo?enna koło Opoczna , w dobrach swojej pierwszej ?ony ? Wiktorii Szydłowskiej.

Jego drug? ?on? była Adela, corka Chryzantego Krasi?skiego (1777-1819, brat generała Izydora Krasi?skiego [3] ), ich dzieckiem była literatka Waleria Marrene-Morzkowska (1832-1903) [4] .

Zmarł 30 listopada 1846 w Zbo?ennej. Pochowany został w Skrzy?sku ( epitafium znajduje si? w miejscowym ko?ciele ).

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Ludwik Hass , Sekta farmazonii warszawskiej , Warszawa 1980, s. 444.
  2. Rozkaz dzienny Naczelnego Wodza do Wojska Polskiego z 7 (19) pa?dziernika 1816 roku. Według kalendarza julia?skiego postanowienie zostało wydane 3 pa?dziernika 1816 roku, a według kalendarza gregoria?skiego - 15 pa?dziernika 1816 roku. Zobacz daty nowego i starego porz?dku .
  3. Jan Pacho?ski: Oficerowie Legionow Polskich 1796-1807 . T. 2: Słownik biograficzny oficerow Legionow Polskich 1796-1807. Krakow: Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległo?ciowego, 1998-2003, s. 155-156. ISBN  83-7188-003-0 .
  4. Stanisław Szenic: Cmentarz Pow?zkowski 1891-1918 . Warszawa: PIW, 1983, s. 171-172, seria: Biblioteka Syrenki. ISBN  83-06-00921-5 .
  5. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu ?w. Stanisława, w: Miesi?cznik Heraldyczny, r. X, nr 12, Warszawa 1931, s. 284.
  6. Przepisy o znaku honorowym niemniej. Lista imienna generałow, oficerow wy?szych i ni?szych oraz urz?dnikow wojskowych, tak w słu?bie b?d?cych, jako te? dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830 , [b.n.s]