한국   대만   중국   일본 
Ivanoe Bonomi ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Ivanoe Bonomi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ivanoe Bonomi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 pa?dziernika 1873
Mantua

Data i miejsce ?mierci

20 kwietnia 1951
Rzym

Premier Włoch
Okres

od lipca 1921
do lutego 1922

Poprzednik

Giovanni Giolitti

Nast?pca

Luigi Facta

Premier Włoch
Okres

od czerwca 1944
do czerwca 1945

Poprzednik

Pietro Badoglio

Nast?pca

Ferruccio Parri

Ivanoe Bonomi (ur. 18 pa?dziernika 1873 w Mantui , zm. 20 kwietnia 1951 w Rzymie ) ? włoski polityk, dwukrotny premier Włoch, minister w ro?nych rz?dach, przewodnicz?cy Senatu , lider włoskiego ruchu antyfaszystowskiego.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Z wykształcenia prawnik, zajmował si? zawodowo m.in. dziennikarstwem [1] . Po raz pierwszy do Izby Deputowanych został wybrany w 1909 z ramienia Włoskiej Partii Socjalistycznej . Wkrotce został z niej usuni?ty, wspołtworzył wowczas umiarkowan? Włosk? Socjalistyczn? Parti? Reformistyczn? .

W okresie I wojny ?wiatowej słu?ył jako ochotnik. W latach 1916?1917 był ministrem robot publicznych. W 1920 obj?ł urz?d ministra wojny, brał udział w negocjowaniu traktatu z Rapallo mi?dzy Krolestwem Włoch i Krolestwem SHS . W 1921 został ministrem skarbu. Od lipca 1921 do lutego 1922 stał na czele włoskiego rz?du, ust?pił wobec wzrastaj?cej pozycji faszystow . Po doj?ciu Benita Mussoliniego do władzy wycofał si? na kilkana?cie lat z działalno?ci publicznej.

Od 1940 działał w nielegalnym ruchu antyfaszystowskim, stał si? wkrotce jego liderem. Brał udział w organizacji Demokratycznej Partii Pracy i Komitetu Wyzwolenia Narodowego . W czerwcu 1944 stan?ł na czele wielopartyjnego rz?du tymczasowego, obejmuj?c te? funkcje ministra spraw wewn?trznych i p.o. ministra spraw zagranicznych [2] . W grudniu tego samego roku utworzył nowy gabinet, w ktorym zatrzymał tek? ministra spraw wewn?trznych. Urz?d premiera sprawował do czerwca 1945 [3] .

W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie ?wiatowej konstytuanty ( Assemblea Costituente della Repubblica Italiana ), ktora działała do 1948. Uzyskał nast?pnie mandat senatora I kadencji, wybrano go na przewodnicz?cego wy?szej izby włoskiego parlamentu [1] . Funkcj? t? pełnił do czasu swojej ?mierci.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]