Gory Skandynawskie
(rownie?
Kjølen
,
bokmal
De skandinaviske fjellene
,
nynorsk
Dei Skandinaviske fjella
;
szw.
Skandinaviska fjallkedjan
lub
Skanderna
;
fi?.
Skandit
) ?
ła?cuch gorski
w zachodniej i połnocnej cz??ci
Połwyspu Skandynawskiego
, ci?gn?cy si? wzdłu? wybrze?a
Oceanu Atlantyckiego
, na terytorium
Norwegii
,
Szwecji
i cz??ciowo
Finlandii
. Długo?? ok. 1800 km
[1]
, szeroko?? do 550 km.
Gory Skandynawskie powstały w
orogenezie kaledo?skiej
, w czasie po?niejszych
ruchow gorotworczych
były kilkakro? blokowo nierownomiernie wypi?trzane; ostatecznie wypi?trzone na przełomie
syluru
i
dewonu
. Zbudowane s? w wi?kszo?ci z
prekambryjskich
i
kambryjsko
-
sylurskich
skał, głownie
metamorficznych
, procz tego wyst?puj?
piaskowce
arkozowe
,
łupki ilaste
,
wapienie
i
dolomity
[1]
.
Zachodnie i połnocne stoki strome, silnie poci?te
fiordami
(najdłu?sze ?
Sognefjord
i
Hardangerfjord
), stoki wschodnie szerokimi stopniami opadaj? ku wy?ynom ?
Lapo?skiej
oraz
Połnocnoszwedzkiej
. Wyst?puj? rozległe
płaskowy?e
i
stoliwa gorskie
?
fieldy
, z czego najwy?sze i najwi?ksze znajduj? si? w cz??ci południowej (
Jotunheimen
,
Hardangervidda
,
Telemark
,
Dovrefjell
)
[1]
.
Gory zostały silnie przeobra?one przez
zlodowacenie
plejstoce?skie
, ktore zmieniło doliny tworz?c malowniczy krajobraz fiordowy. Najdłu?szy z nich, Sognefjord, ma 204 km długo?ci. Gory Skandynawskie wznosz? si? najwy?ej w cz??ci południowej (
Galdhøpiggen
, 2469 m n.p.m.
[1]
? najwy?szy szczyt Norwegii) oraz połnocnej (
Kebnekaise
, 2117 m n.p.m. ? kulminacja Szwecji oraz
Haltiatunturi
, 1328 m n.p.m. ? najwy?szy punkt Finlandii).
Klimat umiarkowany
chłodny
[2]
.
Linia wiecznego ?niegu
le?y na wysoko?ci 700?800 m n.p.m. na połnocy i 1500?1800 m n.p.m. na południu, st?d liczne s?
lodowce
, szczegolnie zajmuj?ce fieldy (tzw. fieldowe), najwi?kszy z nich ? Jostedalsbreen
[1]
.
W Gorach Skandynawskich maj? swoje ?rodła wszystkie wi?ksze rzeki Połwyspu Skandynawskiego. Liczne s? te?
jeziora polodowcowe
. Pi?tra ro?linno?ci w Gorach Skandynawskich obni?aj? si? wraz ze wzrostem
szeroko?ci geograficznej
. Dolne partie stokow porastaj? lasy, wy?ej pojawiaj? si?
ł?ki alpejskie
, na południu od 70°N panuje
tajga
, głownie
?wierkowa
[1]
. Gory Skandynawskie zasobne s? w surowce mineralne, zwłaszcza rudy ?elaza (
Kiruna
), a tak?e miedzi, cynku, ołowiu, złota, srebra
[2]
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Encyklopedia powszechna PWN
. T. 4. R?Z. Warszawa: Pa?stwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 193.
- ↑
a
b
The Scandes
. SummitPost. [dost?p 2014-08-13].