Francois Botha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francois Botha
Ilustracja
Francois Botha po prawej
Pseudonim

The White Buffalo

Data i miejsce urodzenia

28 wrze?nia 1968
Witbank , RPA

Obywatelstwo

Południowa Afryka

Wzrost

188 cm

Masa ciała

115 (2011) kg

Styl walki

boks

Bilans walk zawodowych [a]
Liczba walk

63

Zwyci?stwa

48 (29KO)

Pora?ki

10 (9KO)

Remisy

3

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 16.03.2014.

Francois "Frans" Botha (ur. 28 wrze?nia 1968 w Witbank ) ? południowoafryka?ski bokser i kickbokser wagi ci??kiej. Były mistrz WBF .

Kariera sportowa [ edytuj | edytuj kod ]

Boks [ edytuj | edytuj kod ]

Botha przeszedł na zawodowstwo w 1990 roku. W 1991 roku został mistrzem Transwalu . Cztery lata po?niej, dzi?ki serii 35 zwyci?stw z rz?du, otrzymał szans? walki o wakuj?cy tytuł mistrza ?wiata IBF przeciwko Axelowi Schultzowi (owczesny bilans 21-2-1). 15 grudnia 1995 roku w Stuttgarcie pokonał Niemca przez niejednogło?n? decyzj?. Po walce w probce moczu Afrykanera znaleziono ?lady sterydu nandrolonu . Lekarze Bothy twierdzili, ?e przepisali mu nandrolon w celu leczenia kontuzji barku, a podana dawka nie miała wpływu na wynik walki. IBF uznała te wyja?nienia za wiarygodne i utrzymała wynik walki w mocy. Schultz pozwał IBF i Both? przed ameryka?ski s?d. W rezultacie procesu Both? zdyskwalifikowano i odebrano mu tytuł, a walk? uznano za nieodbyt? [1] .

Na ring powrocił po niemal rocznej przerwie, aby ponownie walczy? o mistrzostwo IBF ? tym razem przeciwko Michaelowi Moorerowi (37-1-0). Przegrał przez techniczny nokaut w dwunastej rundzie.

W 1999 roku zmierzył si? z Mikiem Tysonem (45-3-0). Mimo ?e Botha kontrolował walk?, Tyson znokautował go w pi?tej rundzie kontruj?cym prawym [2] .

Potem Botha jeszcze dwukrotnie walczył o mistrzostwo ?wiata. W 2000 roku uległ Lennoxowi Lewisowi (36-1-1) w pojedynku o pasy czempiona WBC , IBF i IBO , a w 2002 Władimirowi Kliczko (37-1-0) w walce o pas WBO . Obie walki przegrał przez techniczny nokaut. Po walce z Kliczk? stoczył jeszcze jedn? walk? i zako?czył karier? boksera.

Kick-boxing [ edytuj | edytuj kod ]

W 2003 roku podpisał kontrakt z K-1 ? najbardziej presti?ow? organizacj? kick-boxingu na ?wiecie. Nie maj?c do?wiadczenia ani odpowiedniego przygotowania (opierał si? prawie wył?cznie na klasycznych technikach bokserskich), przegrał wi?kszo?? pojedynkow. Mimo to, dwukrotnie wyst?pił w finałowym turnieju K-1. W Finale World GP 2003 w ?wier?finałowej walce przegrał z Cyrilem Abidi . Natomiast w Finale World GP 2004 doszedł do połfinału, gdzie po wyrownanym boju uległ obro?cy tytułu Remy’emu Bonjasky’emu . Botha wygrywał walk? i był bliski sprawienia jednej z najwi?kszych sensacji w historii K-1. Jednak w ko?cowych sekundach walki Holendrowi udało si? trafi? reprezentanta RPA kopni?ciem okr??nym w głow? i zaliczy? nokdaun [3] . Ostatni? walk? w K-1 WGP stoczył w 2006 roku.

Po odej?ciu z K-1 Botha walczył dla mniejszych organizacji kickbokserskich. W kwietniu 2008 roku na gali KHAN w Seulu pokonał Kaoklaia Kaennorsinga , a we wrze?niu podczas WFC 7 przegrał z Gregorym Tonym .

Powrot do boksu [ edytuj | edytuj kod ]

W 2007 roku Botha skorzystał z oferty mało znacz?cej organizacji World Boxing Foundation i po blisko pi?cioletniej przerwie stoczył zwyci?sk? walk? z Australijczykiem Bobem Miroviciem (28-18-2). Jej stawk? był tymczasowy tytuł mistrza ?wiata WBF w wadze ci??kiej [4] . O regularne mistrzostwo Botha miał walczy? 30 listopada 2008 roku z Dannym Williamsem . Do walki tej jednak nie doszło, gdy? trzy tygodnie przed planowanym pojedynkiem Williams niespodziewanie został znokautowany przez Alberta Sosnowskiego [5] . W ko?cu o mistrzowski pas Botha zmierzył si? z Amerykaninem Ronem Guerrero (20-15-3). 6 lutego 2009 roku pokonał go w Potchefstroom przez jednogło?n? decyzj? s?dziow [6] . Nast?pnie z trudem obronił tytuł, pokonuj?c 15 maja w Magdeburgu przez niejednogło?n? decyzj? Niemca Timo Hoffmanna (38-6-1) [7] . Kolejn? obron? miał stoczy? 24 pa?dziernika w Dessau przeciwko Pedro Carrionowi (8-1-0). W przeddzie? walki cz??? działaczy WBF dokonała secesji, powołuj?c konkurencyjn? organizacj? World Boxing Federation . Botha przeniosł si? do niej i jego pojedynek z Carrionem był ju? pod egid? WBFed (WBF pozbawiła go potem swojej wersji tytułu). Walka zako?czyła si? remisem, a Botha ocenił j? jako "najgorsz? w karierze" [8] .

20 lutego 2010 roku miał wyst?pi? przy 80-tysi?cznej widowni w stolicy Ugandy Kampali przeciwko Evanderowi Holyfieldowi (42-10-2). Do walki tej jednak nie doszło z przyczyn finansowych [9] . W konsekwencji gala została przeniesiona na 10 kwietnia 2010 roku do Thomas and Mack Center w Las Vegas . Holyfield pokonał Both? przez TKO w 8. rundzie i został nowym mistrzem WBFed.

Drug? szans? zdobycia mistrzostwa World Boxing Federation Botha otrzymał w 2011 roku po tym, jak Holyfield zrezygnował z pasa. 43-letni Afrykaner zmierzył si? o nie 19 listopada w Johannesburgu z Michaelem Grantem (47-4-0). Botha wygrywał walk? na punkty a? do ostatniej, 12. rundy, kiedy to na kilkadziesi?t sekund przed jej zako?czeniem został znokautowany prawym prostym Amerykanina [10] .

13 czerwca 2013 przegrał przed techniczny nokaut w drugiej rundzie o?miorundowym pojedynku z Nowozelandczykiem Josephem Parkerem [11] .

15 marca 2014 roku na gali "Wojak Boxing Night" w Arłamowie , Botha przegrał przez techniczny nokaut w pi?tej rundzie z Polakiem Andrzejem Wawrzykiem [12] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ United States Court of Appeals for the Third Circuit . [dost?p 2008-11-10]. ( ang. ) .
  2. ↑ Timothy W. Smith: One Punch, and Tyson's Comeback Survives . [dost?p 2008-11-10]. ( ang. ) .
  3. ↑ Monty DiPietro: Bonjasky Defends Title at K-1 World GP . [dost?p 2008-11-10]. ( ang. ) .
  4. ↑ Botha Champion WBF . [dost?p 2008-11-10]. ( ang. ) .
  5. ↑ Mark Vester: Botha Is Furious With Danny Williams Over Loss . [dost?p 2008-12-04]. ( ang. ) .
  6. ↑ Ron Jackson: Botha wins WBF belt! . fightnews.com, 7 lutego 2009. [dost?p 2009-03-05]. ( ang. ) .
  7. ↑ Erik Schmidt: Botha Defeats Hoffmann . boxingnews24.com, 16 maja 2009. [dost?p 2009-08-17]. ( ang. ) .
  8. ↑ Holyfield v Botha fight in Uganda is delayed . BBC, 4 stycznia 2010. [dost?p 2010-08-30]. ( ang. ) .
  9. ↑ Dan Rafael: Holyfield says promoter missed payment . sports.espn.go.com, 27 stycznia 2010. [dost?p 2010-02-25]. ( ang. ) .
  10. ↑ Jim Dower: Grant stops Botha . boxingnews24.com, 2011-11-19. [dost?p 2021-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. ( ang. ) .
  11. ↑ Joseph Parker vs Francois Botha . YouTube. [dost?p 2015-01-05]. ( pol. ) .
  12. ↑ Wawrzyk zastopował Both? w pi?tej rundzie . wp.pl. [dost?p 2014-03-16]. ( pol. ) .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Francois_Botha&oldid=73674865 ”