David Ricardo
|
Data i miejsce urodzenia
|
19 kwietnia 1772
Londyn
|
Data i miejsce ?mierci
|
11 wrze?nia 1823
Gatcombe Park
|
Zawod, zaj?cie
|
ekonomista
|
Narodowo??
|
angielska
|
|
David Ricardo
(ur.
19 kwietnia
1772
w
Londynie
, zm.
11 wrze?nia
1823
w
Gatcombe Park
) ? angielski
ekonomista
.
Urodził si? jako trzecie z 17 dzieci zamo?nego londy?skiego bankiera
[1]
.
Pod wpływem swojej przyszłej ?ony zmienił wyznanie z
religii moj?eszowej
na
katolicyzm
[2]
. Na skutek zmiany wyznania, jak i wobec nieakceptowanego przez rodzin? o?enku, zerwał z ni? kontakt i zacz?ł robi? maj?tek na własn? r?k? jako
makler
. W wieku 25 lat był jednym z najbogatszych ludzi w Anglii, jago maj?tek był szacowany na 1,6
[3]
mln funtow sterlingow. B?d?c zamo?nym człowiekiem osiadł w zakupionym maj?tku ziemskim w
Gatcombe Park
, po?wi?caj?c si? polityce i pracy naukowej. Zajmował si?
chemi?
,
mineralogi?
,
geologi?
i
matematyk?
. W 1807 roku zało?ył
Geologiczne Towarzystwo Anglii
. Ricardo kupił sobie miejsce w
parlamencie
, był członkiem
Partii Wigow
, ktorej przewodniczył jego przyjaciel
James Mill
. Działalno?? polityczna zainspirowała go do bada? nad ekonomi?. W 1821 zało?ył
Klub Ekonomii Politycznej
, skupiaj?cy wielu wybitnych ekonomistow.
Głownym dziełem Ricardo s? ?
Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania
” (
On the Principles of Political Economy and Taxation
) wydane w 1817 roku
[1]
. Najwa?niejszymi jego teoriami s?:
Z jednej strony David Ricardo uwa?any jest za kontynuatora my?li
Adama Smitha
(chocia? zrywa z lu?n? kombinacj? teorii i realiow historycznych, czyli sposobem opisu zjawisk gospodarczych u?ywanym przez Smitha ? zamiast tego u?ywa abstrakcyjnych modeli teoretycznych), z drugiej za prekursora
Karla Marksa
. Uwa?ał, ?e ludzie powinni wykonywa? te czynno?ci, w ktorych s? najmniej gorsi, ?e człowiek nie mo?e by? w czym? najlepszy, tylko najmniej gorszy.
Posługiwał si?
abstrakcj?
, traktował model teoretyczny jako podstaw? dobrej
polityki
.
Zasady ekonomii politycznej
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Ricardo otwiera pierwszy rozdział ?Zasady
ekonomii politycznej
i opodatkowania” stwierdzeniem, i? warto?? produktu ma swe ?rodło w pracy. Teori? t? opatruje nazw?
laborystycznej teorii warto?ci
lub po prostu teori? warto?ci opartej na pracy. W tym samym rozdziale pokazuje tak?e, ?e cena rynkowa nie w pełni odpowiada rzeczywistej warto?ci produktu. Rozpatrywaniem tego zagadnienia zajmował si? do ko?ca ?ycia.
Ksi??ka wprowadza poj?cie
teorii kosztow komparatywnych
. Teoria ta mowi, ?e kraje, nawet je?li produkuj? jaki? produkt efektywnie, to cz?sto nie doceniaj? wy?szych zyskow płyn?cych z wyspecjalizowania si? w tym, co produkuj? najlepiej, a co mog? sprzeda? innym krajom korzystniej. Ricardo wierzył, ?e płace winny by? poddane grze rynkowej, w wyniku czego nie trzeba wprowadza? restrykcji na sprowadzane z zagranicy towary, zwłaszcza produkty rolne.
Zyski płyn?ce ze stosowania teorii korzy?ci komparatywnych w praktyce wpływaj? zarowno na podział dochodu, jak i oddziałuj? pozytywnie na wzrost dochodow. Mimo ?e handel zagraniczny nie przynosi zyskow bezpo?rednio, zyski osi?gane s? przez utrzymywanie płac na stałym, niskim poziomie.
Ricardo wierzył, ?e w długim okresie, ceny odzwierciedlaj? koszty produkcji i tym samym s? cenami naturalnymi. Naturalna cena produkcji to w praktyce koszt pracy wynikaj?cy z zatrudnienia robotnikow. Je?eli płace odpowiadaj? naturalnej cenie pracy, to oznacza to, ?e s? one utrzymywane na najni?szym mo?liwym poziomie tj. poziomie, ktory pozwala tym?e robotnikom przetrwa? i minimalnie egzystowa?. Ricardo idzie jednak o krok dalej, ni? Smith. W swoich rozwa?aniach za owo minimum obiera pewne
minimum socjalne
? zale?ne nie tylko od biologicznych determinant przetrwania, ale tak?e od otoczki kulturowej w danym społecze?stwie. Jednak?e dobra sytuacja gospodarcza mo?e spowodowa?, ?e płace wzrosn? wyra?nie ponad poziomem minimalnej egzystencji robotnikow. Wtedy to, w ramach redukcji kosztow producenci zwalniaj? niektorych pracownikow i ci staj? si? bezrobotnymi. Chc?c by? ponownie zatrudnionymi, musz? ubiega? si? o ni?sz? płac?. Ponadto uwa?ał, ?e za swoj n?dzny los odpowiedzialni s? sami robotnicy, ktorzy powinni regulowa? swoj
przyrost naturalny
. Ricardo opowiadał si? przeciwko wszelkiej pomocy socjalnej dla najubo?szych, ktora według niego, powoduje pogorszenie losu robotnikow, poniewa? wpływa na zwi?kszenie ich liczby, a tym samym wzrost poda?y r?k do pracy, co prowadzi w konsekwencji do obni?enia płacy roboczej. Mamy tu wyra?ne nawi?zanie do
teorii ludno?ci
Thomasa Roberta Malthusa
.
- ↑
a
b
Matthew Bishop:
Essential economics: an A?Z guide
. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 277.
ISBN
978-1-57660-351-2
.
- ↑
Galbraith J.K.: Ekonomia w Perspektywie ? Krytyka Historyczna, Pa?stwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1992, s. 95.
- ↑
Zagora-Jonszta U.: Wykłady z Historii My?li Ekonomicznej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 1996 str. 65.