Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Commonwealth realm
(wym.
[
?
k
?
m
?
n
?
w
?
l
θ
r
?
l
m
]
; krolestwo wspolnotowe
[1]
) ? ka?de z 15 suwerennych pa?stw, ktore uznaj?
brytyjskiego monarch?
za własn?
głow? pa?stwa
, b?d?cych jednocze?nie członkami
Wspolnoty Narodow
[2]
[3]
[4]
. Zwi?zek w jakim znajduj? si? te pa?stwa ma charakter
unii personalnej
[5]
.
Termin ten odnosi si? rownie? do samej
Wielkiej Brytanii
[2]
[3]
. Wszystkie pozostałe pa?stwa były dawniej cz??ci?
brytyjskiego imperium kolonialnego
. Status
Commonwealth realm
posiadało dawniej 19 innych pa?stw, ktore uzyskały niepodległo?? od Wielkiej Brytanii, jednak w po?niejszym czasie przyj?ły
ustroj republika?ski
[3]
(w wielu przypadkach nast?piło to w ci?gu kilku lat od niepodległo?ci
[6]
).
W ka?dym z tych krajow, z wyj?tkiem Wielkiej Brytanii, reprezentantem monarchy jest
gubernator generalny
, ktory wypełnia w jego imieniu obowi?zki konstytucyjne i ceremonialne. Gubernatorzy mianowani s? przez monarch? za sugesti?
premiera
danego pa?stwa, a w niektorych przypadkach tak?e organow
władzy ustawodawczej
[3]
.
Termin
Commonwealth realm
upowszechnił si? wkrotce po zako?czeniu
II wojny ?wiatowej
, wypieraj?c poj?cie ?
dominium
”, ktorym okre?lano terytoria o du?ym stopniu
autonomii
, niemniej jednak podporz?dkowane Wielkiej Brytanii
[7]
[6]
.
Status
Commonwealth realm
maj? nast?puj?ce pa?stwa:
- ↑
a
b
c
d
Daty wej?cia w ?ycie
statutu westminsterskiego
(w Australii, Nowej Zelandii i Południowej Afryce ? dopiero po jego ratyfikacji przez parlamenty tych krajow).
- ↑
Andrzej
A.
Pogłodek
Andrzej
A.
(red.),
Rady S?downictwa w pa?stwach Unii Europejskiej. Przegl?d rozwi?za?
[online], 2019, s. 161
.
- ↑
a
b
Commonwealth realms. W: Trischa Mann (red.):
Australian Law Dictionary
. Wyd. 3. Oxford University Press, 2017.
ISBN
978-0-19-186752-1
. [dost?p 2024-01-17].
brak strony w ksi??ce
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
p
q
r
s
Panton 2015 ↓
, s. 140?141
- ↑
Realms and Commonwealth
. The Royal Family. [dost?p 2024-01-17].
(
ang.
)
.
- ↑
Robert Jennings (red.), Arthur Watts (red.):
Oppenheim's international law
. Wyd. 9. T. 1: Peace. Longman, 1996, s. 246. [dost?p 2024-01-17].
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
n
o
p
q
r
Mara Malagodi, Luke McDonagh, Thomas Poole.
The Dominion model of transitional constitutionalism
. ?International Journal of Constitutional Law”. 17 (4), s. 1284, pa?dziernik 2019. Oxford University Press.
DOI
:
10.1093/icon/moz083
.
(
ang.
)
.
- ↑
Panton 2015 ↓
, s. 160
- ↑
David Torrance:
Barbados becomes a republic
. House of Commons Library, 2021-11-29. [dost?p 2024-01-17].
(
ang.
)
.
- ↑
Panton 2015 ↓
, s. 253.
- ↑
Panton 2015 ↓
, s. 490.