Christophe
(ur. jako
Daniel Bevilacqua
13 pa?dziernika 1945 w
Juvisy-sur-Orge
, zm. 16 kwietnia 2020 w
Bre?cie
) ? francuski
piosenkarz
i
kompozytor
, wywodz?cy si? z rodziny
włoskich
imigrantow. Był popularny głownie w latach 60. Znany przede wszystkim z przeboju ?Aline” (1965). Kawaler
Legii Honorowej
(2014) oraz Komandor
Orderu Sztuki i Literatury
(2011).
?yciorys i kariera artystyczna
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Daniel Bevilacqua urodził si? 13 pa?dziernika 1945 roku w
Juvisy-sur-Orge
, na przedmie?ciach
Pary?a
. Był synem włoskiego imigranta, przedsi?biorcy budowlanego. Nie przepadał za obowi?zkiem szkolnym. W wieku 16 lat zd??ył ju? zmieni? kilkana?cie szkoł. Jego ?yciow? pasj? była muzyka. Maj?c 8 lat zainteresował si?
piosenk? francusk?
i takimi jej przedstawicielami jak
Edith Piaf
i
Gilbert Becaud
. Jako nastolatek odkrył
bluesa
i od tej chwili jego idolami stali si?
Robert Johnson
i
John Lee Hooker
. Zagorzałym fanem bluesa pozostał przez całe ?ycie. Pod koniec lat 50. zainteresował si?, podobnie jak wielu jego rowie?nikow,
rock and rollem
i jego reprezentantami:
Billem Haleyem
,
Little Richardem
i
Elvisem Presleyem
. Wtedy zacz?ł marzy? o własnej karierze muzycznej po?wi?caj?c cały wolny nauce gry na
gitarze
i
harmonijce ustnej
[1]
. Był rownie? pasjonatem samochodow sportowych. Jego babcia znaj?c to zamiłowanie, podarowała mu medalion z wizerunkiem
?wi?tego Krzysztofa
, patrona
podro?nikow
i
kierowcow
. Pod tym pseudonimem młody Daniel grał po?niej bluesa w klubach
Dzielnicy Łaci?skiej
[2]
.
W 1961 roku zało?ył swoj pierwszy zespoł, Danny Baby et Les Hooligans obejmuj?c rol? wokalisty i gitarzysty. Zespoł wyst?pował cz?sto w lokalnych barach i klubach, graj?c
covery
piosenek
Gene’a Vincenta
oraz klasyczne przeboje
rock and rolla
, takie jak ?
Heartbreak Hotel
”
[1]
. W 1963 roku artysta zadebiutował samodzielnie jako Daniel Bevilacqua wydaj?c w wytworni Golf Drouot cztero?cie?kow?
EP
-k? ?Reviens Sophie”, ktora jednak przeszła niezauwa?ona. Postanowił wowczas wyst?powa? pod
pseudonimem
Christophe. W 1965 roku wydał hit ?Aline”, przełomowy w jego karierze
[3]
. Był to pierwszy w historii piosenki francuskiej przeboj, ktory sprzedał si? w kilku milionach egzemplarzy
[4]
. Po nim nast?piła seria udanych singli: ?Les Marionnettes” (1965), ?J'ai Entendu la Mer” (1966) i ?Excusez-Moi Monsieur le Professeur” (1966)
[3]
. W 1967 roku Christophe zako?czył pierwszy etap swojej kariery
[4]
.
W 1971 roku wspolnie z
Francisem Dreyfusem
zało?ył
wytworni? płytow?
Disques Motors
[5]
. Na scenie muzycznej pojawił si? ponownie w 1973 roku. Do tekstow nieznanego wowczas
Jean-Michela Jarre’a
napisał dwa kultowe albumy:
Les Paradis perdus
i
Les Mots Blues
. W listopadzie 1974 dał, owacyjnie przyj?ty, koncert w paryskiej
Olympii
[1]
. Wydał kolejne albumy,
Samurai
, zrealizowany we wspołpracy z Borisem Bergmanem,
Le Beau bizarre
, we wspołpracy z Bobem Decoutem oraz
Pas vu, pas pris
[4]
.
Wznowiony w 1980 roku singiel ?Aline” znalazł si? na szczycie francuskiej listy przebojow sprzedaj?c si? w liczbie 3,5 miliona kopii
[1]
. W 1983 roku singiel
Succes fou
po raz kolejny znalazł si? w czołowce francuskiej listy Top 50. Sprzedanych zostało około 600 tysi?cy kopii. W 1984 roku Christophe wydał
Cliches d´amour
, nowy album zawieraj?cy
covery
standardow z lat 40. i 50. Po?niej nagrał tylko kilka singli, takich jak ?Do not hang up” i ?Chique chique”, ktore były bardzo cenione
[4]
. Pod koniec lat 80. po raz kolejny znikn?ł z francuskiej listy przebojow. Przez kilka lat nie wydawał ?adnych nagra?
[3]
.
W 1996 roku Christophe udanie powrocił na rynek muzyczny albumem
Bevilacqua
. Po raz pierwszy w swojej karierze sam napisał wszystkie znajduj?ce si? na nim utwory. Album stał si? wyrazem jego zainteresowa?
syntezatorami
i muzyk?
techno
, a tak?e nowymi mo?liwo?ciami oferowanymi przez komputery. Artysta odszedł od standardowego schematu zwrotka/refren na rzecz eksperymentow, czym zaskoczył zarowno krytykow jak i fanow. Odrzucił swoj dawny wizerunek piosenkarza z lat 70., daj?c si? pozna? jako muzyk nowoczesny. Ugruntował swoj? pozycj? czołowej postaci na francuskiej scenie muzycznej
[1]
.
W marcu 2002 roku dał dwa koncerty na deskach
Olympii
. W 2006 roku potwierdził swoj talent dziewi?tym albumem studyjnym,
Aimer ce que nous sommes
, zrealizowanym z udziałem ?e?skiej orkiestry smyczkowej pod dyrekcj?
Eumira Deodato
i tr?bacza
Erika Truffaza
[4]
.
W 2011 roku zrealizował album z
coverami
piosenek
Alaina Bashunga
, zatytułowany
Tels Alain Bashung
. Rownie? w tym roku został wznowiony jego album
Bevilacqua
. Trzy lata po?niej wydał retrospektywny album
Intime
, a po?niej kolejne:
Les Vestiges du chaos
(2016) i
Christophe etc.
(2019)
[4]
.
W czwartek 26 marca 2019 roku Christophe został hospitalizowany w Pary?u z powodu
niewydolno?ci oddechowej
. 16 kwietnia zmarł w wyniku powikła? wywołanych zaka?eniem
COVID-19
[6]
[7]
.
7 maja 2020 roku został pochowany w ?cisłej tajemnicy na
cmentarzu Montparnasse
[8]
.
W latach 1966?1967 był zwi?zany z piosenkark?
Michele Torr
. Ze zwi?zku tego urodził si? 17 czerwca 1967 roku syn, Romain. Cho? artysta odwiedził Torr w szpitalu poło?niczym, to po?niej zerwał wszelkie kontakty z ni? i z synem. O swoim ojcostwie po raz pierwszy wspomniał dopiero pod koniec listopada 2012 roku, w obszernym wywiadzie dla portalu Brain Magazine
[9]
.
W 1968 roku poznał Veronique Kan, siostr? piosenkarza Alaina Kana. W 1971 roku po?lubił j? i jeszcze w tym samym roku urodziła im si? corka, Lucie. Po 28 latach wspolnego ?ycia Christophe i Veronique Bevilacqua
rozstali si?
, ale wi?zow mał?e?skich nie zerwali
[10]
.
Zainteresowania pozamuzyczne
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Christophe był pasjonatem samochodow (w tym
Cadillaca
). Kupował modele sportowe, mi?dzy innymi marki
Lamborghini
. W 1968 roku wzi?ł nawet udział w wy?cigu jako
pilot rajdowy
[5]
.