한국   대만   중국   일본 
cdmaOne ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

cdmaOne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

cdmaOne ? standard telefonii komorkowej drugiej generacji wykorzystuj?cy technologi? CDMA jako metod? bezprzewodowego dost?pu do sieci. Sieci oparte na tym standardzie nazywane s? te? sieciami IS-95, lub po prostu sieciami CDMA .

Pierwsza sie? tego typu uruchomiona została w Hongkongu w 1995, obecnie [ kiedy? ] najwi?cej u?ytkownikow tego systemu znajduje si? w Ameryce Połnocnej i Południowej .

Historia powstania standardu [ edytuj | edytuj kod ]

Kluczow? rol? w rozwoju standardu cdmaOne odegrały prace Andrew Viterbi ? in?yniera i profesora Uniwersytetu Kalifornijskiego . Opracował on teoretyczne podstawy zwi?zane z wykorzystaniem technologii CDMA w sieciach komorkowych, oraz został wspołzało?ycielem firmy Qualcomm , ktora rozpocz?ła prace nad standardem dost?pu do sieci radiowej bazuj?cym na CDMA. W 1989 roku Qualcomm zaprezentował po raz pierwszy działaj?ce rozwi?zanie, w nast?pnych latach nast?piły udane testy i w 1993 roku specyfikacja systemu została uko?czona i przedstawiona ameryka?skiemu instytutowi standaryzuj?cemu Telecommunications Industry Association (TIA). W tym samym roku instytut ogłosił je jako standard IS-95A , połnocnoameryka?skim standardem komunikacji cyfrowej.

Pierwsza sie? oparta na tym standardzie została oddana do komercyjnego u?ytku w roku 1995 ( Hongkong , operator Hutchison Telecom ). W 1996 roku uruchomiono sieci cdmaOne w Korei Południowej i w 14 miastach w USA (operator PrimeCo , obecnie Verizon Wireless ). Liczba u?ytkownikow tej technologii przekroczyła milion.

W 1997 roku wprowadzono specyfikacje IS-95B , ktora uwzgl?dniała mo?liwo?? pakietowego przesyłania danych z przepływnosci? 64 kbit /s. W USA cdmaOne uruchomiono ju? w ponad 100 miastach.

W 2001 roku liczba abonentow sieci w standardzie cdmaOne przekroczyła 100 milionow. Obecnie ta liczba zmniejszyła si? do około 20 milionow [1] , poniewa? operatorzy sieci w standardzie cdmaOne coraz cz??ciej migruj? do standardu trzeciej generacji CDMA2000 , ktory jest jego naturalnym nast?pc? (wykorzystywane s? te same cz?stotliwo?ci, ta sama szeroko?? widma rozproszonego , kompatybilne techniki kodowania i transmisji sygnału).

Kwestia nazwy [ edytuj | edytuj kod ]

cdmaOne jest marketingow? nazw? sieci, ktorych sie? radiowa oparta jest na specyfikacjach IS-95A i IS95-B rozwijanych przez Telecommunications Industry Association (TIA), dlatego te? sieci tego rodzaju nazywane s? cz?sto sieciami IS-95. Poniewa? była to pierwsza sie? komorkowa, w ktorej sie? radiowa została zbudowana na bazie technologii CDMA, sieci te nazywano po prostu sieciami CDMA (aby odro?ni? je od innych popularnych rozwi?za? ? sieci TDMA budowanych na bazie standardu IS-136 i sieci GSM ).

Formalnie, cdmaOne® jest znakiem towarowym zastrze?onym przez CDMA Development Group (CDG), konsorcjum zrzeszaj?ce operatorow, dostawcow infrastruktury i usług zwi?zanych ze standardami opartymi na technologii CDMA, bazuj?cymi na specyfikacjach rozwijanych przez Telecommunications Industry Association (TIA) i konsorcjum standaryzacyjne 3GPP2 . Tylko członkowie CDG mog? u?ywa? nazwy cdmaOne do opisu produktow lub sieci na bazie ktorych, oferuj? swoje usługi.

Szczegoły techniczne [ edytuj | edytuj kod ]

Ogolna charakterystyka systemu [ edytuj | edytuj kod ]

Sieci cdmaOne s? sieciami komorkowymi oferuj?cymi usługi przenoszenia sygnału mowy i danych, zapewniaj?c przy tym mobilno?? u?ytkownika. Tym co najbardziej wyro?nia je w?rod systemow drugiej generacji to technologia CDMA u?yta w sieci radiowej. Okazała si? ona na tyle dobrym rozwi?zaniem, ?e stała si? tak?e podstaw? do budowy wi?kszo?ci systemow 3G. Rozwi?zanie stworzone na bazie standardow IS-95 pozwalaj? na uzyskanie wi?kszej pojemno?ci sieci (wi?ksza liczba rozmow przeprowadzanych jednocze?nie na danym terenie) ni? w innych systemach 2G, dzieje si? to jednak kosztem pogorszenia jako?ci rozmow.

Standardy u?yte do budowy sieci szkieletowej s? jednak mniej zaawansowane ni? analogiczne rozwi?zania stosowane w GSM . cdmaOne zapewnia roaming , przesyłanie SMS , niektore supplementary services (np. identyfikacja numeru dzwoni?cego), ale ogolnie liczba usług jest mniejsza.

Interfejs radiowy zdefiniowany na potrzeby sieci cdmaOne wykorzystuj? tak?e operatorzy sieci stacjonarnych do realizacji bezprzewodowej p?tli abonenckiej (ang. Wireless Local Loop ) na terenach, gdzie u?ycie zwykłych ł?czy byłoby ekonomicznie nieuzasadnione.

Architektura systemu [ edytuj | edytuj kod ]

Struktura sieci cdmaOne, na ogolnym poziomie, jest zbli?ona do architektury stosowanej w innych sieciach telefonii komorkowej drugiej generacji. U?yte protokoły, rozwi?zania stosowane w sieci radiowej oraz szczegoły zwi?zane z funkcjonalno?ci? poszczegolnych elementow s? charakterystyczne dla tego konkretnego standardu. Poni?ej przedstawiono najwa?niejsze elementy infrastruktury ich rol? jak? odgrywaj? w sieci cdmaOne.

  • Obszar b?d?cy pod kontrol? systemu cdmaOne podzielony jest na komorki ( ang. cells ), na ktorych abonenci mog? komunikowa? si? ze sob? poprzez stacje bazowe u?ywaj?ce do transmisji technologi? CDMA .
  • System stacji bazowych zarz?dzany jest przez Kontrolery Stacji Bazowych (Base Station Controller, BSC). Zazwyczaj jedno BSC kontroluje kilkaset stacji bazowych nadzoruj?c przeprowadzane poprzez nie transmisje sygnałow mowy i danych , oraz przesyłaj?c je do sieci szkieletowej (ang. Core Network ) oraz z sieci w kierunku odpowiedniej stacji bazowej.
  • W sieci szkieletowej najwa?niejszym elementem s? Mobile Switching Centre (MSC), centrale telefoniczne przystosowane do pracy w sieci komorkowej. Zazwyczaj jedno MSC poł?czone jest z kilkoma BSC, a dzi?ki komutacji ł?czy mo?e kierowa? transmisj? do innych MSC poł?czonych z BSC, kontroluj?cego obszar na ktorym znajduje si? abonent do ktorego zestawiana jest rozmowa.
  • Home Location Register (HLR) to baza danych przechowuj?ca informacje o abonentach danej sieci. HLR bierze mi?dzy innymi udział w zestawianiu poł?cze? do abonentow sieci, tak?e gdy w znajduje si? w danym momencie w roamingu .
  • Centrum SMS (ang. SMS Center , SMSC) to element infrastruktury teleinformatycznej bior?cy udział w przesyłaniu wiadomo?ci SMS .
  • Service Control Point (SCP) to element infrastruktury, na ktorym uruchomione s? aplikacje pracuj?ce na platformie sieci inteligentnych , wchodz?ce w interakcje z poł?czeniami generowanymi wewn?trz sieci telekomunikacyjnych. Element SCP mo?e zawiera? na przykład serwis umo?liwiaj?cy naliczanie opłat abonentom rozliczaj?cym si? w systemie prepaid .

Sie? radiowa [ edytuj | edytuj kod ]

Sie? radiowa jest najbardziej charakterystycznym elementem systemow cdmaOne, wyro?niaj?cym je na tle innych rozwi?za? stosowanych w telefonii komorkowej drugiej generacji. Oparta jest ona na technologii Code Division Multiplexing Access (CDMA).

Sygnał zwi?zany z konkretn? transmisj?, mogłby by? przesłany w pewnym w?skim pa?mie (np. w systemie GSM stosuje si? pasmo 200 kHz ). W cdmaOne, dzi?ki specjalnym ci?gom pseudolosowym rozkładany jest w tzw. widmie rozproszonym (ang. Spread Spectrum ) o szeroko?ci 1.25 MHz . Pasmo to staje si? wspolnym kanałem transmisyjnym dla wielu niezale?nych transmisji. Ka?da z nich kodowana jest dodatkowo za pomoc? ci?gow Walsha , co umo?liwia wyodr?bnienie jej w odbiorniku nasłuchuj?cym na danym kanale spo?rod innych sygnałow w nim przesyłanych. Takie rozwi?zanie okazało si? bardzo wydajne z punktu widzenia optymalnego wykorzystania zasobow radiowych.

Jedn? z konsekwencji zwi?zanych ze wspolnym kanałem transmisyjnym i wyborem metody CDMA do kodowania sygnału jest ?cisła kontrola mocy z jak? nadaje telefon. Moc zwi?zana z transmitowanym sygnałem zmienia si? wraz ze zmian? odległo?ci pomi?dzy terminalem a stacj? bazow?. Gdyby w strumieniu danych dochodz?cym do stacji bazowej (przesyłanym przez telefony we wspolnym kanale transmisyjnym), znalazła si? transmisja sygnału o wy?szej ni? pozostałe mocy, dochodziło by do interferencji z innymi sygnałami. Gdyby moc tego sygnału była ni?sza, zostałby on zagłuszony przez inne transmisje w tym kanale.

Zasoby radiowe dzielone s? na kanały o szeroko?ci 1.25 MHz. Kanały ł?czone s? w pary: na jednym z nich przeprowadzana jest transmisja z telefonu komorkowego w kierunku stacji bazowej, na drugim sygnał nadaje stacja bazowa. Tak okre?lone cz?stotliwo?ci rozdzielane s? (na bazie przetargow, lub według innych reguł przyj?tych przez regulatorow danego rynku telekomunikacyjnego) pomi?dzy poszczegolnych operatorow. Wi?kszo?? z systemow cdmaOne budowana jest na bazie jednego z dwoch rozwi?za?:

  • cz?stotliwo?ci rozło?one wokoł pasma 1900 MHz (tzw. PCS Band )
  • cz?stotliwo?ci rozło?one wokoł pasma 800 MHz (tzw. 800 MHz Band )

Telefony komorkowe [ edytuj | edytuj kod ]

Telefony w systemie cdmaOne nie posiadaj? karty SIM znanej z systemu GSM. Operator rejestruje w bazie danych ( HLR ) konkretny telefon na podstawie nadanego mu fabrycznie numeru seryjnego. Dany telefon jest zazwyczaj przypisany na stałe do konkretnej sieci i nie mo?na przenie?? si? z nim do konkurencyjnego operatora. Takie podej?cie uniemo?liwia praktycznie korzystanie z kradzionego telefonu, z drugiej jednak strony jest utrudnieniem dla u?ytkownika, ktory nie mo?e (tak jak w systemie GSM) przeło?y? karty SIM do innego terminala , gdy np. w obecnym wyczerpała si? bateria . Aby moc korzysta? z nowego telefonu, trzeba skontaktowa? si? z punktem obsługi klienta nale??cym do danego operatora, lub dokona? jego rejestracji drog? radiow?.

Telefony komorkowe przeznaczone tylko do pracy w systemie cdmaOne s? produkowane przez wielu dostawcow infrastruktury telekomunikacyjnej, niemniej ze wzgl?du na kurcz?cy si? rynek ilo?? nowych modeli (a co za tym idzie nowinek technicznych w nich zawartych) staje si? ograniczona. Telefony przeznaczone do pracy w systemie CDMA2000 (nast?pcy systemu cdmaOne), s? kompatybilne ze jego poprzednikiem i rownie? mog? by? u?ywane w tego rodzaju sieciach.

cdmaOne na tle rynku telekomunikacyjnego [ edytuj | edytuj kod ]

Standard cdmaOne stał si? najpopularniejszym systemem telefonii komorkowej drugiej generacji w Ameryce Połnocnej. Z powodzeniem implementowano go tak?e na innych kontynentach. Okazało si? jednak, ?e nie zdobył popularno?ci jak? osi?gn?ł jego głowny konkurent ? GSM . W roku 2007 około 0,6% u?ytkownikow na ?wiecie u?ywało telefonow pracuj?cych w systemie cdmaOne (80,5% u?ywało GSM). Liczba u?ytkownikow zmniejsza si? poniewa? sieci kolejnych operatorow migruj? do standardow 3G.

Ewolucja sieci cdmaOne [ edytuj | edytuj kod ]

Sieci cdmaOne były cz??ci? ewolucji w telefonii komorkowej. Jako standard cyfrowego przesyłania danych zrewolucjonizowały ameryka?ski rynek telekomunikacyjny, na ktorym dominowała technologia analogowa. Dzisiaj same zast?powane s? przez standardy telefonii komorkowej 3G. Najpopularniejszym rozwi?zaniem jest tu migracja do standardow CDMA2000 . Sieci CDMA2000 1X (oparte na standardzie IS-95C ) s? w pełni kompatybilne z cdmaOne. Mog? u?ywa? tych samych cz?stotliwo?ci, u?ywaj? tej samej szeroko?ci widma rozproszonego do transmisji sygnału oraz tego samego mechanizmu do kodowania mowy (telefony działaj?ce w CDMA 2000 1X mog? te? by? u?ywane w cdmaOne).

Organizacje i firmy zaanga?owane w rozwoj standardu [ edytuj | edytuj kod ]

Standardy IS-95A i IS-95B na ktorych oparte s? sieci cdmaOne, rozwijane s? przez Telecommunications Industry Association , ameryka?ski instytut standaryzacyjny. Inn? wa?n? organizacj? zwi?zan? z cdmaOne jest CDMA Development Group , wła?ciciel praw do nazwy cdmaOne, konsorcjum skupiaj?ce dostawcow infrastruktury pracuj?cej w tym systemie i operatorow wykorzystuj?cych j? w swoich sieciach.

Prace nad technologi? CDMA wykorzystywan? w systemach cdmaOne zostały zainicjowane przez firm? Qualcomm, ktora obecnie jest posiadaczem wielu patentow w tej dziedzinie. Do najwi?kszych dostawcow infrastruktury u?ywanej do budowy sieci opartych na standardzie IS-95 nale?? firmy ameryka?skie ( USA i Kanada to najwi?kszy rynek dla tego rodzaju sieci) Lucent (obecnie wchodz?cy w skład konsorcjum Alcatel-Lucent ), Motorola i Nortel oraz szwedzki koncern Ericsson . Około 40 firm produkuje telefony komorkowe, ktore mog? by? u?ywane w sieciach cdmaOne.

Kraje w ktorych ?wiadczy si? usługi na bazie sieci zbudowanych w standardzie cdmaOne [ edytuj | edytuj kod ]

Obecnie na ?wiecie sieci cdmaOne u?ywane s? przez operatorow w około 50 krajach [2] , jako sieci komorkowe lub jako sie? radiowa na bazie ktorej buduje si? bezprzewodow? p?tl? abonenck? u?ywan? w sieciach stacjonarnych. To drugie rozwi?zanie u?ywane jest tak?e w Polsce przez operatorow SFERIA i Telekomunikacja Polska .

Australia i Oceania

Azja

Ameryka Połnocna

Karaiby i Ameryka Łaci?ska

Europa

Afryka i Bliski Wschod

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • "Convergence Technologies for 3G Networks". Jeffrey Baniister, Paul Mather, Sebastian Coope.
  • "Commonalities between CDMA2000 and WCDMA technologies" ? publikacja techniczna przygotowana przez firm? Qualcomm.
  • Informacje pochodz?ce z witryny CDMA Development Group

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

  • www.cdg.org ? witryna CDMA development Group , konsorcjum zało?onego przez dostawcow infrastruktury i operatorow sieci cdmaOne.
  • www.tiaonline.org ? witryna Telecommunications Industry Association , organizacji rozwijaj?cej specyfikacj? IS-95, na ktorej bazuj? sieci cdmaOne.
  • www.qualcomm.com ? witryna firmy Qualcomm, inicjatora prac nad standardem IS-95, posiadacza wielu patentow zwi?zanych technologi? CDMA.