|
|
Ten artykuł nale?y dopracowa?
:
|
Bitwa pod Wilhelmsthal
? starcie zbrojne, ktore miało miejsce
24 czerwca
1762
roku, podczas
wojny siedmioletniej
.
Rok 1762 mogł przynie?? kompletn? zmian? toku
wojny siedmioletniej
. Nowy brytyjski rz?d
earla Bute
nie podzielał entuzjazmu Pitta dla działa? w Niemczech. Polityka wspierania
Prus
mogła by? przeorientowana, za? prawdopodobnym stawało si? zawarcie pokoju brytyjsko-francuskiego.
Prusy bardzo ju? odczuwały tymczasem ci??ar walk przeciwko skierowanemu przeciw sobie sojuszowi. Z powodu strat wojennych, stan pruskiej armii zmniejszył si? do 70 000 ludzi. Tymczasem 5 stycznia 1762 roku zmarła caryca
El?bieta
? najwi?kszy, zaprzysi??ony wrog
Fryderyka II
. Nowy car postanowił zawrze? pokoj z Prusami.
Dla Ferdynanda, Arcyksi?cia Brunszwiku, sojuszniczego dowodcy w połnocno-zachodnich Niemczech du?? niewiadom? była przyszło?? brytyjskiej cz??ci jego sił. Wzmocnienia dla jego brytyjskich regimentow napływały powoli z Anglii. Jego brytyjscy generałowie oci?gali si? z przybyciem z
Londynu
po zimie. Jednak Ferdynand był okre?lany zdeterminowany wyruszy? w pole pierwszy, przed przeciwnikiem i miał zamiar przej?? inicjatyw? dysponuj?c najsilniejsz? armi? jak? do tej pory dowodził. 21 czerwca wysłane przez niego siły pod dowodztwem Luckner zaj?ły twierdz? Sababurg.
Francuscy dowodcy: Soubise i D’Estrees ruszyli naprzod zajmuj?c obszar wokoł miast Grebenstein, Burguffeln, Meimbressen i Wilhelmsthal. Generał-porucznik markiz de Castries rozło?ył si? na wysuni?tej pozycji na wzgorzu koło Carlsdorf. Stainville z du?ymi siłami znalazł si? na wysoczy?nie pod Westuffeln.
Ferdynand postanowił atakowa? francusk? armi? wraz z ruchem okr??aj?cym rozpocz?tym po przekroczeniu rzeki Diemel. Hanowerski generał Sporcken po przekroczeniu rzeki miał zaatakowa? siły generała Castries. Luckner miał wzi?? siły lekkie, obej?? francusk? praw? flank? i zaatakowa? wroga od tyłu. Głowne uderzenie miało spa?? na siły Stainville'a. Generałowi Grandby przypadła rola obej?cia francuskiej lewej flanki i ataku na francuskie tyły.
Noc? 23 czerwca sojusznicze kolumny przekroczyły Diemel i ruszyły naprzod do ataku. W pierwszym starciu bitwy, hanowerska piechota i kawaleria Sporckena uderzyła na pozycje Castries'a. Francuska artyleria otworzyła ogie? alarmuj?c reszt? francuskiej armii o sojuszniczym ataku. Pomimo zaskoczenia Castries kontratakował i zdołał odskoczy? ze swymi siłami ku głownym siłom armii. Luckner rozwijał swoj atak na prawo od Sporckena. Było troch? zamieszania kiedy przez pomyłk? regimenty z dwoch jego kolumn otworzyły ogie? do siebie nawzajem. Nie udało te? mu si? wykona? podstawowego zadania jakim było obej?cie sił przeciwnika i wyj?cie na jego tyły.
Głowne uderzenie spadło na siły Stainville'a. Stały one na szczycie wzgorza i składały si? z dobrych regimentow, pewnych, i? odepr? ka?dy atak. Jednak?e pierwszy atak wykonała kolumna Granby'ego atakuj?c przeciwnika od tyłu. Korpus Stainville'a zrobił "w tył zwrot" i stawił silny opor zmuszaj?c brytyjskich i hanowerskich ?ołnierzy do odwrotu w doł wzgorza. Wkrotce jednak przybyły głowne siły Ferdynanda i zaatakowały Francuzow z drugiej strony. Atakowane od czoła i z tyłu regimenty Stainville'a załamały si?. Regiment Grenadiers de France i regiment Krolewski poddały si? przeciwnikowi. Stainville wywalczył sobie drog? odwrotu dla resztek jego sił, ktore składały si? tylko z dwoch batalionow, i Francuzi odeszli daleko w kierunku
Kassel
i rzeki
Fuldy
.
Francuska armia kontynuowała odwrot przekraczaj?c Fuld?. Jej plany ofensywne zostały skutecznie pokrzy?owane.