Bitwa pod Sion (Sitten)
Wojna szwajcarsko-burgundzka
1474
-
1477
|
|
Czas
|
13 listopada
1475
|
Miejsce
|
Sion
|
Terytorium
|
Szwajcaria
|
Przyczyna
|
spor terytorialny
|
Wynik
|
zwyci?stwo wojsk szwajcarskich
|
Strony konfliktu
|
|
Dowodcy
|
ksi??na Jolanda Sabaudzka
|
|
|
Siły
|
10 000, w?rod nich 1 500 uzbrojonej szlachty
|
6 000 ? 7 000
|
|
Straty
|
1 000 zabitych, w?rod nich 300 rodu szlacheckiego
|
niewielkie
|
|
Poło?enie na mapie Szwajcarii
|
46,233056°N
7,360833°E
/
46,233056
7,360833
|
Bitwa pod Sion
? starcie zbrojne, ktore miało miejsce
13 listopada
1475
r. pomi?dzy
kantonami szwajcarskimi
a
ksi?stwem Sabaudii
w trakcie
wojny burgundzkiej
(1474?1477).
W styczniu
1475
r. ksi???
Burgundii
Karol Zuchwały
zawarł sojusz z ksi?stwami
Sabaudii
i
Mediolanu
. Była to odpowied? na zawarty przez
Szwajcarow
w roku
1474
tzw. "wieczny pokoj" z cesarzem Habsburgow. Cesarz
Fryderyk III Habsburg
wymogł na Szwajcarach udział w wojnie z
ksi?stwem Burgundii
, zapocz?tkowany deklaracj? wojny miasta
Berno
.
Najbardziej zagro?onym kantonem Szwajcarow był
kanton Wallis
. Od zachodu rzeka
Morge
graniczyła z ksi?stwem Sabaudii, ktore zamierzało zaatakowa?
Sion
. Od wschodu natomiast przeciwnikiem było
ksi?stwo Mediolanu
, wysyłaj?ce swoje wojska do Burgundii tras? przez
Przeł?cz ?wi?tego Bernarda
.
W pa?dzierniku
1475
r. Berno za??dało od wojsk Wallis przeprowadzenia akcji zbrojnej w rejonie
Waadtland
. Dwukrotny atak Szwajcarow nie przyniosł jednak ?adnych korzy?ci. Biskup Genewy na czele wojsk
sabaudzkich
utrzymał jednak stanowiska obronne, oczekuj?c posiłkow sabaudzkich.
12 listopada
głowne siły sabuadzkie prowadzone przez ksi??n?
Joland? Sabaudzk?
podeszły pod
Conthey
. Siły te liczyły 10 000 ludzi (w tym 1 500 uzbrojonej szlachty). Miasto Sitten bronione było przez 300 ?ołnierzy. Oczekiwali oni na posiłki szwajcarskie w sile 3 000 ? 4 000 ludzi.
13 listopada
Sabaudczycy przekroczyli graniczn? rzek? Morge i po krotkiej walce uderzyli na stra? przedni? wojsk Wallis, zmuszaj?c je do ucieczki. W tym samym czasie mniejszy oddział sabaudzki uderzył z lewej flanki w kierunku Saviese, po czym po pokonaniu obro?cow spl?drował i spalił wiosk?. Głowne siły sabuadzkie tymczasem uderzyły na Sion od zachodu. Kontratak
Szwajcarow
wypchn?ł jednak Sabaudczykow z miasta.
Wojska sabaudzkie sformowały si? w okolicy miasteczka La Planta. Słabo uzbrojeni ?ołnierze Wallis, w otwartym polu nie dorownywali Sabaudczykom, wielu z nich z tego powodu rozpocz?ło odwrot. W tym czasie nadeszły siły 3 000 ochotnikow z Berna,
Fryburga
i
Solury
. Wojska te skierowały si? w rejon Saviese, zagra?aj?c tym samym lewej flance Sabaudczykow.
Berne?czycy natychmiast nakazali wycofuj?cym si? siłom Wallis, ponowne podj?cie walki, tych ktorych złapano na ucieczce, zabijano. Chc?c ochroni? swoj? lew? flank?, Sabaudczycy wycofali si? nieznacznie w kierunku zachodnim. Tu stali si? celem frontalnego ataku Szwajcarow. Po ci??kiej walce w szeregi Sabaudczykow wdarła si? panika, ktora spowodowała gwałtown? ucieczk? wojsk, ktore pozostawiły za sob? cały tabor.
W r?ce zwyci?zcow dostało si? sze?? wozow zawieraj?cych
zbroje
,
bro?
i oporz?dzenie. Łupem Szwajcarow padło te? kilka
chor?gwi
i 120 rumakow wojennych. Straty Sabaudczykow wyniosły 1 000 zabitych, w?rod nich 300 wysokiej rangi szlachcicow oraz du?? liczb? je?cow. Straty szwajcarskie nie s? znane, okre?lane s? jako niewielkie. Po bitwie wojska Berna i Wallis ?cigały jeszcze uciekinierow a? do zmierzchu w kierunku miasta Conthey, ktore po?niej te? zaj?ły.
Pora?ka okazała si? fatalna w skutkach dla Sabaudii. Nast?pnego dnia po bitwie wojska Wallis zdobyły cały rejon
Unterwallis
a? po St. Maurice, zajmuj?c strategicznie wa?ny rejon
przeł?czy ?w. Bernarda
.
1 grudnia
1475
r. Berno i Freiburg zawarły zawieszenie broni z ksi??n? Joland? Sabaudzk?. Sporne tereny miały by? tematem rozmow w nast?pnych latach.
Sprawuj?cy władz? na zdobytych terenach biskup
Sitten Wlater Supersaxo
nie zamierzał jednak odda? Sabaudii tych ziem przekazuj?c je w roku
1477
pod władz? Wallis. Zwyci?stwo pod Sitten spowodowało w nast?pnych latach wzmo?enie agresywnej polityki ekspansywnej Szwajcarow.
- Arthur Fibicher:
Walliser Geschichte
, Sitten 1995.