한국   대만   중국   일본 
As-Sa’ika ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

As-Sa’ika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pionierzy Powszechnej Wojny Wyzwole?czej
Ilustracja
Pa?stwo

  Palestyna
/    Izrael

Lider

Farhan Abu al-Haja

Data zało?enia

1966

Ideologia polityczna

baasizm

As-Sa’ika , pełna nazwa Pionierzy Powszechnej Wojny Wyzwole?czej lub Awangarda Ludowej Wojny Wyzwole?czej ( arab. : ??????? - Burza lub Piorun [1] ) ? palesty?ska zbrojna organizacja o profilu panarabskim b?d?ca jedn? z frakcji OWP , zało?ona w 1966 roku jako cz??? syryjskiej partii Baas .

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Organizacja została utworzona we wrze?niu 1966 z inicjatywy syryjskiego oddziału partii Baas [1] . Jej powstanie miało zwi?zek z odmiennymi wizjami przyszło?ci Palestyny mi?dzy przywodcami Al-Fatah a skrajnie lewicowym rz?dem syryjskim, jaki powstał po zamachu stanu w 1966 . Przywodcy partii Baas na czele z Salahem D?adidem uwa?ali, ?e powinna ona sta? si? cz??ci? pa?stwa syryjskiego (w ostatecznej za? perspektywie - wej?? do wspolnego pa?stwa wszystkich Arabow [2] ), podczas gdy przywodcy Al-Fatah byli zwolennikami utworzenia niepodległego pa?stwa palesty?skiego [3] . Drug? przyczyn?, dla ktorej liderzy partii Baas postanowili utworzy? odr?bn? zbrojn? organizacj? palesty?sk?, były konflikty personalne wewn?trz syryjskiej elity władzy i rywalizacja mi?dzy Salahem D?adidem a ministrem obrony Hafizem al-Asadem , ktora uwidoczniła si? niemal natychmiast po wspolnie przeprowadzonym przez nich zamachu stanu w lutym 1966 [3] . Hafiz al-Asad był natomiast w dobrych relacjach z przywodc? Al-Fatah Jasirem Arafatem [3] .

As-Sa’ika pozostawała pod pełn? kontrol? syryjskiego oddziału partii Baas, de facto pod osobist? kontrol? Salaha D?adida (formalnie jedynie zast?pcy przewodnicz?cego Przywodztwa Regionalnego partii, faktycznie natomiast stoj?cego na jej czele). Jej członkowie byli zarazem członkami partii Baas [3] . Program organizacji był wzorowany na koncepcjach baasistowskich , w szczegolno?ci odrzucał istnienie odr?bnego narodu palesty?skiego, nakazuj?c kierowanie si? ideologi? panarabsk? i uznaj?c walk? Palesty?czykow jako cz??? obrony ogolnego ?interesu arabskiego” [1] .

Działalno?? zbrojn? rozpocz?ła w 1968 roku [4] [5] , za? w 1969, wobec narastania konfliktow w syryjskiej elicie władzy, została jeszcze rozbudowana [6] . Na czele organizacji stali pocz?tkowo wspołpracownicy D?adida, Mahmud al-Ma’ajita oraz Jusuf Zu’ajjin [5] . Organizacja walczyła nie tylko z Izraelem, ale i była wykorzystywana przez D?adida w walce o utrzymanie władzy w Syrii. Walka ta zako?czyła si? jednak niepowodzeniem; w listopadzie 1970 Hafiz al-Asad drog? kolejnego przewrotu sam przej?ł dyktatorsk? władz? w pa?stwie. W ramach utrwalania władzy al-Asad wymienił kierownictwo as-Sa’iki, umieszczaj?c w nim lojalne wobec siebie osoby [1] . Wył?czył rownie? organizacj? ze struktur partyjnych, podporz?dkowuj?c j? armii syryjskiej, a ponadto nakazał jej komorkom działaj?cym w Jordanii wycofanie si? [7] . Sekretarzem generalnym organizacji został w tych okoliczno?ciach w czerwcu 1971 Zuhajr Muhsin , natomiast jego bratu Mad?idowi powierzono kierowanie działalno?ci grupy w Libanie . Gdy Zuhajr Muhsin został zamordowany w Cannes w 1979, na stanowisku zast?pił go Isam al-Kadi [5]

Do połowy lat 70. była to druga co do znaczenia palesty?ska organizacja zbrojna działaj?ca w ramach OWP , ust?puj?c jedynie Al-Fatahowi. Miała na to wpływ znaczna liczba bojownikow, jak i stałe poparcie uzyskiwane z Syrii [1] . As-Sa’ika szczegolnie aktywnie uczestniczyła w liba?skiej wojnie domowej , walcz?c przeciwko milicjom chrze?cija?skim, a po?niej tak?e innym frakcjom palesty?skim (? wojna o obozy ”), wspolnie z interweniuj?c? w Libanie armi? syryjsk? [1] . Za tak? postaw? organizacja została w czerwcu 1976 wykluczona z Organizacji Wyzwolenia Palestyny, lecz decyzj? t? anulowano ju? w grudniu tego samego roku, pod naciskiem Syrii [1] . W lutym 1979 as-Sa’ika była podejrzewana o zorganizowanie zamachu bombowego w hotelu Sheraton w Kairze [5] .

W latach 80. XX wieku formacja gwałtownie straciła poparcie w?rod Palesty?czykow. Nigdy nie przestała by? popierana przez rz?d syryjski, jednak nie pozwoliło jej to na odbudow? dawnego znaczenia. Posiada nadal dwa miejsca w Radzie Głownej OWP, ktore nie s? obsadzane, za? od lat 90. XX wieku nie przeprowadziła ?adnej znanej operacji zbrojnej [1] . As-Sa’ika protestowała przeciwko porozumieniom z Oslo [1] . W 2000 roku grupa weszła w skład koalicji Palesty?skie Siły Narodowe i Islamskie [8] . Do ?mierci w 2006 organizacj? kierował Isam al-Kadi, zast?piony przez Farhana Abu al-Haj? [1] .

Po wybuchu wojny domowej w Syrii As-Sa’ika brała udział w represjonowaniu zwolennikow opozycji przeciwko Baszszarowi al-Asadowi [9] . W maju 2014 roku w liba?skim obozie dla uchod?cow palesty?skich Ain al-Hilweh doszło do star? pomi?dzy palesty?skimi baasistami a sunnickimi fundamentalistami z Fatah al-Islam , w potyczkach rannych zostało kilka osob, a miejscowe biuro as-Sa’iki ostrzelano [10] .

Terrorystyczna jednostka organizacji (odpowiedzialna m.in. za atak na ambasad? egipsk? w Ankarze w lipcu 1979 roku) nosiła nazw? Nusur ath-Thawrah (Orły Rewolucji Palesty?skiej). Organem prasowym grupy jest ?al-Tali'a" (Awangarda) [11] .

Z as-Sa’ik? konkurowała inna grupa baasistowska, Arabski Front Wyzwolenia zało?ony w 1969 roku jako sekcja irackiej partii Baas [12] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Jarz?bek J.: Palesty?czycy na drodze do niepodległo?ci. Rozwoj, przemiany i kryzys ruchu narodowego . Warszawa: TRIO, 2012, s. 138-139. ISBN  978-83-7436-301-3 .
  2. ↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w re?imie politycznym Syrii . Krakow: Ksi?garnia Akademicka, 2011, s. 134. ISBN  978-83-7638-111-4 .
  3. ↑ a b c d Zieli?ska K.: Stosunki syryjsko-palesty?skie . Warszawa: Fundacja Studiow Mi?dzynarodowych, 2007, s. 43. ISBN  978-83-89050-33-5 .
  4. ↑ 13 wrze?nia 1968 komando organizacji zaatakowało posterunek izraelskiej ?andarmerii wojskowej w Banijas (budynek został zniszczony, zgin?ło 5 Izraelczykow); [1]
  5. ↑ a b c d al-Sa'iqa Organization . globalsecurity.org. [dost?p 2018-04-21]. ( ang. ) .
  6. ↑ Zieli?ska K.: Stosunki syryjsko-palesty?skie . Warszawa: Fundacja Studiow Mi?dzynarodowych, 2007, s. 48. ISBN  978-83-89050-33-5 .
  7. ↑ Zieli?ska K.: Stosunki syryjsko-palesty?skie . Warszawa: Fundacja Studiow Mi?dzynarodowych, 2007, s. 53. ISBN  978-83-89050-33-5 .
  8. ↑ Palestinian Organizations . mideastweb.org. [dost?p 2018-04-20]. ( ang. ) .
  9. ↑ Nagham Issa: Analysis: A revolution is taking place in Syria's Palestinian camps . politics.co.uk. [dost?p 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)]. ( ang. ) .
  10. ↑ 7 Palestinians wounded in Lebanon camp clashes . maannews.com. [dost?p 2018-04-21]. ( ang. ) .
  11. ↑ Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny) , Katowice 2000, s. 313
  12. ↑ Arab Liberation Front . encyclopedia.com. [dost?p 2017-09-15]. ( ang. ) .
Partie polityczne Autonomii Palesty?skiej

Herb Palestyny

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=As-Sa’ika&oldid=71194665 ”