Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Maccanico
(ur.
4 sierpnia
1924
w
Avellino
, zm.
23 kwietnia
2013
w
Rzymie
) ?
włoski
polityk i prawnik, urz?dnik pa?stwowy, wielokrotny minister i parlamentarzysta.
Uko?czył w 1946 studia prawnicze na
Uniwersytecie w Pizie
, rok po?niej został urz?dnikiem w
Izbie Deputowanych
. W latach 1962?1963 zajmował stanowisko dyrektora biura prawnego w Ministerstwie Bud?etu, w 1964 powrocił do pracy w administracji parlamentu. Publikował prace po?wi?cone finansom publicznym, a tak?e kwestiom instytucji pa?stwowych. Reprezentował
Włochy
we wspolnotowej komisji dora?nej opracowuj?cej zasady powszechnych wyborow do
Parlamentu Europejskiego
, pełnił funkcj? jej przewodnicz?cego od wrze?nia do grudnia 1975.
W 1978 prezydent Włoch
Sandro Pertini
powołał go na urz?d sekretarza generalnego. Zachował t? funkcj? tak?e w pierwszych latach prezydentury
Francesca Cossigi
. Odszedł w 1987, obejmuj?c stanowisko prezesa przedsi?biorstwa finansowego
Mediobanca
.
W kwietniu 1988 mianowano go ministrem spraw regionalnych i problemow instytucjonalnych w gabinecie, na czele ktorego stał
Ciriaco De Mita
. Resortem tym kierował tak?e w rz?dzie
Giulia Andreottiego
(do kwietnia 1991). Miał pozosta? w kolejnym gabinecie, jednak jego ugrupowanie wycofało si? z koalicji rz?dowej przed zaprzysi??eniem członkow rz?du
[1]
. W latach 1992?1994 zasiadał w
Senacie
XI kadencji z ramienia
Włoskiej Partii Republika?skiej
. Jednocze?nie od kwietnia 1993 do maja 1994 był podsekretarzem stanu w rz?dzie
Carla Azeglia Ciampiego
.
W 1996, b?d?c poza parlamentem, stan?ł na czele nowego ugrupowania pod nazw?
Unia Demokratyczna
. Po kolejnym kryzysie rz?dowym w okresie premiera
Lamberta Diniego
1 lutego 1996 prezydent
Oscar Luigi Scalfaro
poprosił go o sformowanie nowego gabinetu. Antonio Maccanico zrezygnował dwa tygodnie po?niej, nie b?d?c w stanie uzyska? wi?kszo?ci w parlamencie. W przedterminowych wyborach w tym samym roku został deputowanym XIII kadencji, reelekcj? uzyskał w 2001 na XIV kadencj?.
W maju 1996 obj?ł urz?d ministra poczty i telekomunikacji w rz?dzie
Romano Prodiego
(do pa?dziernika 1998). Od czerwca 1999 do czerwca 2001 ponownie zasiadał w radzie ministrow jako minister ds. instytucjonalnych w gabinetach
Massima D’Alemy
i
Giuliana Amato
. W mi?dzyczasie wprowadził Zwi?zek Demokratyczny do nowej formacji
Demokratow
, po?niej z tym ugrupowaniem został członkiem
Margherity
.
Od 2006 do 2008 był senatorem XV kadencji, w jej trakcie został członkiem
Partii Demokratycznej
. Nie ubiegał si? o reelekcj?.
W dniu powstania
|
|
---|
Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
---|
W dniu powstania
|
|
---|
Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
---|
W dniu powstania
|
|
---|
Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
---|