Alphaville

Koncert Alphaville w 2005
Inne nazwy	Forever Young
Rok zało?enia	1982
Pochodzenie	Niemcy
Gatunek	dance rock [1] , synth pop [1] , nowa fala [1] , contemporary pop/rock [1] , alternative dance [1] , indie rock [1]
Aktywno??	1982?1989, od 1994
Skład
Marian Gold , David Goodes, Jakob Kiersch, Carsten Brocker, Alexandra Merl
Byli członkowie
Bernhard Lloyd, Frank Mertens, Ricky Echolette, Ricky Echolette, Martin Lister, Maja Kim
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Alphaville ? niemiecki zespoł muzyczny powstały w 1982 w Munsterze , graj?cy muzyk? opart? na syntezatorach , z pogranicza rocka i synth popu , nawi?zuj?c? do stylow new romantic i rocka elektronicznego . Nazw? grupy zaczerpni?to z filmu Jean-Luc Godarda Alphaville (1965) ^[2] .

Najwa?niejszymi przebojami zespołu s?: ? Forever Young ”, ? Big in Japan ”, ? Sounds Like a Melody ”, ? A Victory of Love ”, ? Dance with Me ” oraz ?Jerusalem”.

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Przed powstaniem Alphaville Marian Gold nale?ał do siedmioosobowej grupy artystycznej Melody Nelson (nazwa pochodziła od imienia głownej bohaterki albumu Serge'a Gainsbourga Histoire de Melody Nelson ). W 1981 do Melody Nelson trafił Berhard Lloyd , a po przeprowadzce do Munsteru muzycy grupy zmienił jej nazw? na Chinchilla Green ^[3] . Pierwszy koncert Chinchilla Green odbył si? 24 grudnia 1981 w klubie Forum, gdzie na zako?czenie koncertu zespoł zagrał utwor ? Big in Japan " ^[3] .

Chinchilla Green rozpadł si? wiosn? 1982, po czym Lloyd i Gold zdecydowali si? na dalsz? wspołprac?. Wkrotce doł?czył do nich Frank Mertens i jako trio przyj?li nazw? Forever Young. 31 grudnia 1982 zaprezentował utwor, rownie? zatytułowany ?Forever Young" ^[3] . W maju 1983 powstał materiał na płyt? demo, ktory trafił do najwi?kszych wytworni muzycznych w Berlinie. Zespoł podpisał umow? z Warner Music Group i pod jej skrzydłami rozpocz?ł prac? nad debiutanckim albumem. Podczas prac nad albumem doszło do zmiany nazwy zespołu na Alphaville. 27 wrze?nia 1984 ukazał si? album Forever Young ^[2] . Pierwszym przebojem, ktory promował longplay, był utwor ?Big in Japan”, ktory szybko doszedł na szczyt list przebojow w Niemczech, Szwecji i Szwajcarii ^[3] . Sukces ?Big in Japan” pozwolił Alphaville zaistnie? na li?cie ameryka?skiego magazynu ?Billboard”. W tym samym roku powstał cover utworu ?Big in Japan” nagrany przez Sandr? . Drugim utworem promuj?cym album był przeboj ?Sounds Like a Melody”, ktory dotarł na pierwsze miejsce list przebojow w Szwecji ^[3] . Trzecim singlem był ? Forever Young ”, ktory odniosł najwi?kszy sukces spo?rod trzech singli promuj?cych debiutancki album. Teledysk do utworu ?Forever Young” nagrano w miejscu, w ktorym wcze?niej działał szpital psychiatryczny ^[3] .

W 1984 Frank Mertens opu?cił zespoł, a nowym gitarzyst? i klawiszowcem Alphaville zaj?ł Ricky Echolette ^[2] . W czerwcu 1986 formacja wydała album pt. Afternoons in Utopia ^[2] , ktory przyniosł przeboj ?Dance with Me”. Utwor zdobył umiarkowan? popularno?? w kilku pa?stwach Europy Zachodniej ^[4] . Rok po?niej zespoł rozpocz?ł prac? nad kolejnym albumem pt. The Breathtaking Blue , ktory ukazał si? w 1989 ^[2] . Piosenki z płyty posłu?yły jako kanwa do filmu Songlines (1990) ^[2] . Po wydaniu trzeciego albumu zespoł zawiesił działalno??.

W 1994 doszło do reaktywacji zespołu, a niedługo po?niej ukazał si? singiel ?Fools” b?d?cy zapowiedzi? kolejnego albumu Alphaville ^[5] . W 1994 grupa wydała płyt? pt. Prostitute . W 1997 ukazał si? longplay Salvation , ktory zawierał single: ?Wishful Thinking”, ?Flame”, ?Soul Messiah" ^[4] . Single odniosły umiarkowany sukces komercyjny.

W styczniu 2002 Alphaville wydał album pt. Forever Pop zawieraj?cy najwi?ksze przeboje grupy w nowych aran?acjach ^[5] . W lutym 2003 na rynku ukazał si? album CrazyShow . W tym samym czasie Berhard Lloyd odszedł z zespołu.

Muzycy [ edytuj | edytuj kod ]

Dyskografia [ edytuj | edytuj kod ]

Albumy [ edytuj | edytuj kod ]

• Forever Young ( 1984 )
• Afternoons in Utopia ( 1986 )
• Amiga Compilation ( 1988 )
• The Singles Collection (1988)
• The Breathtaking Blue ( 1989 )
• First Harvest ( 1992 , kompilacja )
• Prostitute ( 1994 )
• Salvation ( 1997 )
• Dreamscapes ( 1999 , 8-płytowa antologia niepublikowanych i rzadkich utworow)
• Visions of Dreamscapes ( 1999 , nakład limitowany, wydany tylko w Brazylii )
• Salvation (1999, wydanie ameryka?skie)
• Stark Naked and Absolutely Live ( 2000 , album koncertowy )
• Forever Pop ( 2001 , płyta z remiksami )
• CrazyShow ( 2003 , album 4-płytowy)
• CrazyShow Excerpts (2003)
• Dreamscapes Revisited ( 2005 , 8-płytowa antologia niepublikowanych i rzadkich utworow (reedycja cz??ciowa))
• Catching Rays on Giant ( 2010 ) ? złota płyta w Polsce ^[8]
• Strange Attractor ( 2017 )

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Oficjalna strona zespołu
• Alphaville w bazie Discogs.com ( ang. )