Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(4015) Wilson-Harrington
107P/Wilson-Harrington
Kometa 117P/Wilson-Harrington jest widoczna po?rodku zdj?cia jako słaba smu?ka
|
Odkrywca
|
Albert Wilson
,
Robert Harrington
(
Eleanor Helin
)
|
Data odkrycia
|
19 listopada 1949 (15 listopada 1979)
|
Numer kolejny
|
4015
|
Charakterystyka
orbity
(J2000)
|
Przynale?no??
obiektu
|
Grupa Apolla
NEO
,
PHA
|
Poło? wielka
|
2,6352
au
|
Mimo?rod
|
0,6293
|
Peryhelium
|
0,9769
au
|
Aphelium
|
4,2935
au
|
Okres obiegu
wokoł Sło?ca
|
4,28 lat
|
?rednia pr?dko??
|
18,33 km/s
|
Inklinacja
|
2,77°
|
Charakterystyka fizyczna
|
?rednica
|
4 km
|
Okres obrotu
|
3,5736
h
|
Albedo
|
0,05
|
Jasno?? absolutna
|
15,99
m
|
Typ spektralny
|
Typ CF
|
|
(4015) Wilson-Harrington
, inaczej
107P/Wilson-Harrington
?
małe ciało Układu Słonecznego
zaliczane do
planetoid
z
grupy Apolla
(w tym kontek?cie u?ywane jest pierwsze oznaczenie) oraz do
komet okresowych
(drugie oznaczenie). Okr??a
Sło?ce
w ci?gu 4 lat i 103 dni w ?redniej odległo?ci 2,64
j.a.
Jako kometa obiekt ten został odkryty 19 listopada 1949 roku w programie
Palomar Observatory Sky Survey
.
Ponownie została odkryta 15 listopada 1979 roku w
Obserwatorium Palomar
przez
Eleanor Helin
i została zaliczona do planetoid z grupy Apollo. Nazwa planetoidy, podobnie jak w wypadku komet, pochodzi od pierwszych odkrywcow, dwoch ameryka?skich astronomow
Alberta Wilsona
oraz
Roberta Harringtona
. Przed nadaniem nazwy obiekt jako kometa otrzymał oznaczenie C/1949 III (C/1949g), a jako planetoida (4015) 1979 VA.