Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łupek ilasty
(dawniej
Iłołupek
) ?
skała osadowa
bardzo drobnoziarnista, o wyra?nej kierunkowo?ci, cz?sto
laminowana
lub
warstwowana
. Składa si? z bardzo drobnych ziaren
kwarcu
i
minerałow ilastych
, głownie
kaolinitu
. Powstaje w wyniku
kompakcji
i
diagenezy
iłowcow
(
iłu
). Barwa: szara, niebieskoszara, zielonkawoszara, białoszara, ?ołtawa, ?ołtobr?zowa, czerwona do czarnej, w zale?no?ci od ro?nych domieszek. Charakteryzuje si? oddzielno?ci? mi?dzywarstwow? lub złupkowaniem.
W trakcie procesow
metamorficznych
w warunkach
metamorfizmu regionalnego
powstaj? z niego
łupki serycytowe
lub
łupki łyszczykowe
, a w warunkach
metamorfizmu kontaktowego
?
łupki plamiste
,
łupki gruzełkowe
lub
hornfelsy
.
Łupki ilaste ro?nego wieku w Polsce wyst?puj? w
Karpatach fliszowych
, w
Tatrach
, w
zagł?biu gorno?l?skim
, w
Sudetach
, na obrze?eniu
Gor ?wi?tokrzyskich
oraz w gł?bokim podło?u
Ni?u Polskiego
.
Łupki ilaste maj? zastosowanie w produkcji lekkich blokow budowlanych, papy bitumicznej, ?rodkow izolacyjnych i do budowy ulepszonych nawierzchni drogowych.
W przypadku du?ej zawarto?ci substancji bitumicznych mog? by? przerabiane na produkty naftowe. Jego odmian? jest
łupek bitumiczny
zawieraj?cy
bituminy
.
Identyfikatory zewn?trzne: