Etienne Hirsch

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1901 Pary?
Data i miejsce ?mierci	17 maja 1994 Pary?
Zawod, zaj?cie	in?ynier, mened?er, urz?dnik pa?stwowy
Alma Mater	Ecole nationale superieure des mines de Paris
Stanowisko	przewodnicz?cy Komisji Europejskiej Wspolnoty Energii Atomowej (1959?1962)
Partia	Francuska Sekcja Mi?dzynarodowki Robotniczej , Federacja Lewicy Demokratycznej i Socjalistycznej
Multimedia w Wikimedia Commons

Etienne Hirsch (ur. 20 stycznia 1901 w Pary?u , zm. 17 maja 1994 tam?e ^[1] ) ? francuski in?ynier , mened?er i urz?dnik pa?stwowy, działacz ?rodowisk proeuropejskich i uczestnik II wojny ?wiatowej, w latach 1959?1962 przewodnicz?cy Komisji Europejskiej Wspolnoty Energii Atomowej .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Syn Richarda i Marianne z domu Schwen, urodził si? w ?ydowskiej rodzinie z klasy ?redniej pochodzenia niemiecko-czeskiego. Absolwent Ecole nationale superieure des mines de Paris , w latach 20. krotko nale?ał do Francuskiej Sekcji Mi?dzynarodowki Robotniczej . Rozpocz?ł prac? w przemy?le chemicznym w koncernie Saint-Gobain . W 1924 przeniosł si? do Ugine Kuhlmann, gdzie do 1940 zajmował stanowiska kierownicze w powi?zanych z ni? społkach. Opracował now? metod? otrzymywania syntetycznego metanu , za co otrzymał nagrod?. Pod koniec lat 30. na zlecenie francuskich przedsi?biorstw badał ich konkurentow zagranicznych. W 1940 zbiegł do Londynu , gdzie rozpocz?ł działalno?? w ruchu oporu pod pseudonimem ?Commandant Bernard”. W 1943 został zast?pc? Jeana Monneta odpowiedzialnego za uzbrojenie w ramach Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego w Algierze , nast?pnie od stycznia 1945 odpowiadał za zaopatrzenie w ramach reprezentacji Francji przy dowodztwie aliantow w Londynie ^[2] . Jego rodzice, siostra i siostrze?cy zostali zamordowani w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau ^[3] .

Po wojnie pozostał bliskim wspołpracownikiem Charles’a de Gaulle’a . Na krotko powrocił do Ugine Kuhlmann, nast?pnie od 1945 pracował w Generalnej Komisji Planowania, pocz?tkowo kierowanej przez Jeana Monneta, a od 1952 do 1959 pozostawał jej prezesem. Jeden ze wspołtworcow planu Schumana . Od 2 lutego 1959 do 10 stycznia 1962 przewodniczył Komisji Europejskiej Wspolnoty Energii Atomowej jako jej drugi szef. W 1962 francuskie władze odmowiły mu odnowienia kadencji ze wzgl?du na pogl?dy odbierane jako zbyt proeuropejskiego, zamiast niego wskazały Pierre’a Chateneta ^[4] . Był w tym okresie oddelegowany do Parlamentu Europejskiego . W latach 1964?1975 kierował Uni? Europejskich Federalistow jako prezydent, a nast?pnie przewodnicz?cy komitetu centralnego ^[3] . Został prezesem Institut technique de prevision economique et sociale oraz wykładowc? europeistyki na Universite Libre de Bruxelles i Universite catholique de Louvain . W 1965 doł?czył do Federacji Lewicy Demokratycznej i Socjalistycznej Francois Mitterranda , w 1966 zaprezentowany jako członek jego gabinetu cieni ^[5] .

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Był ?onaty z Genevieve, miał troje dzieci ^[1] . Szwagier fizyka Jules’a Guerona ^[3] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]