Veldig høg frekvens ( VHF ) er elektromagnetisk straling i omradet 30 til 300 MHz . ^[1]

VHF-omradet vert brukt til kringkasting og telefoni . Radiosignala har normalt ei rekkjevidde like langt som auga kan sja ( Straling innan synsvidde ), og frekvensomradet er særlig godt eigna i Noreg siden radiosignala kan verta reflekterte av fjell som lys av ein spegel . Radiobølgene kan ogsa ≪krumme seg rundt≫ ein skarp fjellkam. Ein radiosendar pa ein fjelltopp kan difor ha dekning ned i ein dal, sjølv om det ikkje er innanfor synsvidde.

I VHF-omradet ligg FM-bandet mellom 87,5 og 108 MHz . Andre bruksomrade er fly navigasjon 108-118 MHz, flytelefoni, 118-136 MHz, amatørradioband , sokalla ≪lukka nett≫ ( politi , brannvesen , Raudekrossen osb.), jaktradio og maritim VHF (mellom skip ). Øvre delen av VHF-bandet (200-300MHz) har vore nytta til TV -sendingar, tradlause mikrofonar og medisinsk overvaking.

Bølgelengdea er 1–10 meter. ^[1]

Referanser [ endre | endre wikiteksten ]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Stokke, Knut N. (1994). Fra sender til mottaker: innføring i radiotransmisjon . Vett & Viten. s. 3,37. ISBN   8241201796 .