Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Viktor Gjika
(
Korce
,
23 juni
1937
?
Tirana
,
3 maart
2009
) was een Albanees
regisseur
en
scenarioschrijver
.
Gjika was afkomstig uit het zuiden van
Albanie
en kreeg zijn opleiding aan het filminstituut van
Moskou
(VGIK). Hij maakte langspeelfilms en documentaires sinds het midden van de
jaren 1960
. In
Komisari i Drites
(1966), zijn eerste langspeelfilm, gemaakt samen met
Dhimiter Anagnosti
, brengt hij hulde aan de oorlogsheld Dritan Shkaba.
Horizonte te hapura
(1968) gaat over een waar gebeurd verhaal uit de geschiedenis van de haven van
Durres
, waarin een arbeider zich opoffert om een kraan te redden.
Njereu me top
(1977) gaat over een Italiaans soldaat die zich tijdens de
Tweede Wereldoorlog
aansluit bij het Albanese verzet. In
Enver Hoxha, tungjatjeta
(1983) rekent Viktor Gjika af met de vroegere dictator
Enver Hoxha
. Zijn laatste drie films,
Antoni Athanas
,
Une jam Ismail Qemali
en
Kur ikin korbat
, waren
documentaires
Viktor Gjika was eveneens afgevaardigde in het parlement van
Albanie
.
In 1985 kreeg hij de eretitel van Kunstenaar van het Volk.
[1]
- 1961
Njeriu kurre nuk vdes
- 1964
Bistrice'63
;
Kur vjen nentori
- 1966
Fitimtaret
;
Komisari i Drites
, met
Dhimiter Anagnosti
- 1968
Horizonte te hapura
- 1970
I teti ne bronx
- 1973
Yjet e neteve te gjata
- 1974
Rruge te bardha
- 1976
Perballimi
- 1977
Njereu me top
- 1978
Gjeneral Gramafoni
- 1979
Prane vatrave, parve zemrave
- 1980
Ne cdo stine; Besniku e Partise
- 1981
Koha e Partise
- 1982
Nentori i dyte
- 1983
Enver Hoxha, tungjatjeta
- 1988
Vitet e rinise
- 1995
Antoni Athanas
- 1997
Une jam Ismail Qemali
- 2000
Kur ikin korbat
- Guy Hennebelle, "Les mefaits de l’angelisme socialiste",
Ecran
n° 58, p. 5.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel
Viktor Gjika
op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie
Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen
valt. Zie de
bewerkingsgeschiedenis
aldaar.