Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rudolf IV
(
Wenen
,
1 november
1339
-
Milaan
,
27 juli
1365
), bijgenaamd
de Stichter
, was de oudste zoon van hertog
Albrecht II van Oostenrijk
en
Johanna van Pfirt
. Hij was hertog van Oostenrijk, van Stiermarken en van Karinthie van 1358 tot 1365, in opvolging van zijn vader. Hij bewerkstelligde de annexatie van
Tirol
in 1363 na de dood van
Meinhard III van Tirol
en liet zich sindsdien
aartshertog
noemen. Hij huwde met
Catharina van Bohemen
(1342-1395), de dochter van
keizer Karel IV
.
Tussen Rudolf en Karel IV heerste er steeds een concurrentiestrijd om macht en prestige. Dit was mede de belangrijkste reden waarom Rudolf op
12 maart
1365
een universiteit in Wenen stichtte om op die manier te trachten de monopoliepositie binnen het toenmalige Duitse taalgebied van de door Karel IV gestichte
Praagse universiteit
onderuit te halen. De
Weense universiteit
viert nog steeds haar verjaardag door op 12 maart de lessen op te schorten.
Binnen ditzelfde kader kan de door Rudolf vervalste oorkonde, het
privilegium maius
gezien worden. In deze oorkonde probeerde Rudolf Oostenrijk voor te stellen als een 'aartshertogdom' met dezelfde waarde als een keurvorstendom.
Petrarca
, een van de geleerden aan het hof van Karel IV, doorzag echter het bedrog.