Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De
Republiek Biafra
was van
30 mei
1967
tot
15 januari
1970
een
de facto
onafhankelijke staat in
Nigeria
, in en rond de
Nigerdelta
, aan de oostelijke grens met
Kameroen
en grenzend aan de toen geheten
Baai van Biafra
.
In 1966 waren de
Igbo
, een uit Zuidoost-Nigeria afkomstige christelijke bevolkingsgroep, uit het noorden naar hun stamland terug gevlucht na slachtpartijen waarbij duizenden onder hen waren vermoord. Achtergrond van de
pogroms
was een tribale machtsstrijd tussen politieke elites. De islamitische Noord-Nigerianen stelden dat zij bang waren voor overheersing van de federale staat door Igbo-politici.
[1]
Toen de Oost-Nigeriaanse Igbo-gouverneur
Chukwuemeka Ojukwu
(1933-2011) van de centrale regering onvoldoende garanties kreeg ter
bescherming van zijn volk, kondigde hij op 30 mei 1967 eenzijdig de
secessie
van zijn gebied af en de nieuwe Republiek Biafra was hiermee een feit. De reactie van de federale militaire regering was niet mild: generaal-majoor
Yakubu Gowon
kondigde de algemene mobilisatie af, liet de oostelijke havens blokkeren en dreigde met zware economische sancties. Daarop brak een bloedige strijd uit, die twee en een half jaar later, nadat bemiddelingspogingen hadden gefaald, door
capitulatie
van Biafra beeindigd zou worden. Circa een half a twee miljoen Biafranen zijn in moordpartijen en van ontbering omgekomen.
[2]
Biafranen en hun nageslacht bestempelen de gebeurtenissen als
genocide
door de toenmalige Nigeriaanse regering, ook al wordt dat niet internationaal erkend. Bij de wederopbouw van Oost-Nigeria werden de Igbo op de achtergrond gehouden.
Een van de oorzaken waardoor de Igbo de oorlog verloren was dat andere volken in Zuidoost-Nigeria, zoals de
Ijaw
en
Ibibio
, bevreesd waren voor overheersing door de Igbo. Zij kozen daarom voor het grootste deel partij voor de centrale regering van Nigeria, die hierdoor Igbo-land gemakkelijk van de zee kon afsnijden door zeeblokkades en de voornaamste aardoliegebieden kon bezetten.
- Maarten Ducrot
droeg tijdens zijn carriere als profwielrenner de bijnaam 'Koning van Biafra' vanwege zijn tengere lichaamsbouw.
- Vroeger werd een raceteam met een erg laag budget ook wel een 'Biafra Racing Team' genoemd.
- ↑
Elikia M'Bokolo,
Afrique Noire. Du XIXe siecle a nos jours
, Parijs, 2004
- ↑
Gerbert van der Aa,
Nigeria
, Amsterdam: Koninklijk Instituut voor de tropen, 2002