De
prairieratelslang
[2]
(
Crotalus viridis
) is een
slang
uit de familie
adders
(Viperidae).
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door
Constantine Samuel Rafinesque-Schmaltz
in 1818. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam
Crotalus viridis viridis
gebruikt.
[3]
De soortaanduiding
viridis
betekent vrij vertaald 'groen' en slaat op de lichaamskleur van de slang.
De slang bereikt een lichaamslengte van ongeveer 90 tot 115 centimeter, uitschieters kunnen tot 145 cm lang worden.
[4]
De kop is duidelijk te onderscheiden van het lichaam door de aanwezigheid van een insnoering.
De wetenschappelijke soortnaam
viridis
(groen) slaat maar op een klein deel van de exemplaren in het wild, veel dieren zijn grijs tot meestal bruingrijs. Verder heeft de slang donkere vlekken op de rug, een brede driehoekige kop en soms een net- of luipaardtekening. De ratelslang houdt de ratel hoog in de lucht, maar een specifiek kenmerk is dat niet. Sommige exemplaren hebben helemaal geen tekening, deze zijn egaal groen met een witte flankstreep en ook
melanisme
komt voor.
Het voedsel bestaat uit kleine
zoogdieren
zoals
muizen
, maar ook wel
hagedissen
en
vogels
, waarvan de slang ook de nesten plundert. Het is geen typisch klimmende soort maar ligt meestal overdag opgerold in het gras en gaat bij de schemering op jacht. In de winter wordt een winterslaap gehouden in de holen van andere dieren en in maart tot mei vindt de paring plaats. Zwangere vrouwtjes houden zich gedeisd, maar eenmaal ontdekt zijn ze bijzonder agressief en vallen onmiddellijk aan.
Als de jongen uitkomen zijn ze al ongeveer 22 tot 28 centimeter lang en ze zijn direct giftig.
[4]
De ratel hebben ze nog niet; deze wordt groter per vervelling en pas met vier of meer schijfjes kunnen ze ratelen. Oudere dieren hebben tussen de zes en 15 ratelschijfjes, de mannetjes hebben er meer dan de vrouwtjes en de schijfjes kunnen ook afslijten. De enige vijand van de prairieratelslang zijn roofvogels zoals de
buizerd
.
Deze zeer giftige slang heeft een secreet dat het bloed en weefsels aantast,
hemotoxine
genoemd, en het gif is 2,5 keer zo sterk als dat van de
diamantratelslang
. Een mens kan aan een onbehandelde beet snel overlijden; en zelfs behandeld kan het weefsel rond de beet afsterven.
Verspreidingsgebied in het rood.
De prairieratelslang is
endemisch
in de
Verenigde Staten
en komt voor in de staten
Iowa
,
North Dakota
,
South Dakota
,
Texas
,
Nebraska
,
Idaho
,
Utah
en noordelijk
Arizona
, ook in de
Rocky Mountains
tot op 2500 meter hoogte. De soort is ook bekend uit aangrenzende delen van
Canada
en
Mexico
.
[3]
De habitat bestaat uit bossen,
scrublands
,
graslanden
, rotsige omgevingen en in zowel gematigde als hete
woestijnen
.Deze prairieratelslang komt ook wel voor in sterk gecultiveerde gebieden zoals boomkwekerijen, maar mijdt over het algemeen menselijke bewoning.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie
IUCN
is de
beschermingsstatus
'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).
[5]
Referenties
Bronnen
- (
en
)
? Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database ?
Crotalus viridis
-
Website
Geconsulteerd 12 juni 2021