Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het
Parlement van Frankrijk
(
Frans
:
Parlement francais
) is het
tweekamerparlement
van
Frankrijk
. Het
parlement
vormt de
wetgevende macht
van de
Franse regering
. Het Parlement van Frankrijk bestaat uit de volgende kamers:
De Senaat telt 348 leden (
senateurs
), de Nationale Vergadering telt 577 leden (
deputes
). De Senaat zetelt in het
Palais du Luxembourg
, de Nationale Vergadering zetelt in het
Palais Bourbon
, beide in
Parijs
. Als de Senaat en Nationale Vergadering samen door de
president van Frankrijk
worden toegesproken gebeurt dat in de Salle du Congres (congreszaal) van het
Kasteel van Versailles
. Deze gezamenlijke vergadering van beide kamers, ook in gebruik voor grondwetswijzigingen, staat betekend als het
Congres du Parlement francais
(congres van het Franse parlement).
In het Frans staat het Franse parlement bekend als
le legislateur
(de wetgever). Beide kamers van het parlement moeten (net als in Nederland) een wet goedkeuren alvorens deze van kracht kan worden.
Als een wetsvoorstel door de
Nationale Vergadering
is geloodst, mag de Senaat de wet inhoudelijk wijzigen ? wat in Nederland de Senaat (
Eerste Kamer
) niet mag. In dat geval moet de Nationale Vergadering de gewijzigde wet in een tweede lezing opnieuw behandelen en goedkeuren. Maar als dan de Nationale Vergadering de wet weer wijzigt, moet de wet weer terug naar de Senaat, voor tweede lezing daar. Ook dan kan de Senaat opnieuw de wet wijzigen. In theorie kan dit pingpongspel eindeloos duren.
[1]
Uiteindelijk kan de regering er, na een ingewikkelde procedure, voor kiezen om een wetsvoorstel alleen nog aan de Nationale Vergadering voor te leggen. Dit gebeurt echter zelden.
Bronnen, noten en/of referenties
|