Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oland
is een eiland in de
Noord-Friese
Waddenzee
. Het is een van de
Halligen
. Dit betekent dat het eiland geen zeewering heeft; in plaats daarvan staat de bebouwing op een terp. Bij extreem hoge waterstanden loopt het eiland aldus vrijwel geheel onder. Oland maakt deel uit van de gemeente
Langeneß
. Het hele eiland meet ongeveer 2 kilometer bij 500 meter.
Oland neemt onder de Halligen een bijzondere positie in, omdat er een centrale terp is waarop een compleet dorpje gebouwd is. Centraal ligt de Fehting, een kegelvormige vijver die als zoetwaterbekken voor het vee dienstdoet. Het dorpje heeft een school, een kerk, een cafe, een gemeentehuis met bibliotheek en een winkel. Een andere bijzonderheid is de kleine
vuurtoren
, als enige ter wereld met een rieten dak.
Oland was reeds voor de
Marcellusvloed
van 1362 een eiland. Het was toen een met Langeneß en door een smalle stroom van het vasteland gescheiden. Pas met de verwoestende
Burchardivloed
van 1634 raakte het los van Langeneß. Hierna hebben de stormvloeden van 1717 en 1825 veel schade aangericht.
Sinds 1927 zijn Oland en Langeness middels een dam met smalspoorbaan verbonden met het vasteland. Aanvankelijk werden de lorries op deze spoorbaan door zeilen aangedreven, later is men overgestapt op kleine verbrandingsmotoren.
Daarnaast beschikt Oland over een kleine haven. Ondiep stekende schepen kunnen ongeveer tussen drie uur voor en drie uur na
hoogwater
deze haven invaren, in de overige tijd ligt de toegangsgeul vrijwel droog.