Marcel Janco

Marcel Janco ( Boekarest , 24 mei 1895 ? Tel Aviv , 21 april 1984 ) was een in Roemenie geboren Israelische schilder en architect. Hij was een van de oprichters van het dadaisme .

Zijn leven [ bewerken | brontekst bewerken ]

Hij was bevriend met zijn landgenoot, de dichter Tristan Tzara en behoorde in 1916 met Tzara, Hugo Ball , Hans Arp en anderen tot de oprichters van het dadaisme in cafe Cabaret Voltaire in het Zwitserse Zurich . In 1922 keerde hij terug naar Roemenie, waar hij werkzaam was als architect en schilder.

In 1941 vluchtte Janco voor het opkomend antisemitisme en het nationaalsocialisme naar het mandaatgebied Palestina . Hij stichtte in 1953 een kunstenaarsgemeenschap in het dorp Ein Hod dicht bij Haifa . Op 16 juli 1948 door het Israelische leger veroverd was de Palestijnse bevolking ervan etnisch gezuiverd. Het pittoreske dorp was intact gelaten maar de moskee was koffiebar Bonanza geworden. Tegen het eind van zijn leven was hij betrokken bij de oprichting van een Dada museum in Ein Hod, het Janco Dada Museum . Het museum biedt onderdak aan Janco's werk, toont de geschiedenis van het dadaisme en organiseert wisseltentoonstellingen. ^[1]

Literatuur [ bewerken | brontekst bewerken ]

Marcel Seuphor: Marcel Janco . Bodensee-Verlag, Amriswil (1963)
Harry Seiwert: Marcel Janco. Dadaist, Zeitgenosse, wohltemperierter morgenlandischer Konstruktivist . Lang, Frankfurt am Main (1993)
Centenar Marcel Iancu. Architect, artist, plastic, teoretician . Muzeul National de Arta, Boekarest (1997)