Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karikatuur van de zittende magistratuur in "Het gerechtshof" van
William Hogarth
, 1758
Een
magistraat
is in principe iedereen die is verkozen of benoemd in een openbaar bestuursambt, het begrip stamt uit de antieke
Romeinse republiek
. In de praktijk wordt de term in Nederland tegenwoordig alleen nog gebruikt bij de
rechterlijke macht
en bij
burgemeesters
.
- In de rechterlijke macht kent men de
staande magistratuur
en de
zittende magistratuur
, en soms voegt men daar nog de
schrijvende magistratuur
aan toe. De rechters worden tot de zittende magistratuur gerekend en de
officieren van justitie
, of in Belgie de
procureur des Konings
, tot de staande magistratuur; de
griffier
is dan de schrijvende magistratuur. De
rechter
blijft zitten tijdens de
zitting
, de
officier van justitie
voert daar staande het woord.
- Bij burgemeesters spreekt men van een magistraat als de
houding
van de persoon daar aanleiding toe geeft. Met name als er sprake is van een zekere
neerbuigendheid
ten opzichte van de
burger
.
Magistratus
populi Romani heette in het
Oude Rome
iedere burger die als gevolg van een verkiezing door het volk een openbaar bestuursambt bekleedde.
In de
Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
bestond een stadsbestuur uit de magistraat en de
vroedschap
. De magistraat, of stadsregering, bestond uit de vier of zes burgemeesters en/of schepenen en hield zich bezig met het dagelijks bestuur van de stad.
