Leon Walras
Theorie mathematique de la richesse sociale
, 1883
Marie Esprit Leon Walras
(
16 december
1834
-
5 januari
1910
) was een
Franse
econoom
.
Walras heeft de theorie van het
algemeen evenwicht
ontwikkeld. Gebruik makend van
wiskundige
methoden worden hierbij alle
prijzen
tegelijkertijd verklaard. Omdat hij doceerde aan de
universiteit
van
Lausanne
wordt zijn economische richting ook wel de
school van Lausanne
genoemd.
Samen met de economen
Menger
en
Jevons
is hij tevens de grondlegger van de
grensnutschool
. Deze school of richting was een reactie op de
klassieke School
, waarbij de productie centraal stond. De grensnutschool daarentegen richtte zich met name op de rol van de consument in de economie. Met
grensnut
wordt uitgedrukt het extra
nut
dat een
consument
geeft aan een extra eenheid van een product.
Walras en zijn aanhangers trachtten het evenwicht van de consumptiehuishouding te bepalen en door inkomens en prijzen te manipuleren de
vraagfunctie
vast te stellen.
Publicaties van hem zijn:
- La Theorie mathematique de la richesse sociale, 1873-1883
- Elements d'economie pure, 1874-1887
- Etudes d'economie politique appliquee, 1898
Behalve zijn
hoogleraarschap
in de economie heeft Walras zich ook nog met andere zaken beziggehouden. Zo heeft hij mede een
bank
opgericht en ook een
tijdschrift
uitgegeven.
Walras is twee keer getrouwd (zijn eerste vrouw overleed vroegtijdig).
In 1874 en 1877 publiceerde Walras zijn
Elements d’economie politique pure
, een werk dat er toe leidde dat hij als de vader van de
algemene evenwichtstheorie
wordt gezien. Het probleem dat Walras wilde op te lossen was enige decennia eerder door Cournot geformuleerd. Hoewel kon worden aangetoond dat prijzen individuele markten konden
ruimen
(de vraag is gelijk aan het aanbod), was het onduidelijk of er voor alle markten tegelijk wel een evenwicht zou bestaan.
Walras construeerde een systeem van
simultane vergelijkingen
in een poging om het probleem van Cournot op te lossen. Naar men soms zegt dacht Walras eerst dat het genoeg zou zijn wanneer het aantal vergelijkingen gelijk was aan het aantal onbekenden)"
[1]
De cruciale stap in dit argument was echter de
wet van Walras
die beweert dat wanneer men een specifieke markt in een economie beschouwt, dat wanneer alle andere markten in deze economie in evenwicht zijn, deze specifieke markt dan noodzakelijkerwijs ook in evenwicht moet zijn. De wet van Walras hangt op de
wiskundige
notie dat een excessieve marktvraag (of omgekeerd, een excessief marktaanbod) over de markten heen tot
nul
moet optellen. Dit betekent dat in een economie met n markten, het voldoende is om n-1 simultane vergelijkingen op te lossen om alle markten in deze economie te laten ruimen. Wanneer men een
goed
als de
numeraire
neemt in termen waarvan de prijzen worden gespecificeed, heeft de economie n-1 prijzen die door de vergelijking worden bepaald, zodat er een evenwicht moet bestaan. Een strengere versie van dit argument werd in de jaren 1950 door
Kenneth Arrow
en
Gerard Debreu
ontwikkeld.
Het graf van Walras en zijn dochter Marie Aline (1869-1942) op de begraafplaats van Clarens in het Zwitserse kanton
Vaud
.
Walras noemde zichzelf
socialist
, maar zijn politieke ideeen zijn in moderne termen beter te omschrijven als
sociaal liberaal
. Hij stond de
nationalisering
van alle grondbezit voor, in combinatie met
vrije marktwerking
op alle andere terreinen. De grondrenten zouden de staat van zo veel inkomen voorzien dat alle
loonbelasting
kon worden afgeschaft en door de verhoogde
spaarquote
een maatschappij van kleine kapitalisten zou ontstaan. Walras was een uitgesproken criticus van
Karl Marx
en
diens economische denkbeelden
, met name de idee van
arbeid als maatstaf van alle waarde
.
[2]