Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jules Goux
(
Valentigney
,
6 april
1885
- aldaar,
6 maart
1965
) was een
Frans
autocoureur. Hij won drie Europese Grote Prijzen en de
Indianapolis 500 in 1913
.
Goux was ingenieur bij
Peugeot
en maakte zijn debuut als autocoureur rond 1905. In 1908 won hij een race in
Sitges
in
Catalonie
en won de race het volgende jaar voor een tweede keer op rij. Hij werd door zijn werkgever Peugeot gevraagd om voor het fabrieksteam te rijden en hij ontwikkelde met anderen een nieuwe auto en motor met een
bovenliggende nokkenas
. In 1912 won hij met een Peugeot de Sarthe Cup in
Le Mans
. Het volgende jaar reisde hij naar de
Verenigde Staten
om deel te nemen aan de
Indianapolis 500
. Hij won de race en werd zo de eerste Europeaan die de Indy 500 op zijn naam schreef. Een jaar later werd hij vierde.
Doordat de
Eerste Wereldoorlog
uitbrak werd zijn carriere onderbroken. Na deze oorlog reed hij de Indy 500 nog drie keer. Goux finishte op een derde plaats in de
Indianapolis 500 in 1919
. Door technische problemen behaalde hij in zijn laatste twee races geen top 10-plaats meer. In 1921 won hij de allereerste Grand Prix van Italie, op een circuit in
Brescia
. De laatste overwinningen boekte hij met een
Bugatti
. Goux won in 1926 de Grand Prix van Frankrijk in
Miramas
en de Grand Prix van Europa in het
Spaanse
Lasarte-Oria
. Hij overleed in zijn geboorteplaats op 79-jarige leeftijd.