Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard Albert Mourou
(
Albertville
,
22 juni
1944
) is een Frans
natuurkundige
. Hij won in 2018 samen met
Donna Strickland
de helft van
Nobelprijs voor Natuurkunde
voor hun onderzoek in de
laserfysica
. De andere helft ging naar
Arthur Ashkin
voor zijn vinding van de optische laserpincet.
Mourou behaalde in 1967 zijn
mastergraad
in de natuurkunde aan de
Universite Grenoble-Alpes
en promoveerde in 1973 aan de
Universiteit Pierre en Marie Curie
te Parijs. Aansluitend ging hij naar de Verenigde Staten, waar hij postdoc-onderzoek uitvoerde aan de
San Diego State University
. In 1977 werd hij hoogleraar aan de
University of Rochester
. Het was aan deze universiteit waar hij met zijn studente Strickland aan
chirped pulse amplification
(CPA) werkte waar ze de Nobelprijs voor kregen.
Mourou was directeur van het laboratorium voor toegepaste optica van de
Ecole nationale superieure de techniques avancees Paris
(ENSTA), hoogleraar aan de
Ecole polytechnique
en emeritus hoogleraar aan de
Universiteit van Michigan
. Hij is een actieve pleitbezorger in de ontwikkeling van almaar krachtigere lasers voor nieuw onderzoek.
Ook is hij de initiatiefnemer en een van de drijvende krachten achter de
Extreme Light Infrastructure
(ELI), een Europees onderzoeksprogramma voor het meest geavanceerde laseronderzoek ter wereld. Laboratoria bevinden zich nabij
Praag
(Tsjechie),
Szeged
(Hongarije) en
Magurele
(Roemenie).
[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|