Electropop
|
Hoofdartikel
|
electropop
|
Stilistische oorsprong
|
elektronica
,
pop
,
krautrock
,
synthpop
,
postpunk
,
new wave
|
Culturele oorsprong
|
eind
1970
,
Duitsland
en
Verenigd Koninkrijk
|
Vaak toegepaste
instrumenten
|
synthesizer
,
drumcomputer
,
tape loops
,
drums
,
gitaar
,
sequencer
,
keyboard
,
vocoder
|
Populariteit
|
gemiddeld: begin
jaren tachtig
in
Europa
, opleving in de
jaren nul
in Europa en
Amerika
hoog: eind jaren nul
|
Afgeleide varianten
|
electro
,
techno
,
dance-punk
,
post-disco
|
|
Electropop
(ook wel
technopop
) is een vorm van
elektronische muziek
waarbij veel gebruikgemaakt wordt van de
synthesizer
. De eerste bloeiperiode van dit genre vond plaats van 1978 tot 1981.
Electropop legde de fundamenten voor de commerciele markt van de
synthpop
. Tal van bands hebben de electropoptraditie in de jaren 1990 en 2000 voortgedragen.
Electropop verschilt van synthpop doordat het wordt gekenmerkt door een koud, robotachtig, gevoelig elektronisch geluid, dat grotendeels het gevolg is van het de beperkingen van de analoge synthesizers. Het bevat vaak vreemde onbewogen songteksten met een futuristische
sci-fi
-rand.
De meeste electropopnummers zijn standaard popnummers, vaak met eenvoudige, catchy hooks en
dancebeats
, die echter afwijken van die van de elektronische dancegenres die electropop inspireerden ?
techno
,
house
, electroclash, enz. ?, maar ook hebben de songteksten hier een grotere rol.
Veel vroege electropopartiesten waren Brits en geinspireerd door
David Bowies
"Berlin-periode" albums als
"Heroes"
en
Low
. Andere belangrijke invloeden waren de Duitse band
Kraftwerk
en de Japanse groep
Yellow Magic Orchestra
. Sommigen kregen ook inspiratie van de New Yorkse
synth
punkgroep
Suicide.
Er bestaat een lange geschiedenis van experimentele
avant-gardistische
elektronische muziek
, vooral in het noorden van Europa. Dit had echter weinig invloed op de electropop, hoewel het wel zorgde voor een golf van technische expertise die door de jaren heen ontstond.
Later veranderde electropop door de komst van
samples
. Weer later met
rave
-elementen. De genre bloeide in de Verenigde Staten door de zwarte cultuur op, vooral in
Detroit
. Muzikanten als A Number of Names en
Cybotron
kwamen met electropop gecombineerd met
R&B
en
funkmuziek
. Afrika Bambaata uit New York vond de
hiphopversie
van de electro door Kraftwerk te
samplen
.
Electropop herleefde in de jaren 00 door vooral de
electroclashbeweging
. Veel electropopartiesten stroomden naar de electroclash en maakten populaire albums vanaf 2002 tot nu. Hierbij worden artiesten als
Fischerspooner
, Ladytron, Melnyk, Temposhark,
Peaches
, Gonzales,
The Whip
, Dragonette, Matthew Dear, T. Raumschmiere,
Ellen Allien
,
Miss Kittin
en
The Knife
.
Huidige stroming van vrouwelijke electropopacts
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
In 2009 begonnen vrouwelijke electropopartiesten aan populariteit te winnen. In de "Sound of 2009" poll, waarbij 130 muziekexperts voor de
BBC
een top 15 van artiesten opstelden, die 2009 zouden 'overheersen', waren 10 van de 15 electropopartiesten.
Lady Gaga
,
Ke$ha
en
The Veronicas
hebben zichzelf al bewezen door meerdere nummer-1 posities te bereiken in onder andere de Australie, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
- Depeche Mode & The Story of Electro-Pop
, Q/Mojo magazine collaboration, 2005.
- Electronic Music: The Instruments, the Music & The Musicians
door Andy Mackay van Roxy Music (Harrow House, 1981)