Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Preambule
van de Duitse Grondwet
De
Grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland
(
Duits
:
Grundgesetz fur die Bundesrepublik Deutschland
) is de Duitse grondwet en dateert van
23 mei
1949
, samen met de stichting van de
Bondsrepubliek Duitsland
. De grondwet kan alleen veranderd worden met een tweederdemeerderheid van zowel de
Bondsdag
als de
Bondsraad
. Daar de Bondsraad en Bondsdag vaak verschillende meerderheden hebben, komt deze regeling in de praktijk er daardoor vaak op neer dat zowel de meerderheidspartijen in de Bondsdag als ook de
oppositiepartijen
een verandering in de
grondwet
moeten steunen.
In 1949 werd de grondwet voor het eerst geopenbaard, samen met de vestiging van de Bondsrepubliek Duitsland. Aanvankelijk werd niet gedacht dat men de grondwet zou behouden wanneer de hereniging van de Bondsrepubliek met de DDR een feit zou zijn, zoals aangegeven in artikel 146: "Deze Grondwet... zal ophouden te bestaan op de dag dat een grondwet wordt aangenomen door de vrije keuze van het Duitse volk". Uiteindelijk vond de
Duitse hereniging
van
1990
plaats binnen het raamwerk van artikel 23, dat toelaat dat er zich nieuwe eenheden bij de Bondsrepubliek voegen.
Voor het wijzigen van de grondwet is een tweederdemeerderheid in
Bundestag
en
Bundesrat
vereist. Bijzonder is de zogenaamde
Ewigkeitsgarantie
(art. 79 III), die een niet voor wijziging vatbare kern aanduidt. De bedoeling is om de Duitse democratie weerbaar te maken tegen zelfvernietiging zoals gepleegd in de
jaren '30
. Tot de onaantastbare kern behoren de
menselijke waardigheid
, de erkenning van
mensenrechten
, de
volkssoevereiniteit
, de
machtenscheiding
, het
parlementarisme
, het
republikanisme
, het
federalisme
, de
rechtsstaat
en het
Sozialstaatsprinzip
. In laatste instantie is het
Bundesverfassungsgericht
de garant van de 'eeuwigheidsclausule'.
De grondwet wordt zeer hoog geacht door de Duitsers; de
bondspresident
wordt sinds Bondspresident
Karl Carstens
dat voorstelde gekozen op de Dag van de Grondwet (23 mei). De dag wordt ook uitgebreid gevierd.
De Duitsers hebben tot aan de vereniging van de beide Duitse staten door overname van de grondwet door de nieuwe bondsstaten op het grondgebied van de
DDR
, over een
Grundgesetz
gesproken. Daarmee werd de "gebrokenheid" van Duitsland benadrukt en werd aangeduid dat de constitutie formeel provisorisch was. Ook na de
Wiedervereinigung
wordt nog steeds van een
Grundgesetz
gesproken, hoewel het document zijn provisorische karakter na
1990
verloor.
[1]
- (
de
)
Tekst van de Duitse grondwet:
PDF
Bronnen, noten en/of referenties
|